Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Więzi są magiczne. Nawet nie wiesz, kiedy jakaś się tworzy. Dopiero, kiedy się ujawnia, rozumiesz...

Więzi są magiczne. Nawet nie wiesz, kiedy jakaś się tworzy. Dopiero, kiedy się ujawnia, rozumiesz...

„A kto czytał, ten trąba”

„A kto czytał, ten trąba”

Kiede otworzyłam książkę, przeniosłam się do świata, w którym żyje Kyle. Świat ,w którym niektórzy nie mają pojęcia kim są.Niewygodni ludzie znikają. A pozostali milczą . Idealna utopia?

Kiede otworzyłam książkę, przeniosłam się do świata, w którym żyje Kyle. Świat ,w którym niektórzy nie mają pojęcia kim są.Niewygodni ludzie znikają. A pozostali milczą . Idealna utopia?

The most amazing book I have ever read.

The most amazing book I have ever read.

Książka niezwykle wymagająca i zdecydowanie NIE DLA DZIECI. Społeczeństwo ukazuje od strony cienia. Rzeczywistość obnaża się przed nami w gwałtowny i niezbyt taktowny sposób. Świat chce cały czas zadziwiać. Wciska na siłę nowe metafory, które rzadko naprawdę mają sens. Chce od człowieka ciągle nowych pomysłów, szybko. Nie przestaje uciekać...

Książka niezwykle wymagająca i zdecydowanie NIE DLA DZIECI. Społeczeństwo ukazuje od strony cienia. Rzeczywistość obnaża się przed nami w gwałtowny i niezbyt taktowny sposób. Świat chce cały czas zadziwiać. Wciska na siłę nowe metafory, które rzadko naprawdę mają sens. Chce od człowieka ciągle nowych pomysłów, szybko. Nie przestaje uciekać...

Świetny dramat w 3 aktach. Bohaterowie mają ciekawe osobowości, a każda scena rozśmiesza do łez. Oprócz tego niesie ze sobą tyle prawd o naszej rzeczywistości. Zarazem prosta jak i trudna lektura, która ma zaskakujące zakończenie. Tego mógł dokonać tylko Mrożek.

Świetny dramat w 3 aktach. Bohaterowie mają ciekawe osobowości, a każda scena rozśmiesza do łez. Oprócz tego niesie ze sobą tyle prawd o naszej rzeczywistości. Zarazem prosta jak i trudna lektura, która ma zaskakujące zakończenie. Tego mógł dokonać tylko Mrożek.

"być albo nie być" - oto jest pytanie
Ja wybieram pierwsze
bo przecież ,aby czytać, trzeba istnieć.

Książka skłaniająca do przemyśleń z fantastycznymi cytatami, które inspirują cały czas młodych twórców.

"być albo nie być" - oto jest pytanie
Ja wybieram pierwsze
bo przecież ,aby czytać, trzeba istnieć.

Książka skłaniająca do przemyśleń z fantastycznymi cytatami, które inspirują cały czas młodych twórców.

DŻUMA
"Tytuł niczego sobie."- pomyślałam, kiedy pani z polskiego dyktowała lektury.

Dżuma to opowieść o każdym z nas. Bo przecież nikt nie jest idealny, każdy ma wady, złe uczynki na swoim rachunku i myśli, które gryzą jego sumienie. Człowiek miewa chwile słabości, kiedy chce wykrzyczeć światu prosto w twarz :" Po co ja się w ogóle staram". Nie jestem wyjątkiem.

Albert Camus ukazuje właśnie taki obraz. Ludzie, którzy żyją sobie spokojnie w mieście zwanym Oran, w Algierii, nagle zaczynają umierać. Dlaczego? Bo szczury wychodzą i zdychają na oczach mieszkańców? W pewnym sensie tak, ale to nie zwierzęta są winne całej katastrofie. Winny jest mikrob powodujący tytułową chorobę.
Pierwszym bohaterem jakiego poznajemy w powieści jest doktor Bernard Rieux (czyt. riu) , który jest jednym z lokatorów pewnej kamienicy i żyje ze swoją żoną. Ona jednak tuż przed zagrożeniem wyjeżdża do sanatorium.
Z początku umierają nieliczni, jednak szybko staje się jasne ,że w murach spokojnego miasteczka pojawiła się straszna epidemia. Nikt jednak nie ma odwagi przyznać tego publicznie. Podobnie jak w naszym życiu. Często nie mówiąc o jakimś problemie, myślimy ,że samoistnie zniknie. No cóż autor pokazuje, że tak się nie dzieje i to... w dosyć drastyczny sposób.
Szybko naszych bohaterów przybywa. Pojawia się między innymi Jean Tarou, który ma za sobą specyficzną przeszłość, jednak nie będę jej zdradzać. Uważam bowiem, że jest to jeden z najlepszych fragmentów opowieści. Jego obserwacje również w pewien sposób odznaczają się na tle fabuły.
książka jest literaturą egzystencjalną, która snuje rozważania nad znaczeniem życia człowieka i jego składowymi. Pojawia się nieodłączny motyw kruchości ludzkiej egzystencji, a także różnicy między dobrem, a złem. Camus pokazuje konsekwencje ludzkich wyborów, różne zachowania w obliczu świadomości zarazy ( chęć ucieczki, zrezygnowanie, zaraza jako kara od Boga, radość ). Występuje też tu wiele akapitów zmuszających nas do przemyślenia tego, co byśmy my zrobili w podobnej sytuacji.
Dżuma w książce symbolizuje wiele. Może być wojną, która pojawia się bez żadnego ostrzeżenia, nagle i powoduje śmierć wielu niewinnych ludzi. Albo złem ,które czai się w każdym z nas, choć nie zawsze jesteśmy tego świadomi. Dżuma to także nasze problemy, które za wszelką cenę chcemy ukryć i udawać, że są nieważne, ale kiedy wreszcie ujrzą światło dzienne, stają się naszymi kajdanami. W końcu to też choroba, która pojawiła się pierwszy raz w średniowieczu.
Jedno jest pewne
" (...) ,że bakcyl dżumy nigdy nie umiera"
Problemy zawsze powstaną nowe
wojna jeszcze zawita do naszego świata nie raz
zło drzemie w każdym z nas
A choroba może powrócić i nawiedzić nas ponownie

DŻUMA
"Tytuł niczego sobie."- pomyślałam, kiedy pani z polskiego dyktowała lektury.

Dżuma to opowieść o każdym z nas. Bo przecież nikt nie jest idealny, każdy ma wady, złe uczynki na swoim rachunku i myśli, które gryzą jego sumienie. Człowiek miewa chwile słabości, kiedy chce wykrzyczeć światu prosto w twarz :" Po co ja się w ogóle staram". Nie jestem wyjątkiem.

Albert...

Historia dobra i ciekawa. Wątek romantyczny przyjemny i dobrze napisany przez autorkę. Jednak miałam nadzieję na coś lepszego. Według mnie "Łza" była lepsza.

Historia dobra i ciekawa. Wątek romantyczny przyjemny i dobrze napisany przez autorkę. Jednak miałam nadzieję na coś lepszego. Według mnie "Łza" była lepsza.

Książka, która odpowiada na pytania, które boimy się zadać. Powrót do przeszłości, kiedy nie mieliśmy żadnych zahamowań, aby spytać. Istota miłości, prawdziwej, o której często zapominamy. I 12 dni chłopca ,który mimo świadomości okrutnego losu, nie przestał się uśmiechać i przeżył je najpiękniej jak potrafił.

Książka, która odpowiada na pytania, które boimy się zadać. Powrót do przeszłości, kiedy nie mieliśmy żadnych zahamowań, aby spytać. Istota miłości, prawdziwej, o której często zapominamy. I 12 dni chłopca ,który mimo świadomości okrutnego losu, nie przestał się uśmiechać i przeżył je najpiękniej jak potrafił.

Wow! Cała seria była dla mnie niezapomnianą przygodą. :)

Wow! Cała seria była dla mnie niezapomnianą przygodą. :)

Niezwykle szybko się czytało tę komedię z nutką romansu ,która (mam nadzieję) przeistoczy się w symfonię.Lekkie żarty, niespodziewana fabuła i wyznania pełne szczerości, to coś co bardzo cenię i co tu znalazłam od razu. Bohaterowie są wykreowani naprawdę dobrze. Najbardziej podobała mi się Kaga. Nie chodzi mi w żadnym wypadku o jej zachowanie, ale o interesujący charakter dziewczyny. Sami się o tym przekonajcie. Zachęcam do czytania :)
Bo warto.

Niezwykle szybko się czytało tę komedię z nutką romansu ,która (mam nadzieję) przeistoczy się w symfonię.Lekkie żarty, niespodziewana fabuła i wyznania pełne szczerości, to coś co bardzo cenię i co tu znalazłam od razu. Bohaterowie są wykreowani naprawdę dobrze. Najbardziej podobała mi się Kaga. Nie chodzi mi w żadnym wypadku o jej zachowanie, ale o interesujący charakter...

Niezwykle wciągająca książka. Skreślenia i narracja pierwszoosobowa dodają jej oryginalności. Opisy uczuć przeżyć i fragmenty pamiętnika są po prostu piękne.
Autorka wykonała masę dobrej roboty.

Niezwykle wciągająca książka. Skreślenia i narracja pierwszoosobowa dodają jej oryginalności. Opisy uczuć przeżyć i fragmenty pamiętnika są po prostu piękne.
Autorka wykonała masę dobrej roboty.