Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mam pojęcia, skąd się wzięła taka wysoka ocena tego tytułu, ale moim zdaniem jest zupełnie bezpodstawna. Książka pełna podstawowych błędów, powtórzeń (autorka nadużywa słowa "swój"), niepotrzebnych i nużących opisów oraz drewnianych bohaterów. Naprawdę, po co był arc w wojsku? Żeby Maylea chowała się za plecami swoich przystojnych i silnych wojowników? Ciągle była podkreślana waleczność i siła głównej bohaterki, ale nie byłam skłonna w to uwierzyć, gdyż nie charakteryzowała się... niczym szczególnym. Jak dla mnie potencjał całkowicie zmarnowany, a i wykonanie dosyć słabe.

Jeśli ktoś gustuje w sztampowym haremie, gdzie jest jedna damska postać o nieznośnym charakterze i ośmiu facetów walczących o jej względy, to może będzie się dobrze bawił przy tej lekturze. Każdemu innemu odradzam.

Nie mam pojęcia, skąd się wzięła taka wysoka ocena tego tytułu, ale moim zdaniem jest zupełnie bezpodstawna. Książka pełna podstawowych błędów, powtórzeń (autorka nadużywa słowa "swój"), niepotrzebnych i nużących opisów oraz drewnianych bohaterów. Naprawdę, po co był arc w wojsku? Żeby Maylea chowała się za plecami swoich przystojnych i silnych wojowników? Ciągle była...

Jeśli ktoś lubi niebanalne powieści z groteskowymi, paranormalnymi elementami i chorobami psychicznymi, to pokocha tę książkę. Cała reszta raczej jej nie zrozumie.

Jeśli ktoś lubi niebanalne powieści z groteskowymi, paranormalnymi elementami i chorobami psychicznymi, to pokocha tę książkę. Cała reszta raczej jej nie zrozumie.

Zachęcona wieloma recenzjami i polecajkami na ig, sięgnęłam po tę pozycję, mimo że od paru ładnych lat nie jestem targetem gatunku "dla młodzieży" i naprawdę popełniłam błąd, myśląc, że ta książka będzie dla mnie... Od pierwszych rozdziałów przewracałam oczami, zwłaszcza przy perspektywie Liwii. Strasznie głupiutka postać, która olewa najlepszego przyjaciela dla gościa z Internetu, a potem się żali, jaka to jest biedna. Też niektóre jej fragmenty były dla mnie niezrozumiałe, jak chociażby "zakupy w niedziele niehandlową". Liwia narzeka, że sklepy są zamknięte, a potem i tak przymierza sobie bieliznę w przebieralni? I przy tym spotyka Grega i Kaśkę? To co, z otwartymi drzwiami się przebierała, bo chyba nie zrozumiałam sytuacji... Perspektywa Antona jest mniej straszna, ale przysięgam, że można by było zagrać w pijacką grę, ilekroć Anton ubliża jakieś kobiecie, że jest sztuczna i/lub brzydka. Rozumiem, że jedyną piękną dziewczyną jest Liwia, bo o każdym innym myśli jako o paskudzie. Och, i moje ulubione - sprośne żarty Grega i Antona co drugie zdanie, ilekroć rozmawiają z Liwią. Czy teraz nastolatkowie serio są tacy zboczeni, czy to moje pokolenie było bardziej przyzwoite? Nie wiem, ale nawet jak wracałam do swoich nastoletnich wspomnień, to nie umiałam zżyć się ani z Antonem, ani z Liwią. W książce też jest pełno literówek i błędów (moja ulubiona to "pocałowałby matmę w policzek"). Jeśli miałabym komuś polecić tę pozycję, to tylko nastolatkom właśnie. Wątpię, żeby starszych czytelników zainteresowało "Broken Wings".

Zachęcona wieloma recenzjami i polecajkami na ig, sięgnęłam po tę pozycję, mimo że od paru ładnych lat nie jestem targetem gatunku "dla młodzieży" i naprawdę popełniłam błąd, myśląc, że ta książka będzie dla mnie... Od pierwszych rozdziałów przewracałam oczami, zwłaszcza przy perspektywie Liwii. Strasznie głupiutka postać, która olewa najlepszego przyjaciela dla gościa z...