Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

(...) z pewnością żadne zwierzę nie opanowało nieskończenie twórczej sztuki bezgranicznej ludzkiej nienawiści. Żadne zwierzę nie potrafi nienawidzić z takim rozmachem i siłą.

(...) z pewnością żadne zwierzę nie opanowało nieskończenie twórczej sztuki bezgranicznej ludzkiej nienawiści. Żadne zwierzę nie potrafi nienawidzić z takim rozmachem i siłą.

Z niezachwianą pewnością osoby głęboko wierzącej Wellja Paapen oznajmił bliźniętom, że na świecie nie istnieje coś takiego jak czarne koty. Powiedział, że istnieją tylko dziury po kotach we wszechświecie.

Z niezachwianą pewnością osoby głęboko wierzącej Wellja Paapen oznajmił bliźniętom, że na świecie nie istnieje coś takiego jak czarne koty. Powiedział, że istnieją tylko dziury po kotach we wszechświecie.

O tym, czym jesteśmy, decydują nasze marzenia. Bo gdybyśmy nie mogli o niczym marzyć, to po co się w ogóle trudzić?

O tym, czym jesteśmy, decydują nasze marzenia. Bo gdybyśmy nie mogli o niczym marzyć, to po co się w ogóle trudzić?

fragment tekstu z dawnego podręcznika szkolnego (...) „Ludwik Święty zmarł w Tunisie na dżumę podczas ósmej wyprawy krzyżowej”, co stanowi swoisty łańcuch błędów. Owszem, król zmarł, ale w Kartaginie, a nie w Tunisie, na dezynterię, a nie na dżumę, numer ósmy zaś przypisany jego wyprawie nic po prostu nie oznacza. Osiem wypraw krzyżowych, siedem cudów świata, dziewięć muz starożytności – oto infantylny sposób pojmowania historii i dążenia do klasyfikacji za wszelką cenę.

fragment tekstu z dawnego podręcznika szkolnego (...) „Ludwik Święty zmarł w Tunisie na dżumę podczas ósmej wyprawy krzyżowej”, co stanowi swoisty łańcuch błędów. Owszem, król zmarł, ale w Kartaginie, a nie w Tunisie, na dezynterię, a nie na dżumę, numer ósmy zaś przypisany jego wyprawie nic po prostu nie oznacza. Osiem wypraw krzyżowych, siedem cudów świata, dziewięć muz staro...

Po jakimś czasie (...) nie tylko przekracza się granice, ale zapomina sie o istnieniu granic. Robi się po prostu wszystko".

Po jakimś czasie (...) nie tylko przekracza się granice, ale zapomina sie o istnieniu granic. Robi się po prostu wszystko".

Miejsce człowieka jest między ludźmi i tylko śmierć potrafi zagłuszyć nieuleczalną tęsknotę serca ludzkiego.

Miejsce człowieka jest między ludźmi i tylko śmierć potrafi zagłuszyć nieuleczalną tęsknotę serca ludzkiego.

Słyszałem, jak mówiła,że Nie ma czasu do stracenia Zrealizuj marzenia zanim uciekną Cały czas umierają A jeśli stracisz marzenia Stracisz rozum.

Słyszałem, jak mówiła,że Nie ma czasu do stracenia Zrealizuj marzenia zanim uciekną Cały czas umierają A jeśli stracisz marzenia Stracisz rozum.

(Tatuś Muminka) wrócił do opisywania wspomnień z czasów swej młodości. Wspomnienia te wzruszyły go tak bardzo, że bliski był płaczu. Był zawsze niezwykłym i zdolnym dzieckiem, na którym nikt się nie poznał. Gdy dorósł, w dalszym ciągu nikt go nie rozumiał i życie jego było pod każdym względem tragiczne. Tatuś Muminka pisał i pisał, myśląc o tym, jak to wszyscy czytając jego pamiętniki żałować będą swego postępowania. Na myśl o tym rozweselił się znowu.

(Tatuś Muminka) wrócił do opisywania wspomnień z czasów swej młodości. Wspomnienia te wzruszyły go tak bardzo, że bliski był płaczu. Był zawsze niezwykłym i zdolnym dzieckiem, na którym nikt się nie poznał. Gdy dorósł, w dalszym ciągu nikt go nie rozumiał i życie jego było pod każdym względem tragiczne. Tatuś Muminka pisał i pisał, myśląc o tym, jak to wszyscy czytając jego pam...

Świat nie jest taki twardy i zły, jak nas tego uczą. Nie jest nawet sprawiedliwy. Wszystko można w nim wybaczyć, wszystko. Tego, co piękne i szlachetne, nie można w ogóle skrzywdzić. Jest na to zbyt silne.

Świat nie jest taki twardy i zły, jak nas tego uczą. Nie jest nawet sprawiedliwy. Wszystko można w nim wybaczyć, wszystko. Tego, co piękne i szlachetne, nie można w ogóle skrzywdzić. Jest na to zbyt silne.

Zastanawianie się nad sensem wszystkiego jest tylko myślową pomyłką. Nasze myślenie jest niczym pancerz, który wiąże nas i skuwa z tym widocznym światem, nie mogąc jednak dlatego uchronić nas. Ten sens jest tylko złudzeniem, jakobyśmy z wytężeniem wszystkich naszych sił pędzili do celu, który nie istnieje. Nie musi być żadnego sensu. To tylko myślenie oszukuje nas, stwarzając sensy i cele. Istnieją tylko urzeczywistnienia.

Zastanawianie się nad sensem wszystkiego jest tylko myślową pomyłką. Nasze myślenie jest niczym pancerz, który wiąże nas i skuwa z tym widocznym światem, nie mogąc jednak dlatego uchronić nas. Ten sens jest tylko złudzeniem, jakobyśmy z wytężeniem wszystkich naszych sił pędzili do celu, który nie istnieje. Nie musi być żadnego sensu. To tylko myślenie oszukuje nas, stwarzając s...

- Bijesz go? - spytała. - Tylko głupi ludzie i głupie zwierzęta zasługują na bicie, proszę pani. - A źli? - Najlepiej ich spętać, związać nogi.

- Bijesz go? - spytała. - Tylko głupi ludzie i głupie zwierzęta zasługują na bicie, proszę pani. - A źli? - Najlepiej ich spętać, związać nogi.

Najwspanialsza jest w muzeach niewysłowiona czułość personelu.

Najwspanialsza jest w muzeach niewysłowiona czułość personelu.