Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sa tacy skromni ludzie, dla których Tuwim jawi się Plejadami polskiego nieboskłonu poetyckiego. Wiersze, do których się wraca, osobiście przekartkowałam je co najmniej po czterokroć. Talent, humor, dusza ulotna, radośc, melancholia, smutek, śmiech to wszystko co znajdziemy między niezwykłymi wierszami.

Sa tacy skromni ludzie, dla których Tuwim jawi się Plejadami polskiego nieboskłonu poetyckiego. Wiersze, do których się wraca, osobiście przekartkowałam je co najmniej po czterokroć. Talent, humor, dusza ulotna, radośc, melancholia, smutek, śmiech to wszystko co znajdziemy między niezwykłymi wierszami.

Czarujący zestaw, choć nie idealny.

Czarujący zestaw, choć nie idealny.

Anna Achmatowa - czyli miłość. Ona nią była. Miłością we własnej, ujmującej postaci. Cudowne liryki, często bardzo dobre tłumaczenia... Brakuje tu niektorych dobrych wierszy, ale trudno nie uwielbiać od pierwszej strony.

Anna Achmatowa - czyli miłość. Ona nią była. Miłością we własnej, ujmującej postaci. Cudowne liryki, często bardzo dobre tłumaczenia... Brakuje tu niektorych dobrych wierszy, ale trudno nie uwielbiać od pierwszej strony.

Pisane na emigracji w Italii, uderzenie w Nos całej warstwy dwariaństwa rosyjskiego. Chęć dumnego nawiązania do Dantego (mniej udany), powód dalszego popadania w problemy z psychiką, powód niechlubnej reputacji... Ostatni bastion w jego twórczośći. Przełom literatury rosyjskiej, jakby na to nie patrzeć. Złośliwość tego dantejskiego "Piekła" im dalej - tym mniej bawi swoją realnością...

Pisane na emigracji w Italii, uderzenie w Nos całej warstwy dwariaństwa rosyjskiego. Chęć dumnego nawiązania do Dantego (mniej udany), powód dalszego popadania w problemy z psychiką, powód niechlubnej reputacji... Ostatni bastion w jego twórczośći. Przełom literatury rosyjskiej, jakby na to nie patrzeć. Złośliwość tego dantejskiego "Piekła" im dalej - tym mniej bawi swoją...

Wraz z głównym bohaterem przeżywamy z nim Wielki Raskoł. Wielki Raskoł, który w duszy rosyjskiej tak naprawdę trwa - i to w najlepsze. Z jednej strony brzydzimy się Rodiona, jego okropnego i demonicznego czynu - z drugiej, ta obrzydliwa sympatia, która się w nas rodzi dzięki wybiegom autora jest nieznośna. Mimo grzechu kibicujemy mu wciąż i złoszczą nas jego niepowodzenia. To niebywałe, jak emocjonalnie rozgrywa się ta powieśc nie tylko na jej kartach, ale również w naszych czytelniczych serduchach.

Wraz z głównym bohaterem przeżywamy z nim Wielki Raskoł. Wielki Raskoł, który w duszy rosyjskiej tak naprawdę trwa - i to w najlepsze. Z jednej strony brzydzimy się Rodiona, jego okropnego i demonicznego czynu - z drugiej, ta obrzydliwa sympatia, która się w nas rodzi dzięki wybiegom autora jest nieznośna. Mimo grzechu kibicujemy mu wciąż i złoszczą nas jego niepowodzenia....

Chwilami ciężkie, chwilami zastanawiamy się, czmu właściwie czytać idzie nam dalej?... A jednak. Przy ostatnich dwudziestu stronach marsczymy nos z niezadowolenia, że ostało tak mało, tak niewiele...
Dla aktorów - dobry materiał na ciekawą kreację.
Dla fanów twórczości Fiodora Michajłowicza.

Chwilami ciężkie, chwilami zastanawiamy się, czmu właściwie czytać idzie nam dalej?... A jednak. Przy ostatnich dwudziestu stronach marsczymy nos z niezadowolenia, że ostało tak mało, tak niewiele...
Dla aktorów - dobry materiał na ciekawą kreację.
Dla fanów twórczości Fiodora Michajłowicza.

Prawdziwego pisarza poznaje się również po tem, jak kończy... Takim razem "Brazia Karamazow" to najdoskonalszy finał pióra. Prawdziwie, aż do szpiku kości rosyjskie, tajemniczo-mistyczne, mocno zanurzone w świętym szaleństwie. Dostojewski w zawartości 100%-owej. Ulubieniec.

Sam pisarz niestety biograficznie do ulubieńców się nie kwalifikuje.

Prawdziwego pisarza poznaje się również po tem, jak kończy... Takim razem "Brazia Karamazow" to najdoskonalszy finał pióra. Prawdziwie, aż do szpiku kości rosyjskie, tajemniczo-mistyczne, mocno zanurzone w świętym szaleństwie. Dostojewski w zawartości 100%-owej. Ulubieniec.

Sam pisarz niestety biograficznie do ulubieńców się nie kwalifikuje.

Bułhakow w najczystszej i skondensowanej postaci - tryumf ironii i paradoksów nad komunistyczną rzeczywistością. Dzieło życia lekarza, którego niewielu z nas obrałoby ze swej własnej woli. Classements Favoris.
Najlepsze w oryginale, tłumaczenie niezgorsze.

Bułhakow w najczystszej i skondensowanej postaci - tryumf ironii i paradoksów nad komunistyczną rzeczywistością. Dzieło życia lekarza, którego niewielu z nas obrałoby ze swej własnej woli. Classements Favoris.
Najlepsze w oryginale, tłumaczenie niezgorsze.