Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Livria to książka, która powinna stanowić zachętę dla wszystkich tych, którzy trzymają po szufladach swoje dzieła ale mają w sobie na tyle dużo pokory, że nie pokazują tego światu. Próbujcie, bo jeżeli ktoś wydał tę książkę na normalnym papierze, to już chyba wszystko można dziś wydać.
Książkę rozumiem jako swoistą zabawę z czytelnikiem. Pod pozorem opowieści fantastycznej otrzymujemy bardzo solidne studium wszystkich możliwych błędów jakie może popełnić pisarz. Są to błędy fabularne, językowe, logiczne, gramatyczne, interpunkcyjne (książka jest na pewno bez korekty ). Zadziwia ogrom pracy, jaki autorka musiała włożyć w to, żeby na każdej stronie znalazło się kilka perełek w stylu "klasnął dłonią o dłoń". To po prostu niesamowite! Ale jeśli nie jest to gra z czytelnikiem, to mamy tu do czynienia z nudną, egzaltowaną, grafomańską, napisaną w pogardzie dla polskiej mowy książką, na poziomie wypracowania z drugiej klasy gimnazjum. Książką, którą jednak należy przeczytać jako zabawną ciekawostkę. Powinno się ją przeczytać również po to, by docenić jeszcze bardziej dobrych i przeciętnych pisarzy, między którymi a Anną Zawadą jest wielka przepaść.

Livria to książka, która powinna stanowić zachętę dla wszystkich tych, którzy trzymają po szufladach swoje dzieła ale mają w sobie na tyle dużo pokory, że nie pokazują tego światu. Próbujcie, bo jeżeli ktoś wydał tę książkę na normalnym papierze, to już chyba wszystko można dziś wydać.
Książkę rozumiem jako swoistą zabawę z czytelnikiem. Pod pozorem opowieści fantastycznej...