Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedyś spotkałam się z opinią że wszystkie powieści Johna Greena poprzedzające Gwiazd Naszych Wina- najlepszej z jego powieści - są gorsze. Po przeczytaniu Papierowych Miast uwierzyłam w tą opinię, ale Szukając Alaski przywróciło moją wiarę w Johna Greena.
Powieść jest urzekająca- niezwykle zabawna, błyskotliwa, skłaniająca do myślenia oraz zaskakująca.

Kiedyś spotkałam się z opinią że wszystkie powieści Johna Greena poprzedzające Gwiazd Naszych Wina- najlepszej z jego powieści - są gorsze. Po przeczytaniu Papierowych Miast uwierzyłam w tą opinię, ale Szukając Alaski przywróciło moją wiarę w Johna Greena.
Powieść jest urzekająca- niezwykle zabawna, błyskotliwa, skłaniająca do myślenia oraz zaskakująca.

Co mogę powiedzieć o tej książce? Mogłabym powiedzieć że jest romantyczna i że na końcu płakałam... ale to by było zbyt banalne, a ta książka nie była banalna. Mogłoby się zdawać że właśnie taka jest- dwoje nastolatków+miłość nie zawsze dobrze wróży. A jednak.
Są lata 80-te, jedziesz autobusem szkolnym, wsiada dziwna dziewczyna- ognisto rude włosy, dziwne ciuchy i krągła sylwetka. Złośliwe osoby z tylnego siedzenia już ostrzą zęby, padają pierwsze obelgi pod adresem dziewczyny. Wtem jakiś ubrany na czarno chłopak(chyba Azjata), mówi żeby usiadła obok niego- ratuje ją. Dzień w dzień obserwujesz jak ich relacja się ociepla- z niechęci, przez przyjaźń do miłości.
Ich miłość ma dźwięk The Smiths i gorzko-słodki smak.

Co mogę powiedzieć o tej książce? Mogłabym powiedzieć że jest romantyczna i że na końcu płakałam... ale to by było zbyt banalne, a ta książka nie była banalna. Mogłoby się zdawać że właśnie taka jest- dwoje nastolatków+miłość nie zawsze dobrze wróży. A jednak.
Są lata 80-te, jedziesz autobusem szkolnym, wsiada dziwna dziewczyna- ognisto rude włosy, dziwne ciuchy i krągła...

MIŁOŚĆ. ŚWIĘTA. HUMOR.
Trzy słowa, które doskonale opisują czego dotyczy ta książka.
Może dzieło to nie jest wybitne i typowy Hipster szukający doznań jakie znajdzie u Szekspira, czy Hemingwaya po nie nie sięgnie, ale ja "typowa" nastolatka takie książki bardzo sobie cenię. Po pierwsze: nie przytłoczyła mnie górnolotnymi zwrotami, których znaczenia po prostu nie rozumiem. Dzięki temu bardzo szybko i przyjemnie się ją czyta.
Po drugie: wszystkie trzy opowiadania zawierają idealną dozę humoru i sarkazmu, które są nieodzowne w przypadku literatury młodzieżowej.
Po trzecie: cały świat stworzony przez autorów jest bardzo wiarygodny dzięki czemu możemy się odnaleźć w skórze bohaterów .
Każde opowiadanie jest inne, każde opowiada o przygodach innej osoby- jednak mają one kilka wspólnych aspektów: miłość (czasem trudną) , wydarzenia towarzyszące burzy śnieżnej stulecia, pracowników korporacji i miasteczko Gracetown.
Polecam każdemu kto od czasu do czasu lubi przeczytać lekką i nastrojową, magiczną książkę o przygodach nastolatków.

MIŁOŚĆ. ŚWIĘTA. HUMOR.
Trzy słowa, które doskonale opisują czego dotyczy ta książka.
Może dzieło to nie jest wybitne i typowy Hipster szukający doznań jakie znajdzie u Szekspira, czy Hemingwaya po nie nie sięgnie, ale ja "typowa" nastolatka takie książki bardzo sobie cenię. Po pierwsze: nie przytłoczyła mnie górnolotnymi zwrotami, których znaczenia po prostu nie rozumiem....