Opinie użytkownika
Całkowite skupienie na Artemie. Bez niepotrzebnych wątków z potworami grasującymi po ziemi. Artem, główny bohater i jego pragnienie życia na powierzchni. Metro przez całą lekturę pozwala nam wyrobić sobie własne zdanie, czy na miejscu ludzi żyjących pod ziemią ryzykowalibyśmy zdrowiem szukając szczęścia na ziemi?
Po książkę sięgnęłam szybko, ponieważ chciałam wiedzieć jak...
Totalnie nie przemawia do mnie ten świat. Sam koncept jest bardzo ciekawy, duchy błąkające się po świecie.
Nie mogę zdzierżyć wątku miłosnego. Błagam, wszystko dzieje się za szybko, wręcz nienaturalnie. Przez to, że główna bohaterka jest duchem, nie można utożsamić się z jej problemami. Wszystko to wydaje się tak odległe, a przecież dzieje się w naszych realiach.
Nie mam...
Na początku jak chyba przy każdej książce Glukhovsky'ego trzeba uzbroić się w cierpliwość i powoli poznawać bohaterów. Wszelkie spostrzeżenia autora na temat życia jak zawsze trafne. Dmitry w piękny sposób ukazał przemianę mentalną człowieka z problemami.
Kiedy już poznamy głównego bohatera wystarczająco dobrze, zaczynają dziać się ciekawe rzeczy. Akcja pod koniec książki...
Nudnawa powieść o problemach nastolatków w dzisiejszym świecie. Anorektyczka ciągle mówi, że jest gruba, druga pogrąża się w nienawiści do ojca. Eugeniusz jest jedynym normalnym bohaterem. Sięgnęłam po tą książkę głownie ze względu na wydawnictwo jakie ją wydało, łudziłam się, że znajdę coś podobnego do książek Musierowicz. Podsumowując, poprawna powieść dla nastolatków....
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNa początku książka niesamowicie wciąga. Osobowość Allana intryguje. Oprócz tego Jonas Jonasson umieścił w książce jeszcze wiele ciekawych bohaterów, którzy w połączeniu z naszym stulatkiem tworzą niesamowitą paczkę. Humor w książce trzyma się na dobrym poziomie, szczególnie zabawna jest sytuacja z organizacją Never Again ;) Zdecydowanie książka warta przeczytania. Spodoba...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Jeżycjada towarzyszy mi od podstawówki. Od chwili znalezienia pierwszych książek u siebie w domu do dziś kocham ją tak samo. Wnuczki do orzechów wyczekiwałam już od chwili zapowiedzi.
Książka przeniosła mnie do minionego lata i poczułam się jak u babci. Główna bohaterka wzbudza sympatię. Akcja rozwija się powoli, dzięki czemu czytelnik może lepiej przenieść się w klimat...
Czekałam na premierę książki z utęsknieniem i nie zawiodłam się.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPierwsze spotkanie z genialnym pisarzem. I ten rosyjski klimat...pysznie ;>
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to