Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki typu young adult są moją grzeszną przyjemnością, no bo niby porozmawiać o nich w towarzystwie na uczelni słabo, ale jakość obojętnie przejść koło nich nie mogę. Tak też było z tą książką.
Skusiłam się opisem, no bo kogo nie kręci romans z twistem w postaci zmiany ciała? Jak można kochać kogoś, kto nie ma swojej wersji "fizycznej"? Kto wychowywał się w tylu ciałach, że nie wie co nawet jest już jego własnym "ja"?
No jakoś główna bohaterka daje radę. Przez chwilę, póki powłoka jest względnie ładna i nie jest również dziewczyną. Potem jakoś robi się jej ciężko, odchodzi ochota i jednak zdaje sobie sprawę, że tak na prawdę zdradza swojego chłopaka, którego tak uparcie broni przez większość książki. Jej postać jest ogólnie tragiczna - nie w sensie antycznym, tylko w sensie kreacji. Skacze między uczuciami, denerwuje mnie, zmienia ciągle zdanie i jest taka nijaka.
Natomiast A - główny bohater- ratuje tutaj sytuację (chociaż i tak tylko na 4 gwiazdki). Nie ma problemu z zmianą ciała - czy to dziewczyna, czy chłopak. Zawsze traktuje gospodarza z szacunkiem, próbuje nie namieszać za dużo w ich życiu, nie ma uprzedzeń co do orientacji, czy nie krytykuje wyborów właścicieli ciał, które pożycza. Do czasu. Oczywiście musi łamać swoje zasady, bo ona jest taka piękna, tak ją kocha, tak go rozumie i on tak jej potrzebuje. Meh. Koszmar.
Kolejny utopiony potencjał to wątek z księdzem i innymi osobami zmieniającymi ciało - tak jak A. Pojawiło się za późno, ale mimo to wprowadziło pewną nutkę intrygującą, narzucającą zupełnie inne tempo opowieści. Może i jest to rozwiązane lepiej w drugim tomie, ale nie zamierzam tego sprawdzać - wynudziłam się wystarczająco podczas tej książki. Ponad to "Pewnego dnia" jest chyba z perspektywy tej dziewczyny, której imienia już nie pamiętam, bo była okropna.

Książki typu young adult są moją grzeszną przyjemnością, no bo niby porozmawiać o nich w towarzystwie na uczelni słabo, ale jakość obojętnie przejść koło nich nie mogę. Tak też było z tą książką.
Skusiłam się opisem, no bo kogo nie kręci romans z twistem w postaci zmiany ciała? Jak można kochać kogoś, kto nie ma swojej wersji "fizycznej"? Kto wychowywał się w tylu ciałach,...

Naprawdę podobała mi się ta książka.
Realizm, opisy, bohaterowie. Chwilami czułam się jakbym była w tamtym świecie: rozkoszowała się greckim słońcem i z drugiej strony przeklinała go, czuła zapach cytrusów rosnących przy drodze, spędzała wieczory na balkonie, szukała rozrywki w ośrodku, w którym każdy gość jest intrygujący, lecz wyblakły.
Do momentu zakończenia.
Strasznie bezsensowne, denerwujące wręcz, wprowadzające uczucie podirytowania, podrażnienia i zmiany całej koncepcji. Może w sumie taki był cel Wielkiego Odkrycia. Zbił mnie on całkowicie z pantałyku i po prostu zrujnował całe odczucie książki.

Naprawdę podobała mi się ta książka.
Realizm, opisy, bohaterowie. Chwilami czułam się jakbym była w tamtym świecie: rozkoszowała się greckim słońcem i z drugiej strony przeklinała go, czuła zapach cytrusów rosnących przy drodze, spędzała wieczory na balkonie, szukała rozrywki w ośrodku, w którym każdy gość jest intrygujący, lecz wyblakły.
Do momentu zakończenia....

Przeczytałam kilka opowiadań z całej książki. Pomimo ich krótkiej formy, niby zaskakujących tematów, możliwości wglądu w inna kulturę i w miarę przyjemnego stylu pisania po prostu nudziły mnie czytane w większej ilości. Książka raczej "na chwilę do tramwaju" niż pozycja do poprawnego czytania.

Przeczytałam kilka opowiadań z całej książki. Pomimo ich krótkiej formy, niby zaskakujących tematów, możliwości wglądu w inna kulturę i w miarę przyjemnego stylu pisania po prostu nudziły mnie czytane w większej ilości. Książka raczej "na chwilę do tramwaju" niż pozycja do poprawnego czytania.