Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo, że pierwszy tom w miarę mi się podobał, był interesujący, tak tutaj już mocno przedobrzone. Gubiłam się od początku, za dużo wszystkiego, za dużo postaci, mieszało się to jak w garze, nie wiedząc ile będzie miało dalej z tego znaczenia na końcu i co by wypadało zapamiętać, by się całkiem nie zgubić. Pomysł na trzech zabójców w innym wydaniu ciekawy, ale kim on był, to właśnie trochę kolejne przedobrzenie, za dużo nieprawdopodobieństwa na raz. I trochę przy długa. Chciałam by była lepsza ta książka. Trochę oklepane jest już wszędzie powielany motyw policjanta samotnika, gdzie wszędzie w największe niebezpieczeństwo pcha się sam, a użytku z broni nie robi zbyt często w takich sytuacjach. Ogólnie autor pisze nieźle i ciekawie, tylko te pomysły i długość opowieści porozkładać na dwie książki, będzie więcej oddechu, lepiej będzie się to czytać, i będzie bardziej interesująco. Oraz trochę odejść od tej samej konwencji. Nie jest to zła książka w żadnym razie, ale niestety okropnie męcząca.

Mimo, że pierwszy tom w miarę mi się podobał, był interesujący, tak tutaj już mocno przedobrzone. Gubiłam się od początku, za dużo wszystkiego, za dużo postaci, mieszało się to jak w garze, nie wiedząc ile będzie miało dalej z tego znaczenia na końcu i co by wypadało zapamiętać, by się całkiem nie zgubić. Pomysł na trzech zabójców w innym wydaniu ciekawy, ale kim on był, to...