Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uff, przeczytane, choć łatwo nie było. Książka irytująca, pogmatwana i przekombinowana. Bohaterowie stanowią kolorowa paletę zboczeńców, idiotów, dewiantów etc. Jest tu takie nagromadzenie bohaterów i wątków, że aż głowa od tego boli. Persson brzmi prawie jak Larsson i tutaj podobieństwa niestety się kończą. Oczywiście owe podobieństwo zostało wykorzystane i na tylnej okładce możemy przeczytać, że mamy do czynienia "z godnym następcą Stiega Larssona". No, ale to chyba już norma, że jak ze Szwecji, to koniecznie następca Larssona. Na okładce możemy też znaleźć zakończenie książki - uwielbiam to! Chyba i tak za bardzo się rozpisałam, bo szkoda słów na tę książkę. Powinnam dostać medal dla wytrwałych za przeczytanie tych bzdur.

Uff, przeczytane, choć łatwo nie było. Książka irytująca, pogmatwana i przekombinowana. Bohaterowie stanowią kolorowa paletę zboczeńców, idiotów, dewiantów etc. Jest tu takie nagromadzenie bohaterów i wątków, że aż głowa od tego boli. Persson brzmi prawie jak Larsson i tutaj podobieństwa niestety się kończą. Oczywiście owe podobieństwo zostało wykorzystane i na tylnej...

Może trochę infantylna, ale mnie się podobała. W końcu nie zawsze musi być ambitnie, czasem wystarczy optymistycznie. Do przeczytania w jeden wieczór.

Może trochę infantylna, ale mnie się podobała. W końcu nie zawsze musi być ambitnie, czasem wystarczy optymistycznie. Do przeczytania w jeden wieczór.

Zaczęłam od niezłego "Domu nad rozlewiskiem", a później było tylko gorzej. "Zwyczajny facet" jak sam tytuł wskazuje jest książką zwyczajną, bez fajerwerków, żeby nie powiedzieć nudną. W dodatku przygnębiająca i jakaś taka... no po prostu nie przypadła mi do gustu. Raczej po następną książkę Kalicińskiej już nie sięgnę. Bye.

Zaczęłam od niezłego "Domu nad rozlewiskiem", a później było tylko gorzej. "Zwyczajny facet" jak sam tytuł wskazuje jest książką zwyczajną, bez fajerwerków, żeby nie powiedzieć nudną. W dodatku przygnębiająca i jakaś taka... no po prostu nie przypadła mi do gustu. Raczej po następną książkę Kalicińskiej już nie sięgnę. Bye.