Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Niech ludzie myślą sobie, co chcą- powiedział cicho.- Nigdy nie zwracaj uwagi na to, co gadają.

-Niech ludzie myślą sobie, co chcą- powiedział cicho.- Nigdy nie zwracaj uwagi na to, co gadają.

-A tobie ktoś powiedział, że masz kwadratowy łeb? -To fizycznie niemożliwe - parsknął Pulpet.- Byłby... -W sumie - zaczął Liam.- Cole kiedyś próbował... Co? -Wybacz - przerwał mu Pulpet. - Najwyraźniej środek mojego zdania przerwał początkowi twojego. Kontynuuj, proszę.

-A tobie ktoś powiedział, że masz kwadratowy łeb? -To fizycznie niemożliwe - parsknął Pulpet.- Byłby... -W sumie - zaczął Liam.- Cole kiedyś...

Nie jest za późno. Nigdy nie jest za późno.

Nie jest za późno. Nigdy nie jest za późno.

-Powiedział tylko, że imiona nie są ważne. Że ważna jest kolacja, a imiona nie.

-Powiedział tylko, że imiona nie są ważne. Że ważna jest kolacja, a imiona nie.

Jeśli przewyższyłeś kogoś, nie chełp się z tego powodu. Bądź wielkoduszny, pochwal go za to, w czym dobrze się sprawił.Porażka zaboli go, ale on nie da tego po sobie poznać. Ty zaś powinieneś pokazać, że potrafisz to docenić. Pochwałami możesz zyskać sobie przyjaciela. Przechwałki to jedynie sposób na to, by przysporzyć sobie wrogów.

Jeśli przewyższyłeś kogoś, nie chełp się z tego powodu. Bądź wielkoduszny, pochwal go za to, w czym dobrze się sprawił.Porażka zaboli go, al...

-Ty? Ponury? A któżby mógł opowiadać o tobie takie rzeczy? Halt popatrzył uważnie na Gilana. Jego dawny uczeń najwyraźniej czynił wielki wysiłki, by zachować kamienną twarz. -Wiesz co, Gilanie?- rzekł kwaśnym tonem.- Sarkazm wcale nie jest pośledniejszą formą humoru. Sarkazm po prostu nie ma z poczuciem humoru nic wspólnego.

-Ty? Ponury? A któżby mógł opowiadać o tobie takie rzeczy? Halt popatrzył uważnie na Gilana. Jego dawny uczeń najwyraźniej czynił wielki wy...

-A teraz wybaczcie nam, proszę. Musimy zająć się pewnym drobiazgiem. Trzeba mianowicie zaplanować wojnę.

-A teraz wybaczcie nam, proszę. Musimy zająć się pewnym drobiazgiem. Trzeba mianowicie zaplanować wojnę.

-Wiesz, że mam umrzeć? - spytałem i rozpłakałem się. -Tak, wiem. -Przecież to okropne. Jak tak może być - pytałem - żeby niektórzy ludzie musieli umierać nie mając nawet dziesięciu lat? -Wiesz co, Sucharku, nie wydaje mi się, żeby to było takie okropne. Myślę, że będzie ci wspaniale. -Wspaniale? - zdziwiłem się.- Czy to wspaniale leżeć w ziemi i nie żyć? -E, tam. To jest tak, jakby tylko twoja skorupa leżała. A ty odfruniesz całkiem gdzie indziej. -Dokąd? - spytałem, bo zupełnie nie mogłem mu uwierzyć. -Do Nangijali - powiedział Jonatan.

-Wiesz, że mam umrzeć? - spytałem i rozpłakałem się. -Tak, wiem. -Przecież to okropne. Jak tak może być - pytałem - żeby niektórzy ludzie mu...

-Myślisz, że opowiadam ci historie, by cię czegoś nauczyć? -odparł. -Myślisz, że przyszedłem, opuszczając czas i ziemię, by nauczyć cię, że trzeba być miłym? Śmiał się coraz głośniej, aż ziemia zadrżała i zdawało się, że chyba zaraz niebo się na nich zwali.

-Myślisz, że opowiadam ci historie, by cię czegoś nauczyć? -odparł. -Myślisz, że przyszedłem, opuszczając czas i ziemię, by nauczyć cię, że ...