Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Proste, ascetyczne ilustracje.
Nieduża ilość tekstu.
Przystępny język.
Uniwersalny temat: serce, miłość.

A jednak jest w tej książce cos takiego, że czyta się ją kilka razy i że wraca się do niej .
Daje nadzieję, że nawet serce pęknięte, wzgardzone można skleić, naprawić. Potrzeba cierpliwości i czasu. Nigdy już nie będzie takie samo, ale wciąż może kochać.

Piękna historia, wzruszająca. Niezwykle mądra.
Nie tylko dla małych czytelników.

Proste, ascetyczne ilustracje.
Nieduża ilość tekstu.
Przystępny język.
Uniwersalny temat: serce, miłość.

A jednak jest w tej książce cos takiego, że czyta się ją kilka razy i że wraca się do niej .
Daje nadzieję, że nawet serce pęknięte, wzgardzone można skleić, naprawić. Potrzeba cierpliwości i czasu. Nigdy już nie będzie takie samo, ale wciąż może kochać.

Piękna...

Nie znałam wcześniej historii Stanisławy Leszczyńskiej. Jestem wdzięczna Pani z biblioteki za polecenie tej książki.

Biografia napisana przez krewną głównej Bohaterki. Można powiedzieć: wspomnienia z pierwszej ręki.

Wielki plus za cztery wklejki zdjęć z rodzinnego albumu.

Za pomnik Stanisławy Leszczyńskiej niech wystarczy okolo trzech tysięcy porodów odebranych przez Nią w obozie zagłady i żadnego przypadku zakażenia u kobiety rodzącej .
A także fakt , że w trakcie trwania wojny same "Niemki wystąpiły do administracji Izby Położniczej, by przywrócić Stasi uprawnienia. Udało się". Tak była szanowana i ceniona.

Kiedy będąc jeszcze na wolności zachorowała, odwiedziły ja żydowskie znajome i przekazały, że nawet rabin się za nią modlił ( za chrześcijankę).

"Położną była przez trzydzieści osiem lat.
Podczas porodów, które przyjmowała, nie umarło żadne dziecko ".

Jako mama dziecka niepełnosprawnego, które urodziło się w wyniku powikłań okołoporodowych ( zawinionych z powodu błędu ludzkiego) jestem szczególnie przejęta ta książka...

Nie znałam wcześniej historii Stanisławy Leszczyńskiej. Jestem wdzięczna Pani z biblioteki za polecenie tej książki.

Biografia napisana przez krewną głównej Bohaterki. Można powiedzieć: wspomnienia z pierwszej ręki.

Wielki plus za cztery wklejki zdjęć z rodzinnego albumu.

Za pomnik Stanisławy Leszczyńskiej niech wystarczy okolo trzech tysięcy porodów odebranych przez...

Zainteresowała mnie ta książka ponieważ sama jestem dzieckiem wsi.
Pamiętam czarno-białe zdjęcia babci, cioci.
Po lekturze pogłębiłam swoje poszukiwania starych rodzinnych fotografii. Odnalazłam wiele analogii.
Autorka zainspirowała mnie też by sięgnąć do albumu "Fotografia chłopów polskich" ( pod redakcją: Garlicka, Bijak; 1993 r).

Ciekawa lektura, mimo , że jako laik nie rozumiałam fachowej terminologii dotyczącej fotografii wtrącanej przy okazji opisywania kolejnych archiwalnych zdjęć.

Zainteresowała mnie ta książka ponieważ sama jestem dzieckiem wsi.
Pamiętam czarno-białe zdjęcia babci, cioci.
Po lekturze pogłębiłam swoje poszukiwania starych rodzinnych fotografii. Odnalazłam wiele analogii.
Autorka zainspirowała mnie też by sięgnąć do albumu "Fotografia chłopów polskich" ( pod redakcją: Garlicka, Bijak; 1993 r).

Ciekawa lektura, mimo , że jako laik...