Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No to nas tu Wardziak zaskoczył 😁 wierni czytelnicy przyzwyczajeni do fabuły, która gna przed siebie jak rączy rumak, mogą się tym razem troszkę zdziwić. Ale jakże pozytywnie. Autor znów straszy, a jakże! Ale już inaczej. Jest duszno i chmurno, klaustrofobicznie, a przede wszystkim-mrocznie. Historia rozwija się stopniowo, w dużym stopniu w głowie głównego bohatera, w której aż się kotłuje - podobnie jak w głowie czytelnika, który nie wie, co jest jawą, a co snem (lub koszmarem); co jest prawdą, a co iluzją; gdzie góra, a gdzie dół. Emocji cala kipiel, od połowy już akcja przyspiesza bardziej po wardziakowemu, a wszystko kończy się... No jasne, że nie zdradzę jak 😁 wielka
polecajka!

No to nas tu Wardziak zaskoczył 😁 wierni czytelnicy przyzwyczajeni do fabuły, która gna przed siebie jak rączy rumak, mogą się tym razem troszkę zdziwić. Ale jakże pozytywnie. Autor znów straszy, a jakże! Ale już inaczej. Jest duszno i chmurno, klaustrofobicznie, a przede wszystkim-mrocznie. Historia rozwija się stopniowo, w dużym stopniu w głowie głównego bohatera, w...

"Przedwieczny zew" to kolejna, czwarta już powieść Andrzeja Wardziaka, która jednak nieco różni się od pozostałych.
Nieco-bo nie jest to horror w stylu klasycznym, jak "Siódma Dusza" ; nie jest to też apokalipsa zombie, jak obie części "Infekcji".
Jednak możemy w niej odnaleźć trochę podobieństw do pozostałych książek tego autora. Jest to częściowo historia z ramienia post-apo, jest w niej trochę grozy, jednak głównie czytelnik odnajdzie w niej akcję , akcję i jeszcze raz fantastyke 😁
A na poważnie, motywem przewodnim powieści są zmiany klimatyczne i wpływ człowieka na środowisko. Autor pokazuje, niekiedy bardzo dobitnie, do czego doprowadzamy złymi nawykami i napędzającym się konsumpcjonizmem. To czyni z "Przedwiecznego" coś zdecydowanie więcej niż zwykle czytadło na zimowe wieczory, daje do myślenia.
Powieść trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Fabuła pędzi na złamanie karku, nie dając chwili na oddech. Bohaterowie są wyraziści, kolorowi, nieprzekombinowani, ale jednoczescie bardzo nieidealni, i tacy "ludzcy". Dialogi baaardzo realistyczne, co w moich oczach jest ogromnym plusem, trudno tu znaleźć pazdzierzowe rozmowy, jakich niestety dużo w polskiej literaturze. Jeżeli do tego dodamy fantastyczna i mityczna postać Matki i, last but not least, tematykę zmiany klimatu, otrzymamy mieszankę wybuchową 😁
Bardzo smakowity kąsek, lub raczej sycący posiłek, z racji gabarytów-w końcu to ponad 500stron.
Enjoy 😁

"Przedwieczny zew" to kolejna, czwarta już powieść Andrzeja Wardziaka, która jednak nieco różni się od pozostałych.
Nieco-bo nie jest to horror w stylu klasycznym, jak "Siódma Dusza" ; nie jest to też apokalipsa zombie, jak obie części "Infekcji".
Jednak możemy w niej odnaleźć trochę podobieństw do pozostałych książek tego autora. Jest to częściowo historia z ramienia...

Wspaniała, jedyna w swoim rodzaju lektura.
Pan Zborowski już wcześniej przypadł mi do gustu "Drapieżnikiem", ale "odbicia" to coś z zupełnie innej beczki.
Porywająca, wciągająca, zaskakująca, wzruszająca saga opisująca dzieje 3 kobiet z jednego rodu, idealnie wkomponowana w burzliwą historię Polski w czasach od II WŚ po teraźniejszość.
Lektura, od której nie sposób się oderwać, a po zakończeniu czytelnik błaga o więcej :)

Wspaniała, jedyna w swoim rodzaju lektura.
Pan Zborowski już wcześniej przypadł mi do gustu "Drapieżnikiem", ale "odbicia" to coś z zupełnie innej beczki.
Porywająca, wciągająca, zaskakująca, wzruszająca saga opisująca dzieje 3 kobiet z jednego rodu, idealnie wkomponowana w burzliwą historię Polski w czasach od II WŚ po teraźniejszość.
Lektura, od której nie sposób się...