Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tochmana kupuje w ciemno. Jest on moim absolutnie ulubionym polskim reportazysta, co nawet po przeczytaniu tej ksiazki pozostaje niezmienne. O ile wszystkie jego poprzednie ksiazki doslownie wbijaly mnie w fotel (i nie chodzi mi bynajmniej o reporterskie mieso, a wyjatkowy kunszt prowadzenia narracji!) tym razem, niestety, jestem rozczarowana. Sama historia Moniki jest oczywiscie interesujaca, sklaniajaca do refleksji nad kara dozywotniego pozbawienia wolnosci i do przemyslen nad dyskryminacja kobiet, rowniez na takiej plaszczyznie spolecznej, jaka jest wymiar sprawiedliwosci. Niemniej, w ksiazce jest bardzo, bardzo duzo powtorzen, co po pewnym czasie zaczyna czytelnika nuzyc. Chodzi o kilkukrotne przyblizanie tych samych detali popelnionej zbrodni, tych samych angedot, a takze o skupieniu bardzo duzej uwagi na postaci Lidii Ostalowskiej (swoja droga, niesamowitej kobiety, ktora jak najbardziej zasluguje na pamiec) i jej notatek z rozmow z Monika. Mial byc reportaz o Monice, a wyszedl reportaz o Monice i Lidii, choc jako czytelniczka, mialam wrazenie, ze wcale nie byl to zamysl Autora (choc byc moze sie myle,). W moim odczuciu wyszlo z tego male pomieszanie z poplataniem, przez co odbior historii Moniki zostal po prostu rozmyty.

Tochmana kupuje w ciemno. Jest on moim absolutnie ulubionym polskim reportazysta, co nawet po przeczytaniu tej ksiazki pozostaje niezmienne. O ile wszystkie jego poprzednie ksiazki doslownie wbijaly mnie w fotel (i nie chodzi mi bynajmniej o reporterskie mieso, a wyjatkowy kunszt prowadzenia narracji!) tym razem, niestety, jestem rozczarowana. Sama historia Moniki jest...

Nudnawa. Powtarzalne historie wiezniow, rozmowy glownie o warunkach w wieziennych celach i malo pachnacych szamponach w wieziennej umywalni... Liczylam na reportaz, a dostalam zbior wywiadow z wyselekcjonowanymi wiezniami. Troche nie zrozumialam koncepcji nie ujawniania i nie pytania rozmowcow o popelniane zbrodnie - to moim zdaniem, jako subiektywnego odbiorcy oczywiscie, powinno byc sednem rozmowy o pobycie w wiezieniu i resocjalizacji. W przeciwnym razie to zbior pustych banalow z przeciwnych biegunow, czyli albo 'wiezienie mnie zmienilo' albo 'wiezienie nie jest w stanie zmienic nikogo'... Reportersko ta ksiazka sie nie broni.

Nudnawa. Powtarzalne historie wiezniow, rozmowy glownie o warunkach w wieziennych celach i malo pachnacych szamponach w wieziennej umywalni... Liczylam na reportaz, a dostalam zbior wywiadow z wyselekcjonowanymi wiezniami. Troche nie zrozumialam koncepcji nie ujawniania i nie pytania rozmowcow o popelniane zbrodnie - to moim zdaniem, jako subiektywnego odbiorcy oczywiscie,...

Doskonala pozycja. Nie moglam sie oderwac, bardzo ciekawie i wnikliwie przedstawiona historia tredowatych zamieszkujacych odizolowana grecka wysepke. Bardzo duzo sie dowiedzialam o samej chorobie i historii jej leczenia. Wysluchalam ksiazki czytanej przez sama autorke i musze przyznac, ze ma ona rewelacyjny (!!!) glos do czytania. Bardzo przyjemny i ze swietna dykcja (juz niejednego audiobooka musialam usunac z listy 'do odsluchania' po wysluchaniu pierwszych kilku minut czytanych 'byle jak' przez samych autorow, takze to dodatkowy plusik).

Doskonala pozycja. Nie moglam sie oderwac, bardzo ciekawie i wnikliwie przedstawiona historia tredowatych zamieszkujacych odizolowana grecka wysepke. Bardzo duzo sie dowiedzialam o samej chorobie i historii jej leczenia. Wysluchalam ksiazki czytanej przez sama autorke i musze przyznac, ze ma ona rewelacyjny (!!!) glos do czytania. Bardzo przyjemny i ze swietna dykcja (juz...