Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Metafory mistrzowskie. Ciężka, bardzo niezrozumiała ksiązka prowadząca do bólu głowy i zrozumienia, że życie w Polsce i w dzisiejszych czasach to gówno. I że juz lepiej nie będzie, chyba że pozwolimy sobie na niecodzienne rzeczy i będziemy taplać się w resztkach człowieczeństwa. Pieniądze nam szczęścia nie dadzą. Tak jak Żulczyk nie da nam dosłownego zakończenia.

Metafory mistrzowskie. Ciężka, bardzo niezrozumiała ksiązka prowadząca do bólu głowy i zrozumienia, że życie w Polsce i w dzisiejszych czasach to gówno. I że juz lepiej nie będzie, chyba że pozwolimy sobie na niecodzienne rzeczy i będziemy taplać się w resztkach człowieczeństwa. Pieniądze nam szczęścia nie dadzą. Tak jak Żulczyk nie da nam dosłownego zakończenia.

Na lekturę tej książki zdecydowałam się na nudnym wykładzie. Od pierwszych stron, zaraz po ściągnięciu e-booka, zainteresowała mnie bardzo. Do tego stopnia, że przeczytałam ją w jeden dzień. Momentami była przezabawna, ale to może moje reakcje na zachowanie głównego bohatera. Jesli mam być szczera - ta lektura wzbudziła we mnie pewne emocje, jednak nie będę zastanawiać się jakie. Odkąd tylko pamiętam interesowały mnie książki ze szpitalem psychiatrycznym w tle. Ta okazała się zupełnym zaskoczeniem, zwłaszcza, że choroba, czy też szok Pat'a, była nieco niezrozumiała dla mnie. Jest to dobra lektura, gdyż wciaga niesamowicie. Jednak - do przeczytania jeden raz. Nie jest to powieśc do której wrocę.

Na lekturę tej książki zdecydowałam się na nudnym wykładzie. Od pierwszych stron, zaraz po ściągnięciu e-booka, zainteresowała mnie bardzo. Do tego stopnia, że przeczytałam ją w jeden dzień. Momentami była przezabawna, ale to może moje reakcje na zachowanie głównego bohatera. Jesli mam być szczera - ta lektura wzbudziła we mnie pewne emocje, jednak nie będę zastanawiać się...

Gdyby nie ten Meyer'owski trójkąt wzajemnej adoracji. Ian - Melanie/Wanda - Jared. Doprawdy w sadze Zmierzch nie przeszkadzało to aż tak bardzo (albo byłam jeszcze wtedy dzieckiem?) jednak tu odebrało mi chęć ponownego czytania. Niemniej jednak sama fabuła jest przemyślana i w dobrym stylu science-fiction. Muszę jeszcze dodać, że gołym okiem widać, że książka napisana została po to by odniosła sukces i oddzieliła Stephenie od Sagi Zmierzch. Nie sądzę, żeby to się udało autorce.

Gdyby nie ten Meyer'owski trójkąt wzajemnej adoracji. Ian - Melanie/Wanda - Jared. Doprawdy w sadze Zmierzch nie przeszkadzało to aż tak bardzo (albo byłam jeszcze wtedy dzieckiem?) jednak tu odebrało mi chęć ponownego czytania. Niemniej jednak sama fabuła jest przemyślana i w dobrym stylu science-fiction. Muszę jeszcze dodać, że gołym okiem widać, że książka napisana...