Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka mnie rozczarowała. Penelopa jest nijaka, łatwo daje się sterować Colinowi, nawet gdy na chwilę przypomni sobie o swojej godności, to za chwilę ją gubi i czasami wręcz staje się żałosna... Co do Colina, to autorka kilka razy wspomina w myślach innych, że gniew nie jest w jego naturze, a tak na prawdę przez połowę książki jest zły i próbuje zdominować wszystkich wokół... To jego łatwe wpadanie w gniew zasłania jego pozytywne cechy, więc w ogóle się dziwię, że Penelopa chciała z nim być, choć to może wynikać z braku godności i desperacji, choć autorka oczywiście nazywa to miłością. Jak na mój gust, to tworzą odrobinę toksyczną parę. Podsumowując, książka nijaka, historie dwóch starszych braci Colina były ciekawsze. Liczyłem na rozwój Penelopy w tej części, chciałem widzieć jak błyszczy, bo była kreowana wcześniej na inteligentną, błyskotliwą, nie dostałem tego, więc moje rozczarowanie jest podwójne.

Książka mnie rozczarowała. Penelopa jest nijaka, łatwo daje się sterować Colinowi, nawet gdy na chwilę przypomni sobie o swojej godności, to za chwilę ją gubi i czasami wręcz staje się żałosna... Co do Colina, to autorka kilka razy wspomina w myślach innych, że gniew nie jest w jego naturze, a tak na prawdę przez połowę książki jest zły i próbuje zdominować wszystkich...

Czytałem lepsze książki o władcach Polski. Szkoda, że ogólnie jest tak wiele niewiadomych w naszej polskiej historii, że część, co nawet autorka zauważa, to tylko domysły.

Czytałem lepsze książki o władcach Polski. Szkoda, że ogólnie jest tak wiele niewiadomych w naszej polskiej historii, że część, co nawet autorka zauważa, to tylko domysły.

Tom III lepszy od drugiego. Przeczytałem całość w zaledwie dwa dni, zatem książka wciąga. Oczywiście są drażniące czy czasem żenujące momenty, ale temu gatunkowi literackiemu można to wybaczyć. Benedict stał się moim faworytem wśród rodzeństwa Bridgertonów.

Tom III lepszy od drugiego. Przeczytałem całość w zaledwie dwa dni, zatem książka wciąga. Oczywiście są drażniące czy czasem żenujące momenty, ale temu gatunkowi literackiemu można to wybaczyć. Benedict stał się moim faworytem wśród rodzeństwa Bridgertonów.

Mam słabość do tej książki, tak samo jak do filmu zresztą. Bohaterowie w książce są wyraźni, różnorodni pod względem charakterów. Jak dla mnie, to ta książka, to świetna rozrywka, z chęcią zaprzyjaźniłbym się z bohaterami, bo niektórymi jestem wręcz oczarowany.

Mam słabość do tej książki, tak samo jak do filmu zresztą. Bohaterowie w książce są wyraźni, różnorodni pod względem charakterów. Jak dla mnie, to ta książka, to świetna rozrywka, z chęcią zaprzyjaźniłbym się z bohaterami, bo niektórymi jestem wręcz oczarowany.

Druga część serii, o wiele lepsza niż pierwsza. Dobrze bawiłem się przy opisywanej relacji pomiędzy Anthony'm a Kate. Ocenę zaniżam przez końcówkę książki, gdzie Kate, moim zdaniem, traci gdzieś swoją zadziorność, jakby przeszła pranie mózgu. Wyrzuciłbym też drugi epilog, jest zupełnie zbędny. Swoją drogą, Anthony zachowuje się jak władca świata, jeżeli to oddaje ducha tamtych czasów, to współczuję kobietom z tamtego okresu. W każdym razie, drugą część serii polecam, nawet znajomość serialu nie popsuła mi rozrywki.

Druga część serii, o wiele lepsza niż pierwsza. Dobrze bawiłem się przy opisywanej relacji pomiędzy Anthony'm a Kate. Ocenę zaniżam przez końcówkę książki, gdzie Kate, moim zdaniem, traci gdzieś swoją zadziorność, jakby przeszła pranie mózgu. Wyrzuciłbym też drugi epilog, jest zupełnie zbędny. Swoją drogą, Anthony zachowuje się jak władca świata, jeżeli to oddaje ducha...

Początkowo myślałem, że to będzie kolejna kopia mitu o Psyche i Erosie jaką już znam. Jednak już na samym początku przekonałem się, że nie. Książka wciąga, bohaterowie są różnorodni, poznajemy inne bóstwa: Herę, Demeter, Persefonę, Zefira, itd. Oceniłbym może tę książkę na więcej, ale, moim zdaniem, książka pod koniec spada z dobrego poziomu, jakby autorce zabrakło sił na dobre zakończenie. Na minus też oceniam postać samego Erosa, jak na syna Chaosu, czyli pierwotne bóstwo, dysponuje dość małą mocą, a do tego zachowuje się tak jakby nie był stworzony dawno temu, a zaledwie kilka lat temu, jest troszkę taki nijaki na tle innych bohaterów... Jednak, pomimo tych wad, to była bardzo dobra rozrywka.

Początkowo myślałem, że to będzie kolejna kopia mitu o Psyche i Erosie jaką już znam. Jednak już na samym początku przekonałem się, że nie. Książka wciąga, bohaterowie są różnorodni, poznajemy inne bóstwa: Herę, Demeter, Persefonę, Zefira, itd. Oceniłbym może tę książkę na więcej, ale, moim zdaniem, książka pod koniec spada z dobrego poziomu, jakby autorce zabrakło sił na...

Jest to pierwsza książka o początkach państwa polskiego, jaką przeczytałem. Książka bardzo udana, wciąga, pokazuje niepewny los ludzki w dawnych czasach, gdzie ludzie ciągle byli narażeni na najazdy, wzięcie w niewolę. Autor świetnie odnalazł się w tamtych czasach, uzupełnia brakujące fragmenty historii swoją wyobraźnią. Jedynie co postrzegam na minus, to zbyt powierzchowne zagłębianie się w charaktery bohaterów, mamy ogólny zarys ich osobowości i na tym koniec. Uważam, że autor mógłby odrobinę więcej miejsca poświęcić relacjom międzyludzkim oraz pogłębieniu ich charakterów, to urozmaiciłoby tę książkę. Na pewno sięgnę po kolejną część, zatem polecam.

Jest to pierwsza książka o początkach państwa polskiego, jaką przeczytałem. Książka bardzo udana, wciąga, pokazuje niepewny los ludzki w dawnych czasach, gdzie ludzie ciągle byli narażeni na najazdy, wzięcie w niewolę. Autor świetnie odnalazł się w tamtych czasach, uzupełnia brakujące fragmenty historii swoją wyobraźnią. Jedynie co postrzegam na minus, to zbyt powierzchowne...

Jeśli ktoś chce przeczytać tę książkę, to nie radzę oglądać najpierw serialu. Książka w porównaniu z serialem wypada bardzo blado. Czasami wręcz wieje nudą, dlatego czuję się rozczarowany. To czego mi brakowało, w porównaniu z serialem, to pozostałego rodzeństwa Daphne. Bracia przewijają się, jednak są prawie identyczni pod względem charakteru, a siostry zlały się z tłem i nie są widoczne. Na duży minus zasługuje też opis scen erotycznych, czasami opisy były wręcz dziwne... Mam wrażenie, że autorka nie bardzo potrafi opisywać sceny łóżkowe, więc powinna je minimalizować w swoich książkach. Szukam w swojej głowie jakichś plusów i niestety nie bardzo je widzę w tej książce. Przeciętna pozycja, nawet bardzo przeciętna.

Jeśli ktoś chce przeczytać tę książkę, to nie radzę oglądać najpierw serialu. Książka w porównaniu z serialem wypada bardzo blado. Czasami wręcz wieje nudą, dlatego czuję się rozczarowany. To czego mi brakowało, w porównaniu z serialem, to pozostałego rodzeństwa Daphne. Bracia przewijają się, jednak są prawie identyczni pod względem charakteru, a siostry zlały się z tłem i...

Książka bardzo dobra. Początkowo akcja powoli się rozwija, potem nabiera tempa. Książka wciąga z każą stroną coraz mocniej. Głównymi bohaterkami są dwie siostry, zupełnie różne, każda na swój sposób musi zmierzyć z konsekwencjami okupowania Francji przez Niemcy. Jedna, od samego początku, czynnie stawia opór, druga, początkowo bierna, chroni siebie i córkę, ale i do niej dociera, że bierność nie jest skuteczną ochroną.

Książka bardzo dobra. Początkowo akcja powoli się rozwija, potem nabiera tempa. Książka wciąga z każą stroną coraz mocniej. Głównymi bohaterkami są dwie siostry, zupełnie różne, każda na swój sposób musi zmierzyć z konsekwencjami okupowania Francji przez Niemcy. Jedna, od samego początku, czynnie stawia opór, druga, początkowo bierna, chroni siebie i córkę, ale i do niej...

Książka momentami ciekawi, momentami nudzi. Ogólnie na plus, ale miałem wrażenie, że ta część to tylko taki wstęp do prawdziwej historii.

Książka momentami ciekawi, momentami nudzi. Ogólnie na plus, ale miałem wrażenie, że ta część to tylko taki wstęp do prawdziwej historii.

Książka dla nastolatków, nie dla dorosłych. Skusił mnie opis historii, ale im dłużej czytałem książkę, tym bardziej czułem rozczarowanie niż ciekawość co do losów bohaterów. Książka jest troszkę mdła, dialogi nijakie, zakończenie kiepskie. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że odbieram tę książkę jako dorosły. W każdym razie liczyłem na miłą historię miłosną, miłą rozrywkę, lekką lekturę, a wiało nudą właściwie.

Książka dla nastolatków, nie dla dorosłych. Skusił mnie opis historii, ale im dłużej czytałem książkę, tym bardziej czułem rozczarowanie niż ciekawość co do losów bohaterów. Książka jest troszkę mdła, dialogi nijakie, zakończenie kiepskie. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że odbieram tę książkę jako dorosły. W każdym razie liczyłem na miłą historię miłosną, miłą rozrywkę,...

Ponownie jestem oczarowany stylem autora. Książka wciąga, czytelnik czuje się tak, jakby był na miejscu wydarzeń. Bohaterowie prowadzeni są konsekwentnie, każdy ma swój indywidualny charakter. Polecam każdemu, kto lubi starożytną historię.

Ponownie jestem oczarowany stylem autora. Książka wciąga, czytelnik czuje się tak, jakby był na miejscu wydarzeń. Bohaterowie prowadzeni są konsekwentnie, każdy ma swój indywidualny charakter. Polecam każdemu, kto lubi starożytną historię.

Niby historie proste, mity znane, ale jednak jest troszkę magii w tej książce. Czyta się dobrze i z łatwością czytelnik przenosi się w świat starożytnych bogów. Główna bohaterka początkowo troszkę drażni swoim sposobem bycia, z czasem jednak wzbudza współczucie i pewną sympatię. Jak dla mnie, to książka ta jest o samotności, jeżeli ktoś z nią się spotkał w życiu, to myślę, że nie będzie miał problemu ze zrozumieniem Kirke i jej pragnienia akceptacji i miłości.

Niby historie proste, mity znane, ale jednak jest troszkę magii w tej książce. Czyta się dobrze i z łatwością czytelnik przenosi się w świat starożytnych bogów. Główna bohaterka początkowo troszkę drażni swoim sposobem bycia, z czasem jednak wzbudza współczucie i pewną sympatię. Jak dla mnie, to książka ta jest o samotności, jeżeli ktoś z nią się spotkał w życiu, to myślę,...

Książka wciąga momentami, a momentami nudzi. Do tego, niestety, zakończenie mnie rozczarowało. Sama główna bohaterka jest taka nijaka... Moim zdaniem, ma sporo wad, których sama nie dostrzega, a ocenia w myślach innych. W książce mamy przekrój przez różne charaktery ludzkie, od tych poważnych, rozsądnych do tych, dla których zabawa jest głównym celem życiowym. Podziwiam autorkę za stworzenie takiej różnorodności. Dużym plusem jest to, że autorka pisze w taki sposób, że czytelnik ma wrażenie, że sam jest gościem w Mansfield i obserwuje wydarzenia na własne oczy.

Książka wciąga momentami, a momentami nudzi. Do tego, niestety, zakończenie mnie rozczarowało. Sama główna bohaterka jest taka nijaka... Moim zdaniem, ma sporo wad, których sama nie dostrzega, a ocenia w myślach innych. W książce mamy przekrój przez różne charaktery ludzkie, od tych poważnych, rozsądnych do tych, dla których zabawa jest głównym celem życiowym. Podziwiam...

Trudno jest ocenić tę książkę, z jednej strony wciąga, z drugiej, łatwo się w niej pogubić i pozostaje pewien niedosyt po zakończeniu jej.

Trudno jest ocenić tę książkę, z jednej strony wciąga, z drugiej, łatwo się w niej pogubić i pozostaje pewien niedosyt po zakończeniu jej.

Lepszego podsumowania Siedmiu Sióstr nie mógłbym sobie wyobrazić. Wszystkie elementy układanki wskoczyły we właściwe miejsca, wszystko zostało wyjaśnione. Jak po przedostanim tomie z serii czułem niedosyt, tak po tej części czuję się, jako czytelnik, usatysfakcjonowany. Polecam całą serię!

Lepszego podsumowania Siedmiu Sióstr nie mógłbym sobie wyobrazić. Wszystkie elementy układanki wskoczyły we właściwe miejsca, wszystko zostało wyjaśnione. Jak po przedostanim tomie z serii czułem niedosyt, tak po tej części czuję się, jako czytelnik, usatysfakcjonowany. Polecam całą serię!

Spodziewałem się "wow" widząc te wszystkie reklamy tej książki czy filmu, a dostałem przeciętną książkę, o której szybko zapomnę. Mam wrażenie, że jest napisana powierzchownie i troszkę banalnie. Owszem, są momenty,które zaciekawiają, ale jest ich mało. Raczej nie polecę tej książki innym, sam do niej też już nie wrócę.

Spodziewałem się "wow" widząc te wszystkie reklamy tej książki czy filmu, a dostałem przeciętną książkę, o której szybko zapomnę. Mam wrażenie, że jest napisana powierzchownie i troszkę banalnie. Owszem, są momenty,które zaciekawiają, ale jest ich mało. Raczej nie polecę tej książki innym, sam do niej też już nie wrócę.

Książka chaotyczna, momentami trudno zrozumieć, co się dzieje. Było ciekawie tylko momentami. Drugi raz nie sięgnąłbym po tego typu lekturę.

Książka chaotyczna, momentami trudno zrozumieć, co się dzieje. Było ciekawie tylko momentami. Drugi raz nie sięgnąłbym po tego typu lekturę.

Przeczytałem i właściwie trudno mi ocenić tę książkę, bohaterów. A może nie trzeba ich oceniać, bo ich zachowania były bardzo ludzkie, zarówno te dobre jak i złe czyny, plus specyficzność dawnych czasów, które wpływały na ich zachowania. Największą sympatię wzbudziła we mnie Marion, uważam, że owszem, postąpiła źle, jednak była oszukiwana przez Patricka i Toma od samego początku. Największa jednak wina leży po stronie Toma, a on sam bardzo często zachowywał się jakby był tylko ofiarą a nie współsprawcą danej sytuacji. I tu dochodzimy do tego, czego mi zabrakło w tej książce, przedstawienie relacji wydarzeń z jego strony, co czuł, co myślał, myślę, że znacznie wzbogaciłoby tę książkę. Jakby nie było, książka wciąga.

Przeczytałem i właściwie trudno mi ocenić tę książkę, bohaterów. A może nie trzeba ich oceniać, bo ich zachowania były bardzo ludzkie, zarówno te dobre jak i złe czyny, plus specyficzność dawnych czasów, które wpływały na ich zachowania. Największą sympatię wzbudziła we mnie Marion, uważam, że owszem, postąpiła źle, jednak była oszukiwana przez Patricka i Toma od samego...

Lubię książki tego autora, ale w tej mi czegoś brakowało. Poza tym, mam wrażenie, że sprawca sam oddał im się w prezencie, bo przez większość książki główny bohater albo pił, albo myślał o piciu, albo udawał wujo-ojca, ale niewiele robił by sprawę rozwiązać.

Lubię książki tego autora, ale w tej mi czegoś brakowało. Poza tym, mam wrażenie, że sprawca sam oddał im się w prezencie, bo przez większość książki główny bohater albo pił, albo myślał o piciu, albo udawał wujo-ojca, ale niewiele robił by sprawę rozwiązać.