Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy macie może jakiś swój plan na życie, który konsekwentnie realizujecie? Bo ja to raczej z tych, co idą na żywioł..

Za to główna bohaterka najnowszej powieści Izabelli Frączyk "Plan doskonały" od dawna ma w głowie wizję swojej przyszłości i bez oglądania się za siebie podąża za swoimi celami.

Ania, wychowana w niewielkiej wiosce na Podkarpaciu, marzy o świetlanej przyszłości. Pragnie jak najszybciej wyrwać się z domu i wyjechać na studia do Krakowa. Tam mogłaby wreszcie zacząć żyć pełną piersią, rozwinąć skrzydła i spełniać marzenia. Ma już opracowany plan, który pozwoli jej osiągnąć cel. Musi tylko skutecznie omotać kilka osób.. Nie ma z tym najmniejszych problemów, gdyż jej uroda i spryt idą ze sobą w parze. Los nie poskąpił jej również inteligencji, lecz chyba zapomniał obdarzyć empatią i skrupułami..

Ania to przebojowa i wyrachowana dziewczyna, która wie czego chce i uważa, że na drodze do szczęścia wszystkie chwyty dozwolone. Jednak przez swoje zachowanie i stosunek do innych, zdecydowanie nie należy do osób, które można obdarzyć sympatią.

Autorka znakomicie ukazała cechy charakteru głównej bohaterki i jej perfidne intrygi. Poruszyła ważne społecznie tematy, takie jak sponsoring, nielegalna aborcja, szantaż..

Niestety w dzisiejszych czasach nie są to zachowania odosobnione, bowiem gro młodych dziewcząt ma podobne zapatrywanie na świat, wygodne życie i "łatwy" pieniądz.

To bardzo ciekawa i wciągająca historia, która być może niejednemu otworzy oczy. I jedno pytanie na myśl mi się nasuwa: czy zachowanie Ani ma jakiś związek z życiem jakie prowadził jej ojciec? Wszak każdy jest kowalem własnego losu..

Czy macie może jakiś swój plan na życie, który konsekwentnie realizujecie? Bo ja to raczej z tych, co idą na żywioł..

Za to główna bohaterka najnowszej powieści Izabelli Frączyk "Plan doskonały" od dawna ma w głowie wizję swojej przyszłości i bez oglądania się za siebie podąża za swoimi celami.

Ania, wychowana w niewielkiej wiosce na Podkarpaciu, marzy o świetlanej...

Uwielbiam czereśnie! Mogłabym je dosłownie pochłaniać wiaderkami, gdyby nie były tak pieruńsko drogie.😅 Kwiaty czereśni stanowią zaś kuszącą ich zapowiedź, roztaczając swym ulotnym zapachem czar budzącej się wiosny..

Magdalena Witkiewicz w swojej najnowszej powieści "Ulotny zapach czereśni" otula nas delikatną wonią tego kwiecia, które porównywane do czaru tej pierwszej, nieskazitelnej miłości, kusi nas swoim aromatem. Owoce zaś nie zmieniają swojego słodkiego smaku nawet w obliczu niesprzyjających warunków do dojrzewania..

Marianna postanawia zacząć nowe życie, a pierwszym krokiem do tego ma być remont rodzinnego mieszkania w starej łódzkiej kamienicy. Siedząc samotnie wśród pustych ścian, zaczyna wspominać swoje dzieciństwo i wczesną młodość, kiedy to jej serce biło dla Michała, swojej jedynej prawdziwej miłości. Cudowne to były chwile we dwoje, jednak pochodzenie chłopaka nie w smak było rodzinie Marianny. Jawnie okazywali oni swoją niechęć do niego i bez skrupułów dążyli do skłócenia tych dwojga.

Ich wysiłki okazały się skuteczne, bowiem Marianna i Michał rozstali się..

Kobieta jednak wciąż tęskni za wybrankiem swego serca i mimo upływu wielu lat nie potrafi zapomnieć..

We wspomnieniach Marianny przewijają się także tragiczne losy prababci, Elsy Zelmer, pochodzącej z zamożnego niemieckiego domu. I jej miłość, ta jedyna i prawdziwa, nie była tolerowana przez rodzinę. Mimo to wyszła za ukochanego Maksymiliana Brzozowskiego, jednak wojenna zawierucha i jedno dramatyczne nieporozumienie obróciło w niwecz marzenia Elsy..

Co tak naprawdę wydarzyło się podczas wojny? I czy Marianna odnajdzie jeszcze swoje szczęście, a jej serce zadrży na widok tego jedynego?

Urocza, poruszająca i zaskakująca historia, która toczy się na kilku płaszczyznach czasowych. Dodać trzeba, że w większości oparta na autentycznych wydarzeniach, gdyż Elsa rzeczywiście istniała i jej losy stanowiły istotną podwalinę pod tą opowieść.

Autorka wspaniale oddała klimat i emocje bohaterów, ich troski, lęki i nadzieje, dzięki czemu stworzyła naprawdę piękną i intrygującą historię.

Uwielbiam czereśnie! Mogłabym je dosłownie pochłaniać wiaderkami, gdyby nie były tak pieruńsko drogie.😅 Kwiaty czereśni stanowią zaś kuszącą ich zapowiedź, roztaczając swym ulotnym zapachem czar budzącej się wiosny..

Magdalena Witkiewicz w swojej najnowszej powieści "Ulotny zapach czereśni" otula nas delikatną wonią tego kwiecia, które porównywane do czaru tej pierwszej,...

Marzycie o egzotycznej podróży po dzikich i bezkresnych rejonach Afryki? Jeśli tak, zapraszam Was na pełną przygód wyprawę do RPA w najnowszej powieści Hanny Cygler "Największy skarb".

Poznajemy w niej dalsze losy odważnej i mocno doświadczonej przez los młodej kobiety, Joy Makeba, znanej już z "Córek tęczy".

Minął rok od dramatycznych wydarzeń, które wycisnęły piętno na Joy. Dziewczyna podjęła staż w redakcji miejscowej gazety, marząc o pracy dziennikarki. Pragnie jak najszybciej się usamodzielnić, by wreszcie móc zająć się swoimi małymi siostrzyczkami. Pomóc ma jej w tym babcia, która chce zainwestować w dom i na jakiś czas przenieść się do RPA, by bliżej poznać swoje wnuczki.

Tymczasem Joy wyrusza w podróż życia, przemierzając najdalsze zakątki Afryki wraz ze swoim nowym przyjacielem z Polski, Natanem. Niestety już na samym początku atmosfera gęstnieje, gdyż niespodziewanie dołącza do nich Melinda, dawna znajoma chłopaka. Mimo iż Joy czuje się zawiedziona obrotem spraw, zamierza jak najlepiej wykorzystać czas.

Niestety wycieczka dosyć nieoczekiwanie przeradza się w niezwykle emocjonującą i pełną niebezpieczeństw wyprawę. Joy, wspomagana przez swoją redakcję, będzie miała okazję rozwikłać kryminalną zagadkę oraz uratować komuś życie..

Intrygująca podróż, piękne afrykańskie krajobrazy, zauroczenie, zazdrość, porwanie, sieć kłamstw.. Do tego polskie wątki i nieco historycznych faktów. Autorka wszystko ze sobą doskonale połączyła, dzięki czemu książkę czyta się z zainteresowaniem. Możemy poznać problemy afrykańskich rodzin, ich zmagania z codziennością i brakiem pieniędzy na godne życie.

Naprawdę ciekawa i warta uwagi powieść. Z początku akcja toczy się spokojnie, lecz w miarę rozwoju zdecydowanie przyspiesza. Myślę, że dużą zasługę w tym ma właśnie wątek kryminalny, który śledziłam z zapartym tchem.

Marzycie o egzotycznej podróży po dzikich i bezkresnych rejonach Afryki? Jeśli tak, zapraszam Was na pełną przygód wyprawę do RPA w najnowszej powieści Hanny Cygler "Największy skarb".

Poznajemy w niej dalsze losy odważnej i mocno doświadczonej przez los młodej kobiety, Joy Makeba, znanej już z "Córek tęczy".

Minął rok od dramatycznych wydarzeń, które wycisnęły piętno na...

Od dawna bardzo lubię książki autorstwa Magdaleny Kordel- chyba mam wszystkie w swojej biblioteczce. Cenię sobie pióro Pani Magdy za lekkość i ogromną plastyczność opisów, przez co czytanie staje się prawdziwą przyjemnością. Cenię autorkę również za ciepło bijące z każdej stworzonej przez nią historii oraz za inspirujących, barwnych i charakternych bohaterów.

"Wiosna cudów" to pierwsza część sagi "Przystań Śpiących Wiatrów", niesamowicie wciągającej i pięknej opowieści. Poznajemy w niej Stellę, młodą i szalenie emocjonalną kobietę, nieuleczalną marzycielkę, która samotnie wychowuje małego synka, Frania. Jej niezłomna wiara w ludzi, granicząca wręcz z naiwnością, doprowadziła ją do tego, że właśnie stanęła na rozdrożu. Przez swoje zaniedbania została z ogromnym kredytem i bez pracy, wykorzystana przez byłą przyjaciółkę, która postanowiła czerpać profity z dotychczasowe pracy i naiwności Stelli...

W Kotkowie, małej i sielskiej miejscowości, wieści rozchodzą się szybko. Czasem nawet sam zainteresowany jeszcze nie wie co go czeka, a siostry Kazimierczakówny, właścicieli lokalnej piekarni, mają już swoje przecieki.. To one właśnie dają do zrozumienia Stelli, że zaczynają się nad nią zbierać czarne chmury. Do kotkowskiego pensjonat zawitało bowiem dwóch tajemniczych mężczyzn, którzy mogą sporo namieszać w jej życiu. Zwłaszcza, że jeden z nich wyjątkowo interesuje się Stellą i jej synkiem..

Cudowna, zaskakujaca, niebanalna i pełna emocji historia, która przenosi nas w świat marzeń Stelli. Małomiasteczkowy klimat, misternie utkana fabuła, wyraziści i intrygujący bohaterowie. Jeśli dodamy do tego naprawdę świetny styl pisania autorki i błyskotliwe dialogi, to mamy gotowy przepis na sukces.

Polecam Wam moi drodzy tą opowieść, a ja zaraz sięgam po jej kolejną część.

Od dawna bardzo lubię książki autorstwa Magdaleny Kordel- chyba mam wszystkie w swojej biblioteczce. Cenię sobie pióro Pani Magdy za lekkość i ogromną plastyczność opisów, przez co czytanie staje się prawdziwą przyjemnością. Cenię autorkę również za ciepło bijące z każdej stworzonej przez nią historii oraz za inspirujących, barwnych i charakternych bohaterów.

"Wiosna...

Jak ja lubię książki, w których nagromadzone emocje wibrują i wyzwalają w czytelniku szereg różnych odczuć! Zdecydowanie mistrzynią takich żywiołowych historii jest Agnieszka Lingas-Łoniewska, której niedawno wydaną powieść "Armin", śledziłam z wypiekami na twarzy. Jest to kontynuacja świetnie przyjętej powieści "Tamto lato", która również zrobiła na mnie wrażenie.

W poprzedniej części poznaliśmy mroczniejszego z braci van Lander, Milana. Teraz autorka całą naszą uwagę skupiła na tym bardziej odpowiedzialnym z bliźniaków, Arminie, który od zawsze był ostoją dla reszty rodziny.

Jednak nawet on nie jest idealny. Od lat skrywa tajemnicę, która parzy go od środka, gnębi jego duszę i nie pozwala bez grymasu patrzeć na swoją twarz w lustrze. Żeby ukoić swój żal i ból, Armin prowadzi podwójne życie, o którym nikt nie ma pojęcia..

Natalia to całkiem niezła prawniczka, która w zasadzie żyje tylko pracą. Zatraca się w niej, by nie myśleć o rodzinnym sekrecie, który wyjawiony, mógłby wyrządzić dużą szkodę. A niestety jest ktoś, kto go zna i w perfidny sposób szantażuje kobietę, by osiągnąć swoje cele. Sytuacja wydaje się być beznadziejna..

Kiedy Natalia otrzymuje anomimowe zaproszenie do tajemniczego klubu, który zyskał renomę tym, że można w nim spełniać swoje najskrytsze pragnienia, decyduje się go odwiedzić. Poznaje tam uwodzicielskiego i intrygującego Mister Reda, przy którym uwalnia wreszcie swoje emocje.

Ale jej uwagę przykłuwa również łagodny i przystojny Armin van Lander, do którego zaczyna odczuwać dziwną słabość..

Który z nich okaże się jej przeznaczeniem?

Porywająca, pasjonująca, barwna i jednocześnie niebanalna historia, która wciaga od pierwszych stron. Szybka akcja, pełna napięcia, nieszablonowa i dopracowana fabuła oraz perfekcyjnie wykreowani bohaterowie, czynią tę powieść nieodkładalną. Autorka znakomicie stopniuje emocje, które w momencie kulminacyjnym sięgają zenitu.

Jestem zdecydowanie na tak!

Jak ja lubię książki, w których nagromadzone emocje wibrują i wyzwalają w czytelniku szereg różnych odczuć! Zdecydowanie mistrzynią takich żywiołowych historii jest Agnieszka Lingas-Łoniewska, której niedawno wydaną powieść "Armin", śledziłam z wypiekami na twarzy. Jest to kontynuacja świetnie przyjętej powieści "Tamto lato", która również zrobiła na mnie wrażenie.

W...

Znacie powieści Ilony Gołębiewskiej? Wierzę, że tak, bowiem autorka stworzyła już 29 emocjonujących historii, które cieszą się naprawdę sporą popularnością.

Ostatnia książka Pani Ilony, "Mam na ciebie plan", niedawno trafiła w moje ręce i w mig została przeze mnie pochłonięta. Autorka ma lekkie pióro i przyjemny styl pisania, fabuła powieści zawsze jest spójna i ciekawa, zaś bohaterowie nietuzinkowi. Dzięki temu czytelnik szybko daje się porwać w emanujące ciepłem objęcia opowieści.

Lili studuje dziennikarstwo i pracuje w lokalnej gazecie w Otwocku. Na razie jej to wystarcza, jednak skrycie marzy o wielkiej karierze w szeroko dostępnych mediach. Życie jej nie oszczędzało..Kilka lat temu zmarła jej ukochana mama, która zmagała się z nieuleczalną chorobą. Choć ma ogromne wsparcie w swoim ojcu, czasem czuje się samotna. Nie rozumie dlaczego rodzice zerwali kontakt z jej jedyną ciocią, siostrą mamy. Czuje, że jakaś ogromna tajemnica ciąży nad ich rodziną.

Laura Kordas to znana dziennikarka, której programy telewizyjne biją rekordy popularności. Jest niekwestionowaną gwiazdą, jednak i nią targają silne emocje, a rodzinne problemy i skrywane tajemnice nie pozwalają na chwile wytchnienia.

Lili postanawia wreszcie po latach rozłąki odwiedzić ciotkę i odnowić z nią kontakt. Szybko zawiązuje się między nimi nić sympatii, a Laura od razu proponuje siostrzenicy pracę. Skromna i nieświadoma brutalnych zagrywek w medialnym świecie Lili, daje się wciągnąć w świat telewizji..

Wkrótce jednak na jaw wychodzi powód rodzinnych niesnasek...

Jak wpłynie to na dalszą relację Lili z ciotką? Czy raz utracone zaufanie uda się odbudować?

Historia toczy się spokojnym rytmem, choć nie brak tu intryg. Autorka sporo czasu poświęciła ważnym społecznie tematom, takim jak rak i profilaktyka nowotworowa czy trudne relacje rodzinne.

Książki Pani Ilony zawsze niosą ze sobą jakieś głębsze przesłanie, dlatego gorąco je Wam polecam.

Znacie powieści Ilony Gołębiewskiej? Wierzę, że tak, bowiem autorka stworzyła już 29 emocjonujących historii, które cieszą się naprawdę sporą popularnością.

Ostatnia książka Pani Ilony, "Mam na ciebie plan", niedawno trafiła w moje ręce i w mig została przeze mnie pochłonięta. Autorka ma lekkie pióro i przyjemny styl pisania, fabuła powieści zawsze jest spójna i ciekawa,...

Czy ta pierwsza, nastoletnia miłość może okazać się tą jedyną i prawdziwą? Czy może przetrwać lata rozłąki, wybuchnąć na nowo i znów rozpalić dwa serca, które kiedyś się zagubiły?

Tomasz Kieres, w swojej najnowszej powieści "Przerwana lekcja angielskiego", z niezwykłą subtelnością przedstawia nam właśnie historię dwojga ludzi, którzy niegdyś mocno się kochali, lecz zaprzepaścili szansę na wspólne szczęście..

Ola i Tomek, dwie wrażliwe dusze i dwa serca, które połączyło młodzieńcze uczucie. Doskonale się uzupełniali i wspierali wierząc, że już zawsze będą razem. Tymczasem los dosyć nieoczekiwanie z nich zakpił, gdy Tomek wraz z rodzicami wyjechał na wakacje do Szwecji, które okazały się dla niego trwałą emigracją. To były inne czasy.. Ustrój w Polsce, brak telefonów i możliwości podróżowania uniemożliwiały kontakt, więc relacja Oli i Tomka została zerwana..

Po dwudziestu latach kobieta wciąż rozmyśla o ukochanym z przeszłości i nie potrafi uporać się z jego stratą. I kiedy właśnie nadarza się okazja, by wszystko zmienić, zapomnieć i po prostu żyć, pojawia się on..

Tomasz sam nie wie, co skłoniło go do powrotu w rodzinne strony. Po rozwodzie zabrał nastoletnią córkę do Polski, by pokazać jej drugą ojczyznę. Serce przygnało go tutaj, choć nie miało pewności, że ona nadal tu jest..

Podobała mi się ta opowieść, choć pewnie niektórzy stwierdzą, że jest naiwna. Jednak autor z ogromną wrażliwością podszedł do bohaterów, ich rozterek i emocjonalnych dylematów. Świetnie nakreślił portrety psychologiczne postaci, skupił się głównie na nich, pomijając zupełnie wątki poboczne. Dzięki temu ta historia jest kameralna, spokojna i ma swój niepowtarzalny urok.

Ta piękna, pełna emocji powieść doskonale wpasowuje się w styl pisania autora, który ja bardzo lubię i sobie cenię. Skłania do przemyśleń i umacnia wiarę w to, że o prawdziwą miłość warto walczyć do samego końca.

Czy ta pierwsza, nastoletnia miłość może okazać się tą jedyną i prawdziwą? Czy może przetrwać lata rozłąki, wybuchnąć na nowo i znów rozpalić dwa serca, które kiedyś się zagubiły?

Tomasz Kieres, w swojej najnowszej powieści "Przerwana lekcja angielskiego", z niezwykłą subtelnością przedstawia nam właśnie historię dwojga ludzi, którzy niegdyś mocno się kochali, lecz...

Jako zagorzała fanka kryminałów wciąż poszukuję nowych i emocjonujących historii, nie omijając przy tym autorów stawiających pierwsze kroki na rynku czytelniczym.

"Wody czerwone" to druga powieść Agaty Kunderman, po świetnie przyjętym thrillerze psychologicznym "Wróżda". Autorka pisze swoje historie z ogromną lekkością, przez co intrygują i wciągają od pierwszych stron.

Lądek-Zdrój, niewielkie miasteczko przy czeskiej granicy, w którym życie toczy się spokojnym, sennym rytmem. Policja z reguły nie ma tu zbyt wielkiego pola do popisu, bowiem i przestępstw niewiele..

Jednak wraz z nadejściem wiosny i pierwszymi roztopami, spokój mieszkańców zostaje zburzony. W pobliskim lesie przypadkowo odnalezione zostają beczki z tajemniczą cieczą.. I gdyby chodziło tylko o te toksyczne odpady, nie byłoby takiego rozgłosu, jednak w jednej z beczek odkryto ludzki szkielet..

Do Lądka-Zdroju, niejako na zesłanie za swoje grzeszki, przybywa prokurator Feliks Niemiłko, który wraz z miejscową policjantką, Anitą Starską, rozpoczyna śledztwo. Z początku nic im się nie klei, ale wraz z upływem czasu na jaw wychodzą machlojki lokalnych przedsiębiorców powiązanych z magią śmieciową. Ten niebezpieczny proceder spędza sen z oczu aspirant Starskiej, która nie może pogodzić się z tym, że w jej ukochanych górach czai się śmierć, a okolica może ulec dewastacji..

Ciekawie poprowadzona intryga, rozgrywająca się w niewielkim miasteczku, gdzie lokalsi ukrywają swoje tajemnice i chronią siebie nawzajem. Nie ma tu może i spektakularnych, brutalnych morderstw, krew nie leje się hektolitrami, a z co drugiej strony nie wyskakuje przerażający morderca. Ale przecież nie to jest najważniejsze! A przecież jak często w lesie odkrywa się ludzkie szkielety, a potem jeszcze... Ciii. Sami się przekonajcie.

Historia wciąga od pierwszych stron, zmusza czytelnika do dogłębnej analizy i uświadamia, jak poważne konsekwencje mają działania śmieciowych gangów. Otwiera oczy na to, jak bez skrupułów działają przestępcy i na jaką skalę to robią.

Świetnie zarysowany wątek relacji Anity i Feliksa, który bardzo mi się spodobał. Czekam na więcej!

Jako zagorzała fanka kryminałów wciąż poszukuję nowych i emocjonujących historii, nie omijając przy tym autorów stawiających pierwsze kroki na rynku czytelniczym.

"Wody czerwone" to druga powieść Agaty Kunderman, po świetnie przyjętym thrillerze psychologicznym "Wróżda". Autorka pisze swoje historie z ogromną lekkością, przez co intrygują i wciągają od pierwszych...

Jakoś do tej pory nie po drodze było mi z książkami Aleksandry Rak, bo przy takim natłoku autorów na polskim rynku, po prostu poznanie wszystkich jest niemożliwe. Jednak kiedy zobaczyłam cudnie wydaną "Herbaciarnię pod Jaśminem", która wręcz wolała do mnie <Musisz mnie przeczytać!>, nie wahałam się ani chwili. Teraz już wiem, że to był dobry krok, który skłania mnie do poznania wcześniejszych powieści autorki.

"Herbaciarnia" to piękna i ciepła historia o kobiecej przyjaźni, o kobiecej sile i determinacji, o trudnych wyborach..

Cztery koleżanki ze szkolnych lat spotykają się na jubileuszu swojego dawnego liceum. Przyjaźń Honoraty i Gabrysi przetrwała do dziś, zaś przypadkowe spotkanie z Alicją i Dagmarą wywołało falę wspomnień. Początkowo sceptycznie nastawione do odgrzewania starych znajomości, szybko jednak odnajdują wspólny język.

Każda z nich ma swoje problemy, swoje bolączki i niewykorzystane szanse. Każda w swoim sercu skrywa jakąś tajemnicę i obawia się trafności swoich wyborów.

Szybko odkrywają, że razem jest im dobrze, że czują się silniejsze, a dawane sobie nawzajem wsparcie, popycha je do zmian w swoim życiu.

Wciągająca, słodko-gorzka opowieść przepełniona emocjami, w której różniące się charakterem bohaterki mogą odzwierciedlać każdą z nas. Kobiece wsparcie jest niezwykle ważne, a ta książka dobitnie nas o tym przekonuje. I przede wszystkim niesie ze sobą przesłanie, że zawsze jest dobra pora na zawalczenie o siebie i o swoją przyszłość. Na zmiany nigdy nie jest za późno, a gdy ma się wsparcie przyjaciół, to wszystko jest łatwiejsze.

Czytajcie więc Kochani "Herbaciarnię", bo już niedługo ukaże się kolejny tom o perypetiach czterech przyjaciółek.

Jakoś do tej pory nie po drodze było mi z książkami Aleksandry Rak, bo przy takim natłoku autorów na polskim rynku, po prostu poznanie wszystkich jest niemożliwe. Jednak kiedy zobaczyłam cudnie wydaną "Herbaciarnię pod Jaśminem", która wręcz wolała do mnie <Musisz mnie przeczytać!>, nie wahałam się ani chwili. Teraz już wiem, że to był dobry krok, który skłania mnie do...

Jemiołki - wydawać by się mogło - spokojna wioska jakich wiele na Podlasiu, w której żadne dramy nie powinny mieć miejsca. Ale jak to pozory potrafią mylić..

Spokój i nuda poszły w zapomnienie, zwłaszcza od czasu pamiętnych wyborów na sołtysa. Rozdroże przestało być miejscem spotkań lokalnych odludków, tymbardziej iż życie niektórych z nich uległo znaczącej zmianie. Jednak Walenty wciąż odwiedza to miejsce w nadziei, że któregoś dnia pojawi się tam jego utracona przed laty miłość..

Życie mieszkańców Jemiołek wywraca się do góry nogami, gdy na miejscowej plebanii pojawia się nowy wikary. Ksiądz Eryk to idealista, który wierzy, że sam może naprawić świat i ochoczo zabiera się za realizację swoich ambitnych planów właśnie w Jemiołkach.

Colin, młody i przystojny Francuz przybywa do wsi słynącej z dwóch identycznych Madonn w jednym kościele, by odszukać swoich przodków i odkryć prawdziwą tożsamość.

Z kolei Valery, długo wyczekiwana ciotka z Ameryki, ukrywa w swoim kapeluszu sporo tajemnic, które zmęczone ciasnotą w tymże, same zaczynają z niego wychodzić..

Gaja, dzięki swojemu darowi, wciąż pomaga lokalnej społeczności, sama próbując jednocześnie szukać własnego szczęścia.

A co nowego u babci Pogody, Emilii, Zoe i wioskowego głupka Fabiana?

O tym to już musicie przekonać się sami.

Wciągająca, klimatyczna, pełna tajemnic lektura, w której afera goni aferę. Dynamiczna akcja i świetnie zarysowany obraz polskiego zaściankowego społeczeństwa, toczącego swoje małe wojenki na niewielkich podwórkach. Nawet proboszcz wreszcie pokazuje swoją prawdziwą twarz, co ostatnio nikogo już chyba nie dziwi..

Polecam oczywiście zacząć czytać od pierwszej części, a mianowicie "Na dwoje babka wróżyła".

Jemiołki - wydawać by się mogło - spokojna wioska jakich wiele na Podlasiu, w której żadne dramy nie powinny mieć miejsca. Ale jak to pozory potrafią mylić..

Spokój i nuda poszły w zapomnienie, zwłaszcza od czasu pamiętnych wyborów na sołtysa. Rozdroże przestało być miejscem spotkań lokalnych odludków, tymbardziej iż życie niektórych z nich uległo znaczącej zmianie....

Było to moje pierwsze zetknięcie się z twórczością autorki i muszę przyznać, że bardzo udane. "Miłość szyta na miarę" to niezwykła, przepełniona emocjami opowieść z tajemnicą w tle. Z tajemnicą, która ma ogromny wpływ na kolejne pokolenia pewnej rodziny. Z tajemnicą, która budzi skrajne odczucia, która ciąży jak ogromny kamień u szyi..

Alicja prowadzi własną pracownię krawiecką, w której spod jej ręki wychodzą prawdziwe perełki. Czuje się jednak przemęczona i postanawia wyjechać na jakiś czas w rodzinne strony, by odpocząć i poszukać natchnienia do tworzenia nowych projektów.

Kiedy przypadkiem na strychu odnajduje stare pamiętniki prababci, o której nigdy wcześniej nie słyszała, postanawia rozwikłać rodzinną tajemnicę.

Opowieść prababci Eleonory wstrząsa Alicją, zwłaszcza że zaczyna się jeszcze przed ll wojną światową i opisuje jej dramatyczne losy i trudne relacje w rodzinie. Dopiero po przeczytaniu pamiętników na jaw wychodzą fakty, dzięki którym Alicja może połączyć wszystkie kropki i być może odzyskać utraconą tożsamość, a może także odnaleźć kogoś jeszcze..

Piękna, choć słodko-gorzka opowieść z rodzinnymi niesnaskami w tle, które na wiele lat podzieliły rodzinę i to na kilka pokoleń w przód. Historia sama w sobie jest bardzo ciekawa, zwłaszcza że opisuje trudy życia podczas wojennej zawieruchy, miłość która przetrwała ten trudy czas i nadzieję, że kiedyś jeszcze może zaświecić słońce.

Polecam gorąco szczególnie tym, którzy lubią książki z historią w tle i tajemnicą do rozwikłania.

Było to moje pierwsze zetknięcie się z twórczością autorki i muszę przyznać, że bardzo udane. "Miłość szyta na miarę" to niezwykła, przepełniona emocjami opowieść z tajemnicą w tle. Z tajemnicą, która ma ogromny wpływ na kolejne pokolenia pewnej rodziny. Z tajemnicą, która budzi skrajne odczucia, która ciąży jak ogromny kamień u szyi..

Alicja prowadzi własną pracownię...

Cenię sobie bardzo @wydawnictwo_initium za to, że wśród ogromu debiutantów zalewających rynek książkowy, potrafi wyłuskać prawdziwe perełki i daje im szansę zaistnieć. Jedną z nich jest z pewnością @majaopilka.pisarka ,która swoją pierwszą powieścią "Czarny żałobnik" już zyskała uznanie wśród czytelników i ja również zostaję wierną fanką jej pióra.

"Czarny żałobnik" to zdecydowanie jeden z najlepszych debiutów ostatnich lat, jeśli mowa oczywiście o kryminalne. Intrygująca, wciągająca od pierwszych stron i nie pozwalająca się odłożyć historia, która wywołuje dreszczyk emocji. Pełna zawiłości i zwrotów akcji, fenomenalnie przemyślana fabuła, porywa czytelnika w mroczny i pełen brutalności świat zbrodni, które wstrząsają Warszawą.

Komisarz Adam Kruger i prokurator Alicja Ostrowska to najwyższej klasy profesjonaliści, którzy muszą zmierzyć się z wyjątkowo skomplikowanym śledztwem. Giną ludzie i to w niezwykle bestialski sposób, bowiem sprawca do ich uśmiercenia wykorzystuje średniowieczne metody tortur. Morderca nie ma dla swoich ofiar żadnej litości, a zmasakrowane zwłoki podrzuca na place zabaw. Zostawia przy nich swój unikatowy podpis- czarnego motyla rusałkę żałobnik..

Nikt nie może czuć się bezpiecznie, choć śledczy szybko doszukują się wspólnego mianownika: wszystkie ofiary coś łączyło z Anną Bogusz, specjalistką w prowadzeniu terapii małżeństw. Czy to ona stoi za brutalnymi morderstwami? A może i jej grozi niebezpieczeństwo?

Wyśmienicie wykreowane postaci, pełnokrwiste, wielowymiarowe, naszpikowane indywidualnymi, mocnymi cechami charakteru. Kruger i Ostrowska zmagają się z przeszłością, mają niezałatwione osobiste porachunki i sprawy, które nie pozwalają o sobie zapomnieć..

Wyrafinowana intryga, szybka akcja, świetne dialogi i bohaterowie zapadający w pamięć. Czego chcieć więcej? Chyba tylko szybkiej kontynuacji i kolejnego ciekawego śledztwa w wykonaniu Lisa i Ostrej.

Cenię sobie bardzo @wydawnictwo_initium za to, że wśród ogromu debiutantów zalewających rynek książkowy, potrafi wyłuskać prawdziwe perełki i daje im szansę zaistnieć. Jedną z nich jest z pewnością @majaopilka.pisarka ,która swoją pierwszą powieścią "Czarny żałobnik" już zyskała uznanie wśród czytelników i ja również zostaję wierną fanką jej pióra.

"Czarny żałobnik" to...

Jakże ja lubię dynamiczne, pełne humoru i tajemnic, soczyste komedie kryminalne! I właśnie trafiłam na jedną taką, która wyśmienicie wpasowała się w moje upodobania i zdecydowanie poprawiła mi nastrój.

"Komu zginął trup?", bo o tej książce tu mowa, to najnowsza, niezwykle wciągająca i pełna emocji powieść Małgorzaty Starosta. Jest to druga, po "Gdzie moje zwłoki?", część przygód patologa sądowego Jeremiego Organka, który wraz ze swoją przyjaciółką, historyczką Lindą Miller, rozwiązuje skomplikowane zagadki kryminalne, oczywiście ze zwłokami w roli głównej.

Pierwszej części jak dotąd nie miałam okazji jeszcze czytać, ale z pewnością to nadrobię, gdyż styl pisania autorki, jej czarny humor, dowcipne dialogi oraz bohaterowie wychodzący poza wszelkie schematy, trafiły w mój gust.

Pani Małgorzata potrafi w zaskakujący sposób prowadzić intrygę, ze świeżym spojrzeniem i nutą ironii podejść do tematu śmierci, zbrodni i kary. Specyficzni bohaterowie, pełni sprzeczności i obdarzeni ciętym językiem i niezwykłą inteligencją, to największy atut tej historii. Przyjemnie czyta się ich przepełnione humorem, kwiecistym językiem i ironią wymiany poglądów, podczas których niejednokrotnie można parsknąć śmiechem.

Komedia kryminalna to zdecydowanie mój ulubiony gatunek, zwłaszcza jeśli chcę oderwać się od codzienności i problemów. A książki Pani Małgorzaty zadowolą nawet najwybredniejszych fanów tego gatunku.

Jeśli więc chcecie miło spędzić czas w towarzystwie inteligentnej, wciągającej, zaskakującej i pełnej humoru powieści, to koniecznie sięgnijcie po książki Małgorzaty Starosta. Gwarantuję - nudy nie będzie! 😉

Jakże ja lubię dynamiczne, pełne humoru i tajemnic, soczyste komedie kryminalne! I właśnie trafiłam na jedną taką, która wyśmienicie wpasowała się w moje upodobania i zdecydowanie poprawiła mi nastrój.

"Komu zginął trup?", bo o tej książce tu mowa, to najnowsza, niezwykle wciągająca i pełna emocji powieść Małgorzaty Starosta. Jest to druga, po "Gdzie moje zwłoki?",...

Jak trudno pogodzić się z tak bolesną stratą, jaką jest śmierć ukochanej osoby, wie tylko ten, kto tego doświadczył. A jeśli jeszcze dotyka ona młodych ludzi na początku wspólnej drogi, to życie zupełnie traci sens..

Właśnie o takiej stracie, o niezwykle bolesnej rozłące i o wszystkich etapach żałoby jest najnowsza powieść Natalii Nowak-Lewandowskiej, którą miałam zaszczyt objąć patronatem, "Szum wspomnień".

Nie każdy w ten sam sposób przeżywa śmierć ukochanej osoby.. Różni ludzie w zupełnie odmienny sposób radzą sobie ze stratą, inaczej przeżywają żałobę. I nie możemy tutaj generalizować i oceniać czy ktoś więcej łez wyleje i bardziej rozpacza, a ktoś inny z kolei cierpi po cichu i w samotności..

Weronika, główna bohaterka powieści, pół roku temu przeżyła śmierć ukochanego. Pozostały jej tylko wspomnienia, które poukładała sobie w osobnych szufladach i wraca do nich co dnia. Mimo upływu czasu strata wcale nie boli mniej, a pogrążona w rozpaczy Weronika nie potrafi już sobie poradzić i popada w coraz większą apatię.

Za namową przyjaciółki postanawia wyjechać na kilka dni do Kołobrzegu, swojego ukochanego miejsca na ziemi. W wyniku pomyłki w rezerwacji, trafia do jednego pokoju z tajemniczym mężczyzną, który żaden sposób nie zamierza ustąpić i się wymeldować. Dosyć niekomfortowa sytuacja może jednak okazać się dla obojga rodzajem terapii, po której inaczej spojrzą na swoje problemy..

Niezwykle trudny temat powzięła sobie autorka na motyw przewodni powieści, bowiem zarówno śmierć jak i żałoba pozostają nadal tematem tabu. Ludzie nie lubią o nich rozmawiać, ale już dywagować o tym co komu w żałobie wypada, a co nie przystoi - jak najbardziej. Natalia świetnie zgłębiła temat, przedstawiła wszystkie fazy żałoby i uświadomiła nam, że każdy ma prawo inaczej ją przeżywać.

To niezwykle ważna i wartościowa książka, którą śmiało możemy podsunąć komuś bliskiemu, borykającemu się z żałobą.

Ze smutkiem przyjęłam deklarację Natalii, że kończy z pisaniem. Jej książki bardzo sobie cenię głównie za to, że dotykają wielu problemów społecznych i otwierają na nie oczy czytelnikom.

Jak trudno pogodzić się z tak bolesną stratą, jaką jest śmierć ukochanej osoby, wie tylko ten, kto tego doświadczył. A jeśli jeszcze dotyka ona młodych ludzi na początku wspólnej drogi, to życie zupełnie traci sens..

Właśnie o takiej stracie, o niezwykle bolesnej rozłące i o wszystkich etapach żałoby jest najnowsza powieść Natalii Nowak-Lewandowskiej, którą miałam zaszczyt...