Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wojciech Tochman jako autor to swoisty znak jakości. Zbiór reportaży "Wściekły pies" jest tego kolejnym dowodem.

Różnica między warsztatem Tochmana a innego wielkiego reportera Jacka Hugo-Badera jest taka, że o ile ten pierwszy stara się schować za opisywane historie, o tyle u tego drugiego subiektywne doświadczanie opisywanej rzeczywistości jest kluczowe. Upraszczając, Tochman opisuje świat, a Hugo-Bader siebie w świecie.

Bardzo ciekaw jestem, jak wyglądałyby reportaże ze "Wściekłego psa", gdyby ich autorem był Hugo-Bader. Jak opisałby nigdy nie wypowiedzianą spowiedź księdza homoseksualisty? Lub straszną śmierć maturzystów w czasie pielgrzymki na Jasną Górę?

Bo Tochman zrobił to znakomicie.

Wojciech Tochman jako autor to swoisty znak jakości. Zbiór reportaży "Wściekły pies" jest tego kolejnym dowodem.

Różnica między warsztatem Tochmana a innego wielkiego reportera Jacka Hugo-Badera jest taka, że o ile ten pierwszy stara się schować za opisywane historie, o tyle u tego drugiego subiektywne doświadczanie opisywanej rzeczywistości jest kluczowe. Upraszczając,...

Czy można pisać o książce której jeszcze się nie przeczytało do końca?
Można. Właśnie to robię.

Siłą "Wyspy klucz" nie jest doskonała dokumentacja - nawet jeśli rzadko spotyka się książki, które powstały po tak dogłębnej analizie źródeł. Nie jest nią nawet "czytalność", o którą wbrew pozorom trudno przy tak częstym sięganiu do źródeł.

To co najważniejsze, to niezwykłe przeniesienie do świata zbudowanego z historii urzędników Ellis Island i wielomilionowych (na przestrzeni lat) fal emigrantów. To podróż do miejsca nieludzkiego, ale też pełnego tych, którzy czynili je bardziej znośnym.

Świata, który dzięki Małgorzacie Szejnert odkrywa przed nami nawet najbardziej wstydliwe tajemnice. I te, z których mógłby być dumny. Autorka potrafi czytelnika w nim zanurzyć.

Polecam.

Czy można pisać o książce której jeszcze się nie przeczytało do końca?
Można. Właśnie to robię.

Siłą "Wyspy klucz" nie jest doskonała dokumentacja - nawet jeśli rzadko spotyka się książki, które powstały po tak dogłębnej analizie źródeł. Nie jest nią nawet "czytalność", o którą wbrew pozorom trudno przy tak częstym sięganiu do źródeł.

To co najważniejsze, to niezwykłe...

Jako nie-miłośnik dowcipów z bąkiem w roli głównej, z nadzieją sięgnąłem po rozmowę Artura Andrusa i Marii Czubaszek. Zestawienie tych dwóch nazwisk miało mi gwarantować przednią rozrywkę, od której nie będę mógł oderwać się do rana.

Rozrywka była. Za sprawą Pani Marii często przednia. Przyznam jednak, że przedzierałem się przez tę lekturę. Przegadaną. Jak przez ciasto ze śliwkami, w którym śliwek jest zdecydowanie za mało.

Najważniejsze odkrycie? Maria Czubaszek piękną kobietą była i basta. Niestety w czasach, w których z powodu mojej niepełnoletności nic z tego nie mogło wyniknąć. Zresztą i dziś z punktu widzenia Pani Marii jestem jakby niepełnoletni...

Książkę polecam miłośnikom "Powtórki z rozrywki" w radiowej Trójce. Spodoba im się.

Jako nie-miłośnik dowcipów z bąkiem w roli głównej, z nadzieją sięgnąłem po rozmowę Artura Andrusa i Marii Czubaszek. Zestawienie tych dwóch nazwisk miało mi gwarantować przednią rozrywkę, od której nie będę mógł oderwać się do rana.

Rozrywka była. Za sprawą Pani Marii często przednia. Przyznam jednak, że przedzierałem się przez tę lekturę. Przegadaną. Jak przez ciasto ze...