Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To już kolejne moje spotkanie z Carterem. Czy pisałam już, jak bardzo uwielbiam styl, którym się posługuje przy pisaniu swych powieści? Dzięki temu, historie które tworzy pochłaniam jednym tchem.
I ta część mnie nie zawiodła. Myślę, że nie zawiedzie i innych wielbicieli Chrisa 🙂

To już kolejne moje spotkanie z Carterem. Czy pisałam już, jak bardzo uwielbiam styl, którym się posługuje przy pisaniu swych powieści? Dzięki temu, historie które tworzy pochłaniam jednym tchem.
I ta część mnie nie zawiodła. Myślę, że nie zawiedzie i innych wielbicieli Chrisa 🙂

Opowieść bez dwóch zdań godna polecenia.
Czyta się ja jednym tchem i szczerze? Dopiero na samym końcu dowiadujemy się o pewnych zawłościach, które pojawiają się w książce. Czasami nie sposób ich zrozumieć, doprowadzają do tego coś wydaje się być niezrozumiałe i nierealne... Ale może takie właśnie ma być?
Historia Diany to pasmo nieszczęść i niepowodzeń, które przetykane jest przerywnikami szczęścia i nadziei. Czy będzie potrafiła podnieść się po stracie brata? Może spotka kogoś niesamowitego na swojej drodze? A może los zgotuje jej coś jeszcze innego, niekoniecznie pozytywnego?
Przeczytajcie!

Opowieść bez dwóch zdań godna polecenia.
Czyta się ja jednym tchem i szczerze? Dopiero na samym końcu dowiadujemy się o pewnych zawłościach, które pojawiają się w książce. Czasami nie sposób ich zrozumieć, doprowadzają do tego coś wydaje się być niezrozumiałe i nierealne... Ale może takie właśnie ma być?
Historia Diany to pasmo nieszczęść i niepowodzeń, które przetykane...

Książka tak słaba i przewidywalna, że aż szok. Dla mnie strata czasu, który mogłabym poświęcić na ciekawsze pozycje.
Schemat - on brutalny i obyty w świecie, starszy i doświadczony, prześladowany przez demony przeszłości. Ona młoda, zamknięta w sobie, bojąca się mężczyzn bo dawno temu przeżyła molestowanie. Niby temat poważny i należałoby się trochę współczucia, jednak historia Sary do mnie nie przemawia. Wydaje się potraktowana po macoszemu, a przez to nieprawdziwa. Nie chwyta za serce, a powinna.
No cóż, czasami zdarzają się książki, którym mówię zdecydowanie nie.

Książka tak słaba i przewidywalna, że aż szok. Dla mnie strata czasu, który mogłabym poświęcić na ciekawsze pozycje.
Schemat - on brutalny i obyty w świecie, starszy i doświadczony, prześladowany przez demony przeszłości. Ona młoda, zamknięta w sobie, bojąca się mężczyzn bo dawno temu przeżyła molestowanie. Niby temat poważny i należałoby się trochę współczucia, jednak...

Napiszę tylko WOW!!! nie sposób opisać tej pozycji, trzeba ją przeczytać. Trzyma w napięciu od pierwszej strony do samego końca. Miałam świetną zabawę w obstawianiu personalii mordercy dziewczyny z jeziora.
To był miły dzień spędzony na lekturze i nie żałuję ani minuty. Co więcej uważam, że postawienie się w roli osoby obecnej w życiu seryjnego mordercy to nie lada wyzwanie zarówno dla autora jak i czytelnika.
Polecam każdemu fanowi opowieści z dreszczykiem.

Napiszę tylko WOW!!! nie sposób opisać tej pozycji, trzeba ją przeczytać. Trzyma w napięciu od pierwszej strony do samego końca. Miałam świetną zabawę w obstawianiu personalii mordercy dziewczyny z jeziora.
To był miły dzień spędzony na lekturze i nie żałuję ani minuty. Co więcej uważam, że postawienie się w roli osoby obecnej w życiu seryjnego mordercy to nie lada...

Książka, która nie zostanie na długo w mojej pamięci. Pochodziłam do niej dwa razy i w końcu udało mi się dobić do końca.
Niby opowieść ciekawa, niby porusza trudny temat odrzucenia, jednak brakowało mi w niej chemii pomiędzy mną (czytelnikiem) a bohaterami, którzy mnie troszkę irytowali. Jedynym światłem w tunelu tej powieści był Lowe i to dla niego skończyłam czytać.

Książka, która nie zostanie na długo w mojej pamięci. Pochodziłam do niej dwa razy i w końcu udało mi się dobić do końca.
Niby opowieść ciekawa, niby porusza trudny temat odrzucenia, jednak brakowało mi w niej chemii pomiędzy mną (czytelnikiem) a bohaterami, którzy mnie troszkę irytowali. Jedynym światłem w tunelu tej powieści był Lowe i to dla niego skończyłam czytać.

Książka, która polecam szczerze i z całego serca. Polubiłam się z bohaterami od pierwszych stron powieści i tak wroslam w tę historię, że skończyłam ją w jeden dzień.
Piękna opowieść o powoli rodzacym się zaufaniu pomiędzy dwójka mocno skrzywdzonych ludzi, która daje nadzieję, że dla każdego jest miejsce na tym świecie.

Książka, która polecam szczerze i z całego serca. Polubiłam się z bohaterami od pierwszych stron powieści i tak wroslam w tę historię, że skończyłam ją w jeden dzień.
Piękna opowieść o powoli rodzacym się zaufaniu pomiędzy dwójka mocno skrzywdzonych ludzi, która daje nadzieję, że dla każdego jest miejsce na tym świecie.

Książka bardzo dobra. Polecam dla ludzi, którzy lubią zgłębiać tajniki ludzkiego umysłu. W tym wypadku zgłebiamy umysł oprawcy jak i ofiary.
Czytając tę pozycję nie do końca wiedziałam komu mam współczuć, z każdym kolejnym rozdzialem rozumiałam, że życie nie zawsze jest czarno-białe. Jest też wiele odcieni szarości.
Polecam

Książka bardzo dobra. Polecam dla ludzi, którzy lubią zgłębiać tajniki ludzkiego umysłu. W tym wypadku zgłebiamy umysł oprawcy jak i ofiary.
Czytając tę pozycję nie do końca wiedziałam komu mam współczuć, z każdym kolejnym rozdzialem rozumiałam, że życie nie zawsze jest czarno-białe. Jest też wiele odcieni szarości.
Polecam

O tak. Podobała mi się, a jakże. Pamiętam, że najpierw miałam kontakt z ekranizacją.Nie poszłam do kina, obejrzałam gdy wyświetlali w Canal+, jednak i wtedy nie skusiła mnie bym sięgnęła po książkę. Dopiero teraz niedawno, znalazłam w bibliotece na półce. Leżała sobie i mówiła"Weź mnie! Weź mnie" :)
Katniss, no cóż. Osobowość złożona. Dobra, szlachetna dziewczyna z biednego Dystryktu 12 w państwie Panem. Nie widzi dla siebie przyszłości. Zajęta jest ratowaniem swej rodziny przed głodem od pięciu lat, kiedy to w kopalni zginął ojciec, a matka popadła w depresję. Podziwiać.
Gdy w dzień dożynek, na trybuta głodowych igrzysk wylosowana zostaje jej siostra Prom, zgłasza się na ochotnika by ratować młodszą, dwunastoletnią siostrę.
Wraz z Peetą udają się do Kapitolu, gdzie stoły uginają się pod ciężarem potraw, a ludzie wyglądają jak kolorowe papugi, by zmierzyć się z dwudziestoma dwoma innymi trybutami w walce, w której wygrać może tylko jedna osoba.

Książka jest dobrze napisana, przez co czyta się ją bardzo szybko. Postać Katniss, wzbudza najróżniejsze uczucia: podziw, współczucie, często się z nią nie zgadzamy. Czasami nawet zastanawiałam się, co ja bym zrobiła będąc na miejscu dziewczyny skazanej na taki los. Czy potrafiłabym zabić? Czy potrafiłabym przetrwać?

Każdemu z osobna mogę polecić tę pozycję. Nie będę jej dalej zachwalać - przeczytajcie sami, a przekonacie się tak jak i ja, co do trafności oceny.

O tak. Podobała mi się, a jakże. Pamiętam, że najpierw miałam kontakt z ekranizacją.Nie poszłam do kina, obejrzałam gdy wyświetlali w Canal+, jednak i wtedy nie skusiła mnie bym sięgnęła po książkę. Dopiero teraz niedawno, znalazłam w bibliotece na półce. Leżała sobie i mówiła"Weź mnie! Weź mnie" :)
Katniss, no cóż. Osobowość złożona. Dobra, szlachetna dziewczyna z biednego...

Moja przygoda z ta książką zaczęła się od szukania sobie prezentu na święta bożonarodzeniowe w księgarniach. Szukałam i szukałam, aż w końcu ta oto wpadła moje ręce. Czytam opis i myślę - Znowu wampiry? Nieeeee...
I jej nie kupiłam.
Ale ciągle za mną chodziła. Ciekawa i urzekająca okładka (nie wiem dlaczego ciekawe okładki mają na mnie duży wpływ, przy wyborze lektur...), dosyć ciekawy opis, zapowiadający, że książka może być ciekawa.
Znalazłam ją znów. I w końcu się zdecydowałam. Nie pomyliłam się w swoim wyborze.
Historia Violet Lee jest od samego początku wciągająca.
Dziewczyna stojąca samotnie na placu w nocy. Trach. Zjawiają się jedni, zjawiają się drudzy, zaczyna się jatka. Ona obserwuje, o dziwo nie ucieka... Tak zaczyna się jej przygoda z wampirem, który w końcu zauważa nieproszonego gościa w postaci człowieka, który ujrzał wielokrotne morderstwo na własne oczy.
Niewygodny świadek? Zabić? Zjeść? Puścić wolno? Zmagania Kaspara też nie są małe.
Fabuła wciągnęła mnie - nie odbiegała zbytnio od kanonu wampira, który przede wszystkim gryzie!!!
Wreszcie wampiry, które gryzą!
Natura odwiecznego drapieżcy również została w książce uchwycona.
Czytałam ją szybko, na jednym tchu.
Oczywiście, że opowieść młodej pisarki ma w sobie trochę błędów. A raczej nieco irytujących cech, które jednak bledną przy całości.
Trochę irytuje mnie Kaspar, który (jak ktoś wcześniej zauważył)zachowuje się jak prawie dwustuletni wampir, z poziomem móżdżku jak u nastolatka. No, taki wiek do czegoś zobowiązuje.
Tak więc podkreślę jeszcze raz, że książkę polecam - naprawdę. Jest ciekawa i łatwa i przyjemna.
Z chęcią czekam na kolejną część.
Pozdrawiam WN

Moja przygoda z ta książką zaczęła się od szukania sobie prezentu na święta bożonarodzeniowe w księgarniach. Szukałam i szukałam, aż w końcu ta oto wpadła moje ręce. Czytam opis i myślę - Znowu wampiry? Nieeeee...
I jej nie kupiłam.
Ale ciągle za mną chodziła. Ciekawa i urzekająca okładka (nie wiem dlaczego ciekawe okładki mają na mnie duży wpływ, przy wyborze lektur...),...

Książka bardzo mi się podobała. Ciekawa i zwartka akcja - przeczytałam w jeden wieczór. Mogę rzec, że wręcz połknęłam książkę w całości.

Książka bardzo mi się podobała. Ciekawa i zwartka akcja - przeczytałam w jeden wieczór. Mogę rzec, że wręcz połknęłam książkę w całości.