Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za dużo trupów jak na tak małą miejscowość. Niektórych bohaterów umarlaków mogłoby naprawdę nie być, bo nic nie wnoszą do powieści, a jedynie wprowadzają zamęt w głowie czytelnika. Dobrze, że autorka na początku książki umieściła rozpiskę, kto do jakiej rodziny należy i kto jeszcze jest z nią powiązany, bo bez tego to już naprawdę można się potracić. Końcówka książki sugeruje, że będzie kolejna część i mam nadzieję, że autorka nie uraczy nas kolejnymi, mało znaczącymi bohaterami. Ogólnie dało się przeczytać, ale mogło być lepiej.

Za dużo trupów jak na tak małą miejscowość. Niektórych bohaterów umarlaków mogłoby naprawdę nie być, bo nic nie wnoszą do powieści, a jedynie wprowadzają zamęt w głowie czytelnika. Dobrze, że autorka na początku książki umieściła rozpiskę, kto do jakiej rodziny należy i kto jeszcze jest z nią powiązany, bo bez tego to już naprawdę można się potracić. Końcówka książki...

Nawet się dobrze czytało, ale zakończenie fatalne. Dwie pierwsze książki B.A.Paris były rewelacyjne, o tej tego samego napisać już nie można. Nie chcę zdradzać szczegółów fabuły tym, którzy książki nie czytali, ale główny bohater, Finn, to idiota, co niestety można zauważyć na samym końcu książki...Ze też facet niczego nie zauważył...

Nawet się dobrze czytało, ale zakończenie fatalne. Dwie pierwsze książki B.A.Paris były rewelacyjne, o tej tego samego napisać już nie można. Nie chcę zdradzać szczegółów fabuły tym, którzy książki nie czytali, ale główny bohater, Finn, to idiota, co niestety można zauważyć na samym końcu książki...Ze też facet niczego nie zauważył...

No cóż...to nie jest stary, dobry King, który napisał "
Lśnienie", Christine", "Wielki marz". Na uwagę zasługuje pierwsze opowiadanie "130 kilometr", które dawało nadzieję, że pozostałe również dostarczą tego typowego dreszczyku emocji. No niestety, oprócz tego opowiadania na uwagę w mojej skromnej opinii zasługuje jeszcze "Wydma" i "Wredny dzieciak". Reszta opowiadań to totalna nuda. King napisał je pewnie po to by coś napisać, by spełnić zobowiązania wobec wydawnictwa...cokolwiek. Gdybym miała ocenić tylko "130 kilometr" to nota byłaby najwyższa. Ze względy na pozostałe gnioty ocenę wystawiam bardzo niską.

No cóż...to nie jest stary, dobry King, który napisał "
Lśnienie", Christine", "Wielki marz". Na uwagę zasługuje pierwsze opowiadanie "130 kilometr", które dawało nadzieję, że pozostałe również dostarczą tego typowego dreszczyku emocji. No niestety, oprócz tego opowiadania na uwagę w mojej skromnej opinii zasługuje jeszcze "Wydma" i "Wredny dzieciak". Reszta opowiadań to...