Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najlepsza książka o rysowaniu postaci, jaka kiedykolwiek przeszła przez moje ręce – wyjaśnia wszystkie istotne kwestie, a wiedza w niej zawarta jest przekazywana w bardzo przystępny sposób. Nie da się ukryć, że to pozycja ponadczasowa. Warto po nią sięgnąć i wracać do niej na każdym etapie przygody z rysunkiem.

Najlepsza książka o rysowaniu postaci, jaka kiedykolwiek przeszła przez moje ręce – wyjaśnia wszystkie istotne kwestie, a wiedza w niej zawarta jest przekazywana w bardzo przystępny sposób. Nie da się ukryć, że to pozycja ponadczasowa. Warto po nią sięgnąć i wracać do niej na każdym etapie przygody z rysunkiem.

To pozycja, po którą śmiało mogą sięgnąć osoby wchodzące w wiek dojrzewania – w tym właśnie czasie zaczytywałam się w książkach o perypetiach tytułowej bohaterki, nierzadko nie będąc w stanie powstrzymać napadów śmiechu. Teraz jednak "Ala Makota" nie powala mnie tak jak kiedyś, a najzwyczajniej w świecie nudzi. Nie jest to historia odkrywcza, zniewalająca, fascynująca, a typowa książka młodzieżowa. Według mnie zdecydowanie nie dla starszych i bardziej wymagających czytelników.

To pozycja, po którą śmiało mogą sięgnąć osoby wchodzące w wiek dojrzewania – w tym właśnie czasie zaczytywałam się w książkach o perypetiach tytułowej bohaterki, nierzadko nie będąc w stanie powstrzymać napadów śmiechu. Teraz jednak "Ala Makota" nie powala mnie tak jak kiedyś, a najzwyczajniej w świecie nudzi. Nie jest to historia odkrywcza, zniewalająca, fascynująca, a...

"Dziewczynę z pociągu" czyta się szybko i lekko, ale poza tym powieść nie porwała mnie jakoś szczególnie, ani tym bardziej nie zapadła mi w pamięć. Określiłabym ją mianem książki, po którą sięga się w ramach rozrywki i dla zabicia czasu, a potem zwyczajnie odkłada i zapomina.

"Dziewczynę z pociągu" czyta się szybko i lekko, ale poza tym powieść nie porwała mnie jakoś szczególnie, ani tym bardziej nie zapadła mi w pamięć. Określiłabym ją mianem książki, po którą sięga się w ramach rozrywki i dla zabicia czasu, a potem zwyczajnie odkłada i zapomina.