Jesteśmy społecznością, która kocha książki

albo się tę pozycję kocha, albo zostawia się ją po przeczytaniu 50 stron. Dla mnie majstersztyk, Crowley powinien dostać za swoją twórczość Nobla.

albo się tę pozycję kocha, albo zostawia się ją po przeczytaniu 50 stron. Dla mnie majstersztyk, Crowley powinien dostać za swoją twórczość Nobla.

Niestety nie byłam w stanie doczytać do końca. Nie lubię jak się mnie - jako czytelnika - traktuje jak półgłówka, który po przeczytaniu połowy strony zapomina, jak owa strona się zaczęła.

Niestety nie byłam w stanie doczytać do końca. Nie lubię jak się mnie - jako czytelnika - traktuje jak półgłówka, który po przeczytaniu połowy strony zapomina, jak owa strona się zaczęła.

Książka nie zawiera w sobie ani jednej złotej myśli, którą warto byłoby zacytować. A jednak jest Alzheimerem w pigułce, pozycją bardzo ważną zarówno dla lekarza, opiekuna, jak i samych chorujących na tę - niestety wciąż nieuleczalną - chorobę.

Książka nie zawiera w sobie ani jednej złotej myśli, którą warto byłoby zacytować. A jednak jest Alzheimerem w pigułce, pozycją bardzo ważną zarówno dla lekarza, opiekuna, jak i samych chorujących na tę - niestety wciąż nieuleczalną - chorobę.

łatwo się czyta, pisana prostym językiem ciekawa sensacja. w sam raz na wolne popołudnie.

łatwo się czyta, pisana prostym językiem ciekawa sensacja. w sam raz na wolne popołudnie.

Zaczęłam ją czytać jakiś czas temu. Po pierwszych dwóch stronach przestałam. Zdania były za krótkie, początek zbyt płytki. Jednak - jako, że książkę dostałam - postanowiłam przeczytać do końca...

... i się nie rozczarowałam. Polecam każdemu, kto lubi trochę magii, trochę kultury wschodu, trochę cierpienia, miłości, życia...

Zaczęłam ją czytać jakiś czas temu. Po pierwszych dwóch stronach przestałam. Zdania były za krótkie, początek zbyt płytki. Jednak - jako, że książkę dostałam - postanowiłam przeczytać do końca...

... i się nie rozczarowałam. Polecam każdemu, kto lubi trochę magii, trochę kultury wschodu, trochę cierpienia, miłości, życia...