Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cudownie powalona. Magiczna! Amerykańskie kino drogi z wojnami upadłych i wznoszących się Bogów! Jazda bez trzymanki!!!

Cudownie powalona. Magiczna! Amerykańskie kino drogi z wojnami upadłych i wznoszących się Bogów! Jazda bez trzymanki!!!

Wspaniała.

Wspaniała.

Przeczytałem "Ewangelię według Jezusa Chrystusa" Saramago. Miało być grubo i było. Mimo, że historia znana jest każdemu, nawet takim plugawym ateistom jak ja, to już wchodzenie w nieznane szczegóły, czyli autorska interpretacja Saramago oraz uczłowieczanie bohaterów (łącznie z Bogiem i Diabłem) sprawia, że warto książkę tą przeczytać. Mam wrażenie, że autor trochę się Biblią bawi, naśladując momentami jej język, drwi z ówczesnego mizoginizmu, który w świętej księdze się również znalazł (mnie wręcz kole podczas lektury Starego Testamentu, więc łączę się tutaj z autorem), dogmatów, a może i nawet z samego Boga - "Wówczas Diabeł rzekł, Trzeba być Bogiem, żeby tak bardzo lubić krew." Mam wrażenie, że autor bawi się również z czytelnikiem stosują na przemian różny język, konstrukcję zdań, podsuwa przemyślenia, a wręcz podaje swoje na tacy, czy przyśpiesza akcję, która od wolnego początku idzie coraz szybciej, aż nagle niespodziewanie ustaje. Koniec.

Moja ulubiona cześć to spotkanie oraz rozmowa Jezusa z Bogiem i Diabłem. W której uczłowiecza wszystkich. Pokazuje, że bez Diabła nie byłoby Boga: "Teraz już pojmuję, dlaczego jest tutaj Diabeł, jeżeli Twoja potęga rozciągnie się na więcej narodów i na więcej krajów, również jego władza nad ludźmi musi się rozciągać, albowiem Twoje granice są ni mniej, ni więcej tylko jego granicami."

I na koniec coś grubego, Lucyfer do Boga: "Nie przyjmiesz mnie, nie wybaczysz mi, Nie przyjmę cię, nie wybaczę ci, chcę cię takiego, jakim jesteś, i jeśli to możliwe, jeszcze gorszego, Dlaczego, Dlatego, że dobro, którym ja jestem, nie istniałoby bez zła, który ty jesteś, dobro istniejące bez ciebie byłoby niepojęte do tego stopnia, że ja sam nie mógłbym go sobie wyobrazić, zatem jeśli ty się skończysz, skończę się i ja, abym ja był Dobrem, trzeba, byś nadal był Złem, jeżeli Diabeł nie żyje jak Diabeł, a Bóg nie żyje jak Bóg, śmierć jednego będzie śmiercią drugiego,"

Przeczytałem "Ewangelię według Jezusa Chrystusa" Saramago. Miało być grubo i było. Mimo, że historia znana jest każdemu, nawet takim plugawym ateistom jak ja, to już wchodzenie w nieznane szczegóły, czyli autorska interpretacja Saramago oraz uczłowieczanie bohaterów (łącznie z Bogiem i Diabłem) sprawia, że warto książkę tą przeczytać. Mam wrażenie, że autor trochę się...