Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zapraszam do dyskusji i wygodniejszej lektury:
http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2016/03/masasumi-kakizaki-hideout-gdy-w-mrokach.html

Z początku zamierzałam w tej recenzji zająć dwiema jednotomówkami, z którymi zapoznałam się tego samego dnia. Kompletnie różnymi, bo pierwsza pochodzi z pogranicza horroru i thrillera, a druga to zbiór czterech nowel paranormalnych. Po zastanowieniu stwierdziłam jednak, że o pozycji drugiej (Dziewczyny z ruin - link) nie potrafię w zasadzie zbyt wiele napisać. Dlatego ograniczę się do mangi nr 1. Czyli Hideout.

Gdy tragicznie ginie maleńki synek małżeństwa Kirishima, Seiichi i Miki nie mogą przestać obwiniać się wzajemnie o śmierć dziecka. Ostatnią szansą dla ich związku wydają się wakacje w tropikalnym kurorcie. Jednak awaria samochodu w czasie burzy uwolni prawdziwe emocje... i prawdziwą grozę.

Zarys fabuły (bardzo ogólnikowy swoją drogą) wskazywałby na schematyczność fabuły. Ale choć Masasumi Kakizaki wykorzystuje mocno zużyte już elementy, tworzy z nich coś niesamowitego. Prowadzi równolegle dwa wątki: główny, dziejący się w jaskini, oraz drugi, przedstawiający związek bohaterów sprzed tragedii. Cały obraz poznajemy bardzo stopniowo - autor świetnie rozpisał i rozrysował całość, dawkując napięcie i sprawiając, że nie sposób się oderwać.

Mangaka stworzył realistycznych, wielowymiarowych bohaterów, co w przypadku komiksów w ogóle wydaje mi się bardzo trudne - nawet jeśli ktoś budzi naszą sympatię, to zazwyczaj wyłącznie dzięki kilku wyrazistym cechom, a nie spójnej psychice. A co dopiero oddać coś takiego w jednotomówce. Właściwie cała fabuła opiera się na problemie samotności i pragnieniu bliskości oraz posiadania rodziny. Sprawia to, że oklepany z pozoru pomysł nabiera nowej, wspaniałej jakości.

Warto również wspomnieć o kresce. Jak widzicie na załączonym wyżej obrazku - ciężko to nazwać mangą. Hideout bliżej do komiksu zachodniego, co najwyżej lekko inspirowanego tym japońskim. A i tak dostrzec to można wyłącznie w przypadku postaci. Rysunki są dynamiczne i pełne szczegółów. Jak zawsze podobało mi się również "filmowe" rozplanowanie "kadrów". Matko, nie sądziłam, że tak bosko można przedstawić w komiksie sytuację spod znaku "to jest za moimi plecami, prawda?". Poza tym Kakizaki sprawnie porusza się między mroczną jaskinią a pozornie spokojnym miejskim krajobrazem wcześniejszego życia Seiichiego.

Hideout to dla mnie manga mistrzowska. Warta uwagi zarówno wielbiciela komiksów japońskich, jak i zachodnich. Życzyłabym sobie, aby więcej takich pozycji pojawiało się na rynku polskim. Jak najbardziej polecam, a sama zaczynam się nakręcać na inną mangę tego autora, a mianowicie Green Blood.

Zapraszam do dyskusji i wygodniejszej lektury:
http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2016/03/masasumi-kakizaki-hideout-gdy-w-mrokach.html

Z początku zamierzałam w tej recenzji zająć dwiema jednotomówkami, z którymi zapoznałam się tego samego dnia. Kompletnie różnymi, bo pierwsza pochodzi z pogranicza horroru i thrillera, a druga to zbiór czterech nowel...