Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do tej książki wrócę z pewnością, ponieważ teraz ją po prostu pochłonęłam, a nie przeczytałam. Chciałam jak najszybciej dotrzeć do jej końca, aby poznać losy bohaterów.
Może to nie zabrzmi zbyt poważnie, ale w trakcie lektury przyszła mi do głowy bajka Ignacego Krasickiego 'Ptaszki w klatce.' Mały Jack nie wie co to wolność, zna tylko tytułowy Pokój, w którym przyszedł na świat i spędził 5 lat swojego życia. Jego zmagania ze światem zewnętrznym, zupełnie dla niego obcym, wyciskają łzy z oczu i łamią serce.
Tę książkę trzeba przeczytać i to zanim obejrzy się film, ponieważ moim zdaniem nie oddaje on w pełni zagubienia Jacka po opuszczeniu Pokoju i zderzeniu z rzeczywistością poza nim.

Do tej książki wrócę z pewnością, ponieważ teraz ją po prostu pochłonęłam, a nie przeczytałam. Chciałam jak najszybciej dotrzeć do jej końca, aby poznać losy bohaterów.
Może to nie zabrzmi zbyt poważnie, ale w trakcie lektury przyszła mi do głowy bajka Ignacego Krasickiego 'Ptaszki w klatce.' Mały Jack nie wie co to wolność, zna tylko tytułowy Pokój, w którym przyszedł na...

UWAGA - Zaznaczam jako spoiler, na wypadek gdyby czytał tę opinię ktoś, kto nie wie, że Ania umrze w jednym z obozów w roku 1945, przed zakończeniem wojny.

Wstrząsające. Najgorsza była świadomość tego, że ta pełna nadziei i wiary w nadchodzące jutro dziewczyna, nie doczeka końca wojny. Ania na bieżąco zdaje nam relację z tego, jak wygląda życie w ukryciu. Dzieli swoimi najgłębszymi uczuciami. Z nikim nie jest, i nie może być tak szczera jak z Kitty ( swoim dziennikiem). Piszę o tym, że w przyszłości chciałaby zostać dziennikarką i pisarką, i pozostawić po sobie jakiś ślad. Anna niestety tego nie wie i nigdy się nie dowie, że zostawiła ludzkości pamiątkę, o której świat nigdy nie powinien zapomnieć, a ona i jej historia stały się jednym z symboli Holocaustu i zła jakie zostało wyrządzone światu i ludzkości.

UWAGA - Zaznaczam jako spoiler, na wypadek gdyby czytał tę opinię ktoś, kto nie wie, że Ania umrze w jednym z obozów w roku 1945, przed zakończeniem wojny.

Wstrząsające. Najgorsza była świadomość tego, że ta pełna nadziei i wiary w nadchodzące jutro dziewczyna, nie doczeka końca wojny. Ania na bieżąco zdaje nam relację z tego, jak wygląda życie w ukryciu. Dzieli swoimi...

Sięgnęłam po tę książkę bo interesuję mnie temat wielokulturowości, a przede wszystkim zderzenia kultury wschodu z kulturą zachodu. Rozczarowanie ogromne. Po pierwsze, bardzo dużo błędów (literówki, interpunkcja), po drugie miałam wrażenie, że autorka przelewa na papier swoje wspomnienia bez głębszego zastanowienia. Rozumiemiem, że wspomnienia są ulotne, co zresztą podkreśla sama zainteresowana, ale to co pamięta, i w jaki sposób o tym opowiada, nie sprawiło, że potrafiła mnie zainteresować swoją historią. Jedno muszę przyznać, Guppy ma ogromne szczęście do ludzi, ponieważ przekrój postaci, jakich spotkała na swojej drodze jest oszałamiający. I to, jak dla mnie, jedyny plus tych wspomnień - ludzie, o których opowiada, oraz ich życie.

Sięgnęłam po tę książkę bo interesuję mnie temat wielokulturowości, a przede wszystkim zderzenia kultury wschodu z kulturą zachodu. Rozczarowanie ogromne. Po pierwsze, bardzo dużo błędów (literówki, interpunkcja), po drugie miałam wrażenie, że autorka przelewa na papier swoje wspomnienia bez głębszego zastanowienia. Rozumiemiem, że wspomnienia są ulotne, co zresztą...

Zdecydowanie jedna z moich ulubionych powieści. Wydanie książki pod pseudonimem jest dla mnie bardzo zrozumiałe. Autorka znajdując się pod tytułowym 'szklanym kloszem' decyduje się podzielić z innymi swoim bólem. Stworzona przez nią Esther jest pełna goryczy, niekiedy antypatyczna ale zawsze szczera i prawdziwa. Miałam wrażenie, że czytam jej w myślach, podglądam i odzieram z resztek intymności. To jedna z tych książek, która zostaje już z tobą na zawsze, bo aż razi swoją autentycznością.

Zdecydowanie jedna z moich ulubionych powieści. Wydanie książki pod pseudonimem jest dla mnie bardzo zrozumiałe. Autorka znajdując się pod tytułowym 'szklanym kloszem' decyduje się podzielić z innymi swoim bólem. Stworzona przez nią Esther jest pełna goryczy, niekiedy antypatyczna ale zawsze szczera i prawdziwa. Miałam wrażenie, że czytam jej w myślach, podglądam i odzieram...

Z autorką po raz pierwszy zetknęłam się przy próbie przebrnięcia przez 'Małego przyjaciela'. Poniosłam sromotną klęskę, dlatego też sceptycznie podeszłam do jej najnowszej powieści. Tartt ma tendencję do bardzo powolnego 'rozkręcania się'. Jej książki wymagają cierpliwości, wrażliwości i skupienia. 'Szczygieł' nie jest dla tych, którzy oczekują trzymającej w napięciu historii, z nieoczekiwanymi zwrotami akcji, a raczej dla tych, którzy lubią delektować się pięknem słowa pisanego. Ja tym razem nie poddałam się tak łatwo i nie żałuję. To interesująca historia przekazana przepięknym językiem.

Z autorką po raz pierwszy zetknęłam się przy próbie przebrnięcia przez 'Małego przyjaciela'. Poniosłam sromotną klęskę, dlatego też sceptycznie podeszłam do jej najnowszej powieści. Tartt ma tendencję do bardzo powolnego 'rozkręcania się'. Jej książki wymagają cierpliwości, wrażliwości i skupienia. 'Szczygieł' nie jest dla tych, którzy oczekują trzymającej w napięciu...

Za co polubiłam tę książkę? Za to, napiszę bardzo kolokwialnie, że nie ma w niej zbędnego 'pitu, pitu.' Bardzo szczera powieść o miłości, rodzicielstwie i życiu po prostu. Pełna trafnych sformułowań i przemyśleń.

Dodatkowo podróż Douglasa i jego rodziny po Europie zainspirowała mnie do tego stopnia, że sama mam chęć spakować walizkę i wyruszyć w podobną wyprawę.

Zdecydowanie polecam.

Za co polubiłam tę książkę? Za to, napiszę bardzo kolokwialnie, że nie ma w niej zbędnego 'pitu, pitu.' Bardzo szczera powieść o miłości, rodzicielstwie i życiu po prostu. Pełna trafnych sformułowań i przemyśleń.

Dodatkowo podróż Douglasa i jego rodziny po Europie zainspirowała mnie do tego stopnia, że sama mam chęć spakować walizkę i wyruszyć w podobną wyprawę....

Przede wszystkim muszę zaznaczyć, że wprost uwielbiam lekkie pióro i poczucie humoru autorki.

Powieść porusza między innymi kontrowersyjny i jakże aktualny temat in vitro, a przez to daje wiele do myślenia. Na zmianę płakałam i śmiałam się, zastanawiając nad tym jakie tak naprawdę jest moje stanowisko w tej kwestii i jak daleko byłabym w stanie posunąć się aby spełnić swoje największe pragnienia. Historia dla wielu par pewnie bardzo aktualna i prawdziwa, a ja sama odnalazłam w Anicie i jej zachowaniu cząstkę siebie.

Przede wszystkim muszę zaznaczyć, że wprost uwielbiam lekkie pióro i poczucie humoru autorki.

Powieść porusza między innymi kontrowersyjny i jakże aktualny temat in vitro, a przez to daje wiele do myślenia. Na zmianę płakałam i śmiałam się, zastanawiając nad tym jakie tak naprawdę jest moje stanowisko w tej kwestii i jak daleko byłabym w stanie posunąć się aby spełnić...

Zasiadałam do tej powieści z niezwykle pozytywnym nastawieniem. Tyle dobrego o niej słyszam. Niestety nie odnalazłam w niej tego co osoby mi ją polecające. Może gdybym była młodsza to Patch byłby moją platoniczną miłością, a historia do mnie przemówiła? Jak wiadomo pozycja zdecydowanie skierowana do nastoletnich czytelników, a raczej czytelniczek. Przyjemnie się czytało, ale nic poza tym. Raczej nie sięgnę po kolejne tomy tej serii w najbliższym czasie.

Zasiadałam do tej powieści z niezwykle pozytywnym nastawieniem. Tyle dobrego o niej słyszam. Niestety nie odnalazłam w niej tego co osoby mi ją polecające. Może gdybym była młodsza to Patch byłby moją platoniczną miłością, a historia do mnie przemówiła? Jak wiadomo pozycja zdecydowanie skierowana do nastoletnich czytelników, a raczej czytelniczek. Przyjemnie się czytało,...