Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mam pojęcia dlaczego ta książka została nominowana do książki roku 2018. Jedyny dobry element, to główny antagonista, który faktycznie został dobrze wykreowany jako szaleniec. Niestety w chwili gdy staje się narratorem, staje się również, tak bardzo irytujący jak wszystkie inne postaci.

Narracja prowadzona jest z trzech perspektyw. Dwie porwane dziewczyny, które nie rozumieją co działo się z nimi przez kilka dni, bardziej sprawiają wrażenie ofiar losu, niż porwania. Miotają się i nie robią niczego aby było im lepiej, tylko pogrążają się w roli ofiary. Trzecia perspektywa, pokazuje nam oprawcę. Jednak ta ofiara również niespecjalnie wzbudza sympatię. Dodatkowo książka jest prawie przewidywalna. Dlaczego prawie? Można domyślić się, kto brał udział w niektórych wydarzeniach, chociaż autorka wyjaśnia to wprost dopiero na samym końcu książki, natomiast dodaje jeszcze kilka innych wątków, które wcale nie są zastraszająco ciekawym zwrotem akcji, a jedynie zapełniaczami, które na siłę przedłużają fabułę, jednocześnie sprawiając że książka staje się jeszcze gorsza.

Nie mam pojęcia dlaczego ta książka została nominowana do książki roku 2018. Jedyny dobry element, to główny antagonista, który faktycznie został dobrze wykreowany jako szaleniec. Niestety w chwili gdy staje się narratorem, staje się również, tak bardzo irytujący jak wszystkie inne postaci.

Narracja prowadzona jest z trzech perspektyw. Dwie porwane dziewczyny, które nie...

Michael Tomasello jest cenionym naukowcem w dziedzinie ewolucji mechanizmów poznawczych i zapewne dla sympatyków jego teorii będzie ona prawdziwą gratką. Osobiście jednak uważam, że nie tłumaczy on w sposób satysfakcjonujący głównego problemu, jakim jest luka poznawcza. Niestety wręcz przeciwnie, podczas czytania lektury, zaczęłam zadawać sobie inne niepokojące pytania. Takie jak: dlaczego naukowiec o tak dużym poziomie, zdaje się podporządkowywać interpretacje eksperymentów na korzyść postawionej przez siebie tezy, ignorując jednocześnie inne badania z tej dziedziny, które podważają jego teorię?

Jeżeli ktoś z czytelników chętny będzie wytłumaczyć mi przyczynę zignorowania przez Tomasello chociażby krytyki Boescha na temat polowania na Gerezę Rudą lub innych pominiętym rozważań, jestem chętna do dyskusji.

Michael Tomasello jest cenionym naukowcem w dziedzinie ewolucji mechanizmów poznawczych i zapewne dla sympatyków jego teorii będzie ona prawdziwą gratką. Osobiście jednak uważam, że nie tłumaczy on w sposób satysfakcjonujący głównego problemu, jakim jest luka poznawcza. Niestety wręcz przeciwnie, podczas czytania lektury, zaczęłam zadawać sobie inne niepokojące pytania....

Niestety,ale książka ta jest okrutnym zawodem. Nie dość że dobrze wykreowane ( w poprzedniej części) postaci, teraz tracą osobowość, na rzecz do końca nie wiadomo czego ( bo nie chodzi o fabułe). "Intryga" stworzona przez autora jest komplenie niedorzeczna. Niestety ale zachowanie postaci jest do szczętu nieracjonalne i bezsensowne. Gdyby ktoś faktycznie tym śledźtwem zaczął się zajmować, może książka ta nie nudziłaby czytelnika przez karczemne 270 stron, a skończyła się po 100 kilku. Może w takiej sytuacji faktycznie możnaby ją było nazwać kryminałem z elementem psychologicznym. Jednak na chwie obecną,to co dostajemy, to nieśmieszny żart, a nie kryminał.

Niestety,ale książka ta jest okrutnym zawodem. Nie dość że dobrze wykreowane ( w poprzedniej części) postaci, teraz tracą osobowość, na rzecz do końca nie wiadomo czego ( bo nie chodzi o fabułe). "Intryga" stworzona przez autora jest komplenie niedorzeczna. Niestety ale zachowanie postaci jest do szczętu nieracjonalne i bezsensowne. Gdyby ktoś faktycznie tym śledźtwem...