Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety - książka pozbawiona wyrazu, co przyjęłam z zaskoczeniem, ponieważ temat himalaizmu i ogólnie wspinaczka wysokogórska z reguły budzi emocje, których tutaj z jakiegoś powodu brakuje. Dziwi, że autor mimo wielkiej pasji do gór i zdobywania nie potrafił pasji tej przelać na papier. W efekcie otrzymujemy mocno bezosobową lekturę. Ja, jako osoba która góry uwielbia, mocno się rozczarowałam.

Niestety - książka pozbawiona wyrazu, co przyjęłam z zaskoczeniem, ponieważ temat himalaizmu i ogólnie wspinaczka wysokogórska z reguły budzi emocje, których tutaj z jakiegoś powodu brakuje. Dziwi, że autor mimo wielkiej pasji do gór i zdobywania nie potrafił pasji tej przelać na papier. W efekcie otrzymujemy mocno bezosobową lekturę. Ja, jako osoba która góry uwielbia,...

Po pierwszej części nastawiona byłam na mało wymagającą i prostą lekturę, jednak nie spodziewałam się, że może być tak źle.

Książkę ledwo przemęczyłam i jest to zasługą kilku czynników. Przede wszystkim wieje w niej nudą, przez dużą przewidywalność fabuły i mocne przegadanie książki opisami jedzenia, ubioru i wyglądu. Sylwetki nakreślonych bohaterów też pozostawiają wiele do życzenia, bo albo są oni sztampowi, albo irytują. Przede wszystkim mam tu na myśli główną bohaterkę. Feyra to taka trochę użalająca się nad sobą Mary Sue, wokół której wszystko musi się kręcić. Pozostali bohaterowie wypadają nie lepiej. Niby wiekowi Fae, ale czytając miałam wrażenie, że mają po naście lat. Nie najlepiej wypada też wątek miłosny, a sceny erotyczne i flirty bohaterów wołają o pomstę do nieba. Mało subtelności, a zbyt dużo w tym nachalności. Problemem dla mnie był też styl jakim posługuje się autorka. Przesadnie kwiecisty w opisach, trochę zbyt banalny w dialogach, no i wulgaryzmy, które jakoś nieumiejętnie były używane.
Z zalet... Podobał mi się motyw z Velaris. I na tym zalet koniec.

Podsumowując, książki nie mogę polecić. Spokojnie można ominąć tą propozycję szerokim łukiem i sięgnąć po coś innego, wartego czasu i przeczytania.

Po pierwszej części nastawiona byłam na mało wymagającą i prostą lekturę, jednak nie spodziewałam się, że może być tak źle.

Książkę ledwo przemęczyłam i jest to zasługą kilku czynników. Przede wszystkim wieje w niej nudą, przez dużą przewidywalność fabuły i mocne przegadanie książki opisami jedzenia, ubioru i wyglądu. Sylwetki nakreślonych bohaterów też pozostawiają wiele...