Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uważam, że zdrowo jest być samemu przez większość czasu. Przebywanie w towarzystwie, nawet najlepszym, szybko staje się nużące i wyczerpujące. Uwielbiam być sam. Nigdy nie spotkałem przyjaciela, który byłby równie przyjazny jak samotność. Jesteśmy zwykle bardziej samotni, kiedy wychodzimy między ludzi, niż kiedy zostajemy w domu.

Uważam, że zdrowo jest być samemu przez większość czasu. Przebywanie w towarzystwie, nawet najlepszym, szybko staje się nużące i wyczerpując...

Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

(...) po śmiechu można poznać ludzi, i jeśli przy pierwszym spotkaniu śmiech kogoś zupełnie nieznajomego spodoba się wam, śmiało twierdźcie, że to człowiek dobry.

(...) po śmiechu można poznać ludzi, i jeśli przy pierwszym spotkaniu śmiech kogoś zupełnie nieznajomego spodoba się wam, śmiało twierdźcie,...

Nie mówiłbym tyle o sobie, gdybym kogoś innego znał równie dobrze

Nie mówiłbym tyle o sobie, gdybym kogoś innego znał równie dobrze

Nie mam poczucia winy z tego powodu, że nie udzielam się społecznie, choć czasem mi to doskwiera, bo samotność jest bolesna. Gdy jednak ruszam między ludzi, mam wrażenie moralnego upadku – to tak, jakby szukać miłości w burdelu.

Nie mam poczucia winy z tego powodu, że nie udzielam się społecznie, choć czasem mi to doskwiera, bo samotność jest bolesna. Gdy jednak rusz...

Kto to jest człowiek zbuntowany? Jest to człowiek, który mówi: nie.

Kto to jest człowiek zbuntowany? Jest to człowiek, który mówi: nie.

Przeszkody są po to, by je zwyciężać; co do niebezpieczeństw, powiedz proszę, kto może twierdzić, że ich uniknie? Wszystko jest niebezpieczeństwem w tym życiu; może być bardzo niebezpieczne usiąść za stołem lub włożyć kapelusz na głowę; zresztą trzeba patrzeć na to, co ma nas spotkać tak, jak gdyby nas już spotkało i w przyszłości widzieć teraźniejszość, bo przyszłość jest tylko trochę oddaloną teraźniejszością.

Przeszkody są po to, by je zwyciężać; co do niebezpieczeństw, powiedz proszę, kto może twierdzić, że ich uniknie? Wszystko jest niebezpiecze...

Nawet najbardziej prymitywna tęsknota kryje w sobie "tęsknotę za rajem". [...] W podobny [do obrazów "rajskiej Oceanii"] sposób analizować można obrazy wywołane nagle przez jakąś melodię, nieraz najbardziej banalną. Stwierdzamy wtedy, że obrazy te wyrażają tęsknotę za przekształconą w archetyp, zmitologizowaną przeszłością, ta zaś zawiera w sobie poza żalem za czasem minionym – tysiąc innych znaczeń: oznacza ona wszystko to, co mogło się zdarzyć, lecz się nie zdarzyło; smutek wszelkiego stworzenia, które może być czymś tylko wtedy, gdy przestanie być czymś innym; żal, że nie żyje się w miejscu i czasie, o których mówi piosenka (niezależnie od tego, jakie miałyby one być: "dawne dobre czasy", Rosja bałałajek, romantyczny Orient, filmowe Haiti, amerykański milioner, egzotyczny książę itd.); wreszcie oznacza ona marzenie o czymś całkiem innym niż chwila obecna, o czymś nieosiągalnym czy nieodwołalnie utraconym – marzenie o "Raju".

Nawet najbardziej prymitywna tęsknota kryje w sobie "tęsknotę za rajem". [...] W podobny [do obrazów "rajskiej Oceanii"] sposób analizować m...

Nie chodziło o to, że nie planowałam. Planów miałam aż nadto. Po prostu te małe umysły nie potrafiły ich zrozumieć. Chciałam na przykład zostać asystentką prywatnego detektywa. Skoro zawsze oskarżano mnie o wyjątkowe wścibstwo, dlaczego nie zmienić tej wady w żywą gotówkę? Pogrzebałam trochę w internecie i szybko zrozumiałam, że większość prywatnych detektywów pracuje samotnie - a jeśli któryś potrzebował asystentki, to raczej ponętnej, by mogła zwodzić potencjalnych zdradzających mężów. Drugi mój pomysł - piekarka. Przecież uwielbiałam chleb i inne pieczywo. Niestety praca w piekarni oznaczała wstawanie o czwartej rano. I umiejętność pieczenia. A może nauczycielka sztuki w przedszkolu? Okazało się, że potrzeba do tego czegoś więcej niż tylko pasji do robienia naszyjników z makaronu. Nie czekała mnie żadna posada rodem z komedii romantycznej.

Nie chodziło o to, że nie planowałam. Planów miałam aż nadto. Po prostu te małe umysły nie potrafiły ich zrozumieć. Chciałam na przykład zos...