Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A może "za późno" w ogóle nie istnieje, może jest tylko "późno", a późno jest o wiele lepsze niż "nigdy"?

A może "za późno" w ogóle nie istnieje, może jest tylko "późno", a późno jest o wiele lepsze niż "nigdy"?

Nic nie jest idealne (...), wszystko jest takie jakim je stworzysz".

Nic nie jest idealne (...), wszystko jest takie jakim je stworzysz".

Myślę sobie,że kiedy człowiek się zakocha, czasami musi zapomnieć o dumie, a innym razem musi walczyć, żeby ją zachować. To pewna równowaga. Ale kiedy jesteś we właściwym związku, ta równowaga sama się ustala".

Myślę sobie,że kiedy człowiek się zakocha, czasami musi zapomnieć o dumie, a innym razem musi walczyć, żeby ją zachować. To pewna równowaga....

(...), ale uczę się, że doskonałość nie jest najważniejsza. Tak na prawdę doskonałość może Cię zniszczyć, jeśli na to pozwolisz".

(...), ale uczę się, że doskonałość nie jest najważniejsza. Tak na prawdę doskonałość może Cię zniszczyć, jeśli na to pozwolisz".

Nie wiem, dlaczego jej nie kochałem. Tego nie można tak naprawdę kontrolować. (...) To nie ma nic wspólnego z wewnętrzną warstwą tej osoby, z sumą jej zalet. Nie można zmusić się siłą woli, żeby to poczuć. Albo żeby nie czuć".

Nie wiem, dlaczego jej nie kochałem. Tego nie można tak naprawdę kontrolować. (...) To nie ma nic wspólnego z wewnętrzną warstwą tej osoby, ...

Warstwy naszego życia leżą tak gęsto jedna na drugiej, że w tym, co później stale nas spotyka, jest coś, co było wcześniej, i co nie jest zakończone i załatwione, ale współczesne i nadal żywotne".

Warstwy naszego życia leżą tak gęsto jedna na drugiej, że w tym, co później stale nas spotyka, jest coś, co było wcześniej, i co nie jest za...

(...) póki nas ktoś pamięta, wciąż żyjemy.

(...) póki nas ktoś pamięta, wciąż żyjemy.

Rzecz w tym, że mężczyzna, że znów wrócę do Freuda, by posłużyć się metaforą rozgrzewa się jak żarówka: trzask prask i już jest rozżarzony do czerwoności, i kolejne trzask prask lub pstryk jak kto woli, i w sekundę jest jak sopel lodu. płeć niewieścia zaś, i to jest naukowo dowiedzione, rozgrzewa się jak ruszt, rozumiemy się? Powolutku, pomalutku, na wolnym ogniu, jak dobra escudella. Ale gdy się już rozgrzeje, nie ma siły, która by to zatrzymała. Jak wielkie piece w Vizcayi.

Rzecz w tym, że mężczyzna, że znów wrócę do Freuda, by posłużyć się metaforą rozgrzewa się jak żarówka: trzask prask i już jest rozżarzony d...

(...) łatwo przestaje się nienawidzić osobę dotąd uznawaną za wroga, z chwilą gdy ta przestaje się jak wróg zachowywać.

(...) łatwo przestaje się nienawidzić osobę dotąd uznawaną za wroga, z chwilą gdy ta przestaje się jak wróg zachowywać.