Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ojciec Edmunda, Andrew Twyfold, źle traktuje swojego syna, gdyż on nie pracuje i nie zarabia na siebie, a rodzina Twyfold nie jest bogata. Edmund zaprzyjaźnia się rodzeństwem Fitz-Owen, którzy namawiają swojego ojca, aby przyjął Edmunda do zamku. Edmund okazuje się być najlepszy we wszystkim, co robi i dlatego Robert i jego kuzyni zaczynają mu zazdrościć i chcą, aby Fitz-Owen wygnał go z zamku. Pastor Oswald opowiada Edmundowi o nawiedzonym apartamencie w zamku. Edmund zostaje zmuszony, aby spać tam 3 noce, żeby sprawdzić, czy rzeczywiście ten apartament jest nawiedzony. W jednym z pokoi jest łóżko, na którym mieszkają pokolenia szczurów i on potem tam spał. Tam odwiedzają go Oswald i sługa Joseph. We trójkę słyszą dziwne dźwięki z jednego z pokoi. Idą tam i znajdują pogrzebany szkielet. Podejrzewają, że to jest poprzedni właściciel zamku, który został zabity.

Ojciec Edmunda, Andrew Twyfold, źle traktuje swojego syna, gdyż on nie pracuje i nie zarabia na siebie, a rodzina Twyfold nie jest bogata. Edmund zaprzyjaźnia się rodzeństwem Fitz-Owen, którzy namawiają swojego ojca, aby przyjął Edmunda do zamku. Edmund okazuje się być najlepszy we wszystkim, co robi i dlatego Robert i jego kuzyni zaczynają mu zazdrościć i chcą, aby...

Kardynał Wolsey dostał się do wysokiej pozycji i potrafi wpływać na decyzje króla. Doprowadza do śmierci Buckighama i knuje przeciwko królowej.

Henryk prawdopodobnie znudził się Katarzyną i wolał młodszą Annę Bullen. Dlatego chciał się rozwieść z Katarzyną, a nie z powodu, że była ona kiedyś żoną jego brata.

Kiedy Katarzyna jest już po rozwodzie, towarzyszą jej Patience i Griffith. To są postacie symboliczne zapewne. Wielokrotnie powtarza się w wypowiedziach różnych osób słowo "cierpliwość". Patience, jako towarzyszka Katarzyny, oznacza, że ona znosi swoje cierpienie z cierpliwością. Griffith możliwe, że pochodzi od słowa "grief" (żałość), chociaż nie wiem czy to nie jest już nadinterpretacja. Katarzyna mówi: "Zbliż się, Pacyjencjo, posadź mię niżej. Wnet się trud twój skończy." W polskim tłumaczeniu "Pacyjencja" traci swoje pierwotne znaczenie. Dosłownie mogłoby to być tak przetłumaczone: "Cierpliwości, bądź przy mnie wciąż, posadź mię niżej: [tu może metaforycznie chodzi o pokorę?] już nie będę cię długo trudzić."

Najlepsze fragmenty to ostatnia wypowiedź Wolseya i błogosławieństwo Cranmera dla Elżbiety. W wypowiedzi Cranmera jest wiele biblijnych odniesień, np. porównanie Elżbiety do bogatej królowej Saby, która rozmawiała z królem Salomonem, a następca Elżbiety został porównany do cedrów górskich (cedry Libanu to motyw wielokrotnie pojawiający się w Biblii). Cranmer także zapowiedział o Elżbiecie, że będzie ona uwielbiana i będzie wzbudzać strach.

Kardynał Wolsey dostał się do wysokiej pozycji i potrafi wpływać na decyzje króla. Doprowadza do śmierci Buckighama i knuje przeciwko królowej.

Henryk prawdopodobnie znudził się Katarzyną i wolał młodszą Annę Bullen. Dlatego chciał się rozwieść z Katarzyną, a nie z powodu, że była ona kiedyś żoną jego brata.

Kiedy Katarzyna jest już po rozwodzie, towarzyszą jej Patience...

Lady Wishful jest ciotką Millamant, braci Witwoulda i Wilfulla, a matką Arabelli. Fainall poślubił Arabellę, by zyskać pieniądze na życie z kochanką - Marwood. Fainall chce się rozwieść z żoną, aby przejąć jej majątek, jednak nie udaje mu się.
W książce znajdują się ciekawe i zabawne momenty, ale wybitnym dziełem ta komedia nie jest.

Imiona postaci w tym dramacie są znaczące. Millamant z francuskiego oznacza "tysiąc kochanków", Witwould oznacza "byłby inteligentny", Foible znaczy "słabostka", Mincing - "Mizdrząca się".

Niektóre z tych imion były wykorzystane w tragedii "Miss Sara Sampson".

Lady Wishful jest ciotką Millamant, braci Witwoulda i Wilfulla, a matką Arabelli. Fainall poślubił Arabellę, by zyskać pieniądze na życie z kochanką - Marwood. Fainall chce się rozwieść z żoną, aby przejąć jej majątek, jednak nie udaje mu się.
W książce znajdują się ciekawe i zabawne momenty, ale wybitnym dziełem ta komedia nie jest.

Imiona postaci w tym dramacie są...

Najlepsze tomy tej powieści to pierwszy i ostatni. W pierwszym w ciekawy sposób jest opisane dzieciństwo głównych bohaterów. W ostatniej pojawiają się fascynujące gotyckie sceny.

Camilla, popadłszy długi, zwleka z powiedzeniem tego rodzicom, którzy już mają trudności finansowe z powodu jej brata, Lionela. Camilla tak długo prokrastynuje z powiedzeniem prawdy, aż jej ojciec trafia do więzienia. Ona, dowiedziawszy się o tym, próbuje popełnić samobójstwo poprzez zaniedbywanie siebie (nie jedzenie i nie spanie).

Edgar zdaje się być odpowiednikiem Othello z dramatu o takim tytule. W powieści nawet jest nawiązanie do tej tragedii. Edgar jest podejrzliwy i podatny na sugestie, zamiast myśleć samodzielnie, jak Othello.

Najciekawszą postacią jest, według mnie, Eugenia. W dzieciństwie zaraziła się ospą i złamała nogę, co oszpeciło jej wygląd. Jednak miała ona miły charakter i zdobyła wykształcenie. W pewnym momencie Eugenia marzyła o tym, by być piękną, żeby inni nie wyśmiewali jej brzydkiego wyglądu. Wtedy jej ojciec zaprowadził ją do osoby chorej umysłowo, by doceniła swój rozum.

Uszyłam suknię z lat 90. XVIII w., czyli czasów, kiedy rozgrywa się akcja powieści; zdjęcia można zobaczyć tu:
https://mrokidziejow.blogspot.com/2020/04/pomaranczowa-chemise-suknia.html

Najlepsze tomy tej powieści to pierwszy i ostatni. W pierwszym w ciekawy sposób jest opisane dzieciństwo głównych bohaterów. W ostatniej pojawiają się fascynujące gotyckie sceny.

Camilla, popadłszy długi, zwleka z powiedzeniem tego rodzicom, którzy już mają trudności finansowe z powodu jej brata, Lionela. Camilla tak długo prokrastynuje z powiedzeniem prawdy, aż jej...

Susan lubi mieć poczucie władzy i kontroli nad innymi. Niszczy szczęście rodziny, u której gości. Jej szwagierka, Catherine, jest uprzedzona przeciwko niej, chociaż Susan próbuje się z nią zaprzyjaźnić. Udaje jej się zmanipulować brata Catherine. Susan zaniedbuje swoją córkę, która boi się jej boi.

Książka krótka, ale ciekawa. Zaletą powieści jest to, że główna bohaterka to postać negatywna, inaczej niż w innych powieściach tej autorki. "Lady Susan" przypomina trochę "Niebezpieczne związki", zwłaszcza ze względu na podobieństwo lady Susan i markizy de Merteuil.

Susan lubi mieć poczucie władzy i kontroli nad innymi. Niszczy szczęście rodziny, u której gości. Jej szwagierka, Catherine, jest uprzedzona przeciwko niej, chociaż Susan próbuje się z nią zaprzyjaźnić. Udaje jej się zmanipulować brata Catherine. Susan zaniedbuje swoją córkę, która boi się jej boi.

Książka krótka, ale ciekawa. Zaletą powieści jest to, że główna bohaterka...

Książkę przeczytałam jako lekturę w szkole podstawowej. Widziałam to również jako przedstawienie teatralne.
Ta opowieść od razu mi się spodobała. Wtedy duże wrażenie na mnie zrobiło opisane w książce spotkanie z trzecim duchem. Przesłanie książki jest optymistyczne: w każdym etapie życia można zmienić się na lepsze.

Na blogu opisałam dawne obyczaje wigilijne:
https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/12/dawne-obyczaje-wigilii-bozego-narodzenia.html

Książkę przeczytałam jako lekturę w szkole podstawowej. Widziałam to również jako przedstawienie teatralne.
Ta opowieść od razu mi się spodobała. Wtedy duże wrażenie na mnie zrobiło opisane w książce spotkanie z trzecim duchem. Przesłanie książki jest optymistyczne: w każdym etapie życia można zmienić się na lepsze.

Na blogu opisałam dawne obyczaje...

Na początku Catherine Morland jedzie do Bath, ale ciekawsza część książki zaczyna się, według mnie, kiedy Catherine odwiedza Northanger Abbey. Interesujące są jej rozważania na temat generała Tilney. Myślę, że to Henry Tilney miał naiwne poglądy na temat niemożliwości zbrodni w cywilizowanym państwie. Tajemnicze zbrodnie zdarzają się do czasów współczesnych.
Jednak powieść udowadnia, że pozory mogą mylić. To, że wszystkie dowody wskazują, że ktoś jest winny, nie musi oznaczać, że jest zbrodniarzem.
Zakończenie można by określić jako "deus ex machina", ponieważ musiała zdarzyć się pewna mało prawdopodobna okoliczność, żeby wszyscy byli szczęśliwy.

Akcja powieści dzieje się pod koniec XVIII w. lub na początku XIX w. Były wtedy modne białe suknie (było wspomniane, że Isabelle nosi białe sukienki):

https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/11/biaa-empirka.html

Na początku Catherine Morland jedzie do Bath, ale ciekawsza część książki zaczyna się, według mnie, kiedy Catherine odwiedza Northanger Abbey. Interesujące są jej rozważania na temat generała Tilney. Myślę, że to Henry Tilney miał naiwne poglądy na temat niemożliwości zbrodni w cywilizowanym państwie. Tajemnicze zbrodnie zdarzają się do czasów współczesnych.
Jednak powieść...

Imię "Emma" oznacza "wszystkowidząca", "wszystko obejmująca". Pasuje to do charakteru głównej bohaterki, która myślała, że zna motywy działań innych osób.
Zaletą powieści jest ukazanie przemiany Emmy i jej autoanaliza.
W książce nie było napisane, na co choruje Mr Woodhouse. Sprawia to wrażenie, że on wmówił sobie jakąś chorobę, a nie, że jest naprawdę chory.
Wbrew pozorom, książka nie kończy się całkowicie dobrze ze względu na sytuację między Emmą i Harriet.
Dodatkową zaletą tej powieści, tak samo jak i wszystkich innych powieści tej autorki, jest realistyczne ukazanie charakterów i obyczajów z początku XIX wieku.
Na blogu dodałam zdjęcia sukni z tamtych czasów:

https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/11/zota-regencyjka.html

Imię "Emma" oznacza "wszystkowidząca", "wszystko obejmująca". Pasuje to do charakteru głównej bohaterki, która myślała, że zna motywy działań innych osób.
Zaletą powieści jest ukazanie przemiany Emmy i jej autoanaliza.
W książce nie było napisane, na co choruje Mr Woodhouse. Sprawia to wrażenie, że on wmówił sobie jakąś chorobę, a nie, że jest naprawdę chory.
Wbrew...

Fanny Price pochodzi z biednej rodziny, ale ma bogatego wuja i ciotkę, którzy przyjmują ją do dużego i bogatego domu. Fanny na początku nie jest zadowolona z przeprowadzki, ale z czasem przyzwyczaja się. Po kilku latach wraca do swoich rodziców i początkowo cieszy się, że ich zobaczy. Jednak wielce się rozczarowuje swoimi rodzicami i rodzeństwem oraz ich zachowaniem. Fanny przyzwyczaiła się do wygód i nie może pogodzić się ze skromnym życiem w małym, ciasnym i pełnym hałasu domu. Tęskni do spokoju i natury, co było możliwe w Mansfield Park. Uświadamia sobie, że bardziej miłuje swoją ciotkę i wuja niż własnych rodziców.

Według mnie bardzo realistyczna psychologicznie książka, pokazująca jak warunki życia i wychowanie kształtują osobowość. Z powieści także można poznać obyczaje ludzi z epoki regencyjnej.

Tak wyglądała suknia z epoki regencyjnej:
https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/11/zota-regencyjka.html

Fanny Price pochodzi z biednej rodziny, ale ma bogatego wuja i ciotkę, którzy przyjmują ją do dużego i bogatego domu. Fanny na początku nie jest zadowolona z przeprowadzki, ale z czasem przyzwyczaja się. Po kilku latach wraca do swoich rodziców i początkowo cieszy się, że ich zobaczy. Jednak wielce się rozczarowuje swoimi rodzicami i rodzeństwem oraz ich zachowaniem. Fanny...

Bardzo ciekawa książka psychologiczna, pokazująca różne typy osobowości. Także przesłaniem tej powieści jest, że pozory mogą mylić.
Elinor jest altruistyczna i pokorna, ważniejsze jest dla niej szczęście rodziny niż własne; Marianne wręcz przeciwnie, jest głównie skupiona na sobie, nigdy nie ukrywa swoich poglądów.

Bardzo ciekawa książka psychologiczna, pokazująca różne typy osobowości. Także przesłaniem tej powieści jest, że pozory mogą mylić.
Elinor jest altruistyczna i pokorna, ważniejsze jest dla niej szczęście rodziny niż własne; Marianne wręcz przeciwnie, jest głównie skupiona na sobie, nigdy nie ukrywa swoich poglądów.

Clarissa jest najmłodsza z trójki rodzeństwa. Starsze rodzeństwo jej zazdrości, bo jest najbardziej lubiana w rodzinie. Namawiają rodziców, aby kazali Clarissie poślubić pana Sinclair, który nie ma żadnych zalet oprócz tego, że jest bogaty (z wyglądy brzydki i z charakteru niemiły - podobno źle traktował swoją rodzinę). Za nieposłuszeństwo Clarissa musi przebywać w swoim pokoju i nie może wychodzić. Clarissa listownie tłumaczy rodzicom, że ślub z Sinclairem to nie jest dobry pomysł, ale poprzez namowy jej rodzeństwa rodzice są nieprzejednani. Clarissa rozważa ucieczkę z domu.


Na moim blogu opisany dzień Clarissy Harlowe
https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/09/dzien-clarissy-harlowe.html

Clarissa jest najmłodsza z trójki rodzeństwa. Starsze rodzeństwo jej zazdrości, bo jest najbardziej lubiana w rodzinie. Namawiają rodziców, aby kazali Clarissie poślubić pana Sinclair, który nie ma żadnych zalet oprócz tego, że jest bogaty (z wyglądy brzydki i z charakteru niemiły - podobno źle traktował swoją rodzinę). Za nieposłuszeństwo Clarissa musi przebywać w swoim...

Akcja dzieje się w latach dziesiątych XIX wieku. W powieści przedstawione jest życie codzienne i obyczaje tych czasów - czyli coś, co bardzo mnie interesuje. Zubożała rodzina Eliota musi wynająć komuś swój dom w Kellynch. Walter i Elżbieta wyjeżdżają do Bath, a Anna do Uppercross, gdzie mieszkała jej siostra Mary. Anna zajmuje się chorym dzieckiem Mary, dzięki czemu czuje się tam potrzebna. Jej siostra Elżbieta cechuje się pychą i dumą, ale tylko wobec biedniejszych od siebie, a w towarzystwie bogatszych zachowuje się służalczo i przypochlebnie. Ich kuzyn Elliot na początku unikał kontaktów z rodziną, a potem nagle zaczyna zabiegać o ich względy.

Na blogu opisuję jak uszyć suknię regencyjną - czyli z czasów, kiedy dzieje się akcja powieści:
https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/08/suknia-regencyjna-xix-wiek.html?m=1

Akcja dzieje się w latach dziesiątych XIX wieku. W powieści przedstawione jest życie codzienne i obyczaje tych czasów - czyli coś, co bardzo mnie interesuje. Zubożała rodzina Eliota musi wynająć komuś swój dom w Kellynch. Walter i Elżbieta wyjeżdżają do Bath, a Anna do Uppercross, gdzie mieszkała jej siostra Mary. Anna zajmuje się chorym dzieckiem Mary, dzięki czemu czuje...

Lemuel Gulliver najpierw dotarł do Liliputii (krainy małych ludzi), potem do Brobdingnag (kraju olbrzymów), następnie poznał latającą wyspę Laputę, w kraju Balnibarbi rządzili nieodpowiedzialni wynalazcy, na wyspie Glubbdubdrib można było przywoływać umarłych, a w kraju Houyhnhmów mieszkały rozumne konie.

Kraina koni była przedstawiona jako mająca idealny ustrój; chociaż to nieprawda, ponieważ istniał tam gatunek koni, który był przeznaczony tylko do służenia innym koniom; z czasem ten służący gatunek mógłby się zbuntować.

W książce "Jane Eyre" jest nawiązanie do "Podróży Guliwera"; Jane wierzyła, że wszystko w tej książce to prawda.

Lemuel Gulliver najpierw dotarł do Liliputii (krainy małych ludzi), potem do Brobdingnag (kraju olbrzymów), następnie poznał latającą wyspę Laputę, w kraju Balnibarbi rządzili nieodpowiedzialni wynalazcy, na wyspie Glubbdubdrib można było przywoływać umarłych, a w kraju Houyhnhmów mieszkały rozumne konie.

Kraina koni była przedstawiona jako mająca idealny ustrój; chociaż...

Akcja dzieje się w Paryżu i Londynie w latach 1775-1790. Są tu ukazane przyczyny i przebieg rewolucji francuskiej; również jest tu motyw sądowy. Alexandre Manette był niewinnie skazany na 18 lat w Bastylii, a Darney został oskarżony o zdradę państwa. Osoby o imieniu Jacques reprezentują zbuntowany lud Francji, a Therese Defarge jego przywódczynię.

Akcja dzieje się w Paryżu i Londynie w latach 1775-1790. Są tu ukazane przyczyny i przebieg rewolucji francuskiej; również jest tu motyw sądowy. Alexandre Manette był niewinnie skazany na 18 lat w Bastylii, a Darney został oskarżony o zdradę państwa. Osoby o imieniu Jacques reprezentują zbuntowany lud Francji, a Therese Defarge jego przywódczynię.

Antonio przywłaszczył sobie władzę swojego brata Prospero. Chciał zabić Prospero, ale udało mu się przeżyć. Prospero z córką Mirandą dostali się na wyspę pełną duchów. Prospero zdobył nad nimi władzę. Prospero karze Arielowi (duchowi powietrza) wywołać burzę, przez co władcy Neapolu zostają uwięzieni na tej wyspie. Caliban (syn wiedźmy) uznaje Stephano (pijanego lokaja) za bóstwo.

Antonio przywłaszczył sobie władzę swojego brata Prospero. Chciał zabić Prospero, ale udało mu się przeżyć. Prospero z córką Mirandą dostali się na wyspę pełną duchów. Prospero zdobył nad nimi władzę. Prospero karze Arielowi (duchowi powietrza) wywołać burzę, przez co władcy Neapolu zostają uwięzieni na tej wyspie. Caliban (syn wiedźmy) uznaje Stephano (pijanego lokaja) za...

Lear zamierza rozdzielić swoje królestwo między córki, ale najpierw miały one powiedzieć, jak bardzo miłują swojego ojca. Cordelia nie umiała przemawiać, więc nie dostałą swojego dziedzictwa. Goneril i Regan dostały swój majątek, ale nie chciały zajmować się ojcem. Lear staje się bezdomny.

Lear zamierza rozdzielić swoje królestwo między córki, ale najpierw miały one powiedzieć, jak bardzo miłują swojego ojca. Cordelia nie umiała przemawiać, więc nie dostałą swojego dziedzictwa. Goneril i Regan dostały swój majątek, ale nie chciały zajmować się ojcem. Lear staje się bezdomny.

Pan i pani Bennet mają 4 córki; jeżeli żadna z nich nie weźmie ślubu, to ich majątek przypadnie kuzynowi Williamowi Collins. Dlatego matce tak zależy na małżeństwie córek. Charlotte, przyjaciółka Elisabeth, poślubia Williama, aby nie zostać starą panną. Do sąsiedztwa rodziny Bennet wprowadza się Charles Bingley.

Pan i pani Bennet mają 4 córki; jeżeli żadna z nich nie weźmie ślubu, to ich majątek przypadnie kuzynowi Williamowi Collins. Dlatego matce tak zależy na małżeństwie córek. Charlotte, przyjaciółka Elisabeth, poślubia Williama, aby nie zostać starą panną. Do sąsiedztwa rodziny Bennet wprowadza się Charles Bingley.

Pete Quince z towarzyszami przygotowuje przedstawienie, które ma być wystawione na ślub Hippolyty i Theseusa. Próbę odbywają w lesie, gdzie chochlik zamienia głowę Nicka Bottoma w oślą głowę. Poprzez magiczny kwiat Puck sprawia, że Titania (królowa wróżek) zakochuje się w Bottomie z oślą głową.

Uwertura do muzycznej wersji tego utworu (napisana przez Feliksa Mendelssohna w 1842 roku) to często grany na ślubach "Marsz weselny".

Pete Quince z towarzyszami przygotowuje przedstawienie, które ma być wystawione na ślub Hippolyty i Theseusa. Próbę odbywają w lesie, gdzie chochlik zamienia głowę Nicka Bottoma w oślą głowę. Poprzez magiczny kwiat Puck sprawia, że Titania (królowa wróżek) zakochuje się w Bottomie z oślą głową.

Uwertura do muzycznej wersji tego utworu (napisana przez Feliksa Mendelssohna w...

Pamela pracuje jako pokojówka odkąd miała 12 lat. Tak wcześnie musiała opuścić dom rodzinny, ponieważ jej rodzice popadli w biedę. Winę za ich zubożenie ponosili dwaj starsi bracia Pameli, który zaciągnęli długi. Pamela woli żyć w biedzie i mieć godność niż stracić honor i mieszkać w bogactwie jako kochanka.

Pamela była ulubienicą swojej pracodawczyni, która nauczyła ją gry na klawikordzie i tańca. Pamela lubiła czytać książki i pisać wiersze, była pracowita i pokorna.

Pamela pracuje jako pokojówka odkąd miała 12 lat. Tak wcześnie musiała opuścić dom rodzinny, ponieważ jej rodzice popadli w biedę. Winę za ich zubożenie ponosili dwaj starsi bracia Pameli, który zaciągnęli długi. Pamela woli żyć w biedzie i mieć godność niż stracić honor i mieszkać w bogactwie jako kochanka.

Pamela była ulubienicą swojej pracodawczyni, która nauczyła ją...

Rodzina Primrose żyje w dostatku. Narrator Charles Primrose jest pastorem. Jednak ubożeją i muszą przeprowadzić się do tańszego domu. Z tego domu mają aż godzinę drogi do kościoła (pieszo). W książce jest ukazany finansowy upadek rodziny. W końcu Charles trafia do więzienia za długi. W więzieniu próbuje nawracać innych więźniów.

Rodzina Primrose żyje w dostatku. Narrator Charles Primrose jest pastorem. Jednak ubożeją i muszą przeprowadzić się do tańszego domu. Z tego domu mają aż godzinę drogi do kościoła (pieszo). W książce jest ukazany finansowy upadek rodziny. W końcu Charles trafia do więzienia za długi. W więzieniu próbuje nawracać innych więźniów.