Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Daję książce tylko 4 gwiazdki. Wiele o niej słyszałam i nastawiałam się na arcydzieło. Liczyłam, że przeczytanie jej będzie momentem przełomowym w moim życiu.
Zawiodłam się.
Po pierwsze: forma - nieznośna. Ten arogancki ton.
Po drugie: masa truizmów, prawd objawionych, których pełno w innych książkach z zakresu szeroko pojętej duchowości, psychologii, filozofii itp.
Po trzecie: paradoksalnie oprócz tychże truizmów, mnóstwo jest tam pojęć i koncepcji, które wykraczają poza religie, duchowość, rozwój. Są jakby z pogranicza mistyki, tfanscendencji czy fenomenologii. I tutaj niestety język jest ograniczeniem. Nie da się opisać słowem tego co chce przekazać De Mello, gdyż na "TO" brakuje słów. W związku z tym powstają jakieś pokraki zamiast zrozumiałego przekazu.....

Daję książce tylko 4 gwiazdki. Wiele o niej słyszałam i nastawiałam się na arcydzieło. Liczyłam, że przeczytanie jej będzie momentem przełomowym w moim życiu.
Zawiodłam się.
Po pierwsze: forma - nieznośna. Ten arogancki ton.
Po drugie: masa truizmów, prawd objawionych, których pełno w innych książkach z zakresu szeroko pojętej duchowości, psychologii, filozofii itp.
Po...

Niesamowita. Nieoczywista. Kunsztowna. Mroczna. Napisana niewymuszonym językiem, swobodnie.
Porusza niezwykle ważne tematy w zwykły nieskrępowany sposób. Pełna kontrastów.
Świat realny i wątki historyczne opowiedziane jakby były baśnią.
Prowincjonalna rzeczywistość odzwierciedlająca cały świat, a nawet wszechświat.
Przyziemne codzienne ludzkie sprawy i wpleciona w nie duchowość, filozofia, transcendencja...
Magia i rzeczywistość.
Przemijanie i wieczność.
Smutek i nadzieja.
Życie i śmierć.
Piękno ludzi i ich ohydne atawistyczne mechanizmy działania.
Czułość i empatia w zestawieniu z brutalnością i okrucieństwem.
Sacrum i profanum.

Dla wrażliwców, skrajne emocje podczas lektury zapewnione.

Niesamowita. Nieoczywista. Kunsztowna. Mroczna. Napisana niewymuszonym językiem, swobodnie.
Porusza niezwykle ważne tematy w zwykły nieskrępowany sposób. Pełna kontrastów.
Świat realny i wątki historyczne opowiedziane jakby były baśnią.
Prowincjonalna rzeczywistość odzwierciedlająca cały świat, a nawet wszechświat.
Przyziemne codzienne ludzkie sprawy i wpleciona w nie...

Średnia. Przeciętna. Przewidywalna.
Ilość wątków po podzieleniu mogłaby spokojnie wystarczyć na kilka powieści obyczajowych. Przesyt historyjek, z których aż kapie jakieś drugie dno, jakiś misyjny przekaz (schronisko dla psów, opieka nad dzieckiem sąsiadki, które jest tzw. "euro-sierotą", koncert charytatywny itp.) jest nie do zniesienia już w połowie książki.
Główna bohaterka z osoby totalnie załamanej stratą męża przechodzi expresową dosłownie błyskawiczną metamorfozę i w 2 wakacyjne miesiące staje się super kobietą - opoką dla wszystkich mieszkańców Bujan.
Bujda na resorach. Ta i nie tylko. Wiele takich fantastycznych, nierealnych historii w tej powieści - adopcja siostry, rozwód rodziców w bardzo już dojrzałym wieku, tragiczna śmierć męża, który jak się okazało tuż przed śmiercią miał romans, a jego kochanka cudownie ocalała w wypadku samochodowym utrzymała ciążę i spodziewa się dziecka !!! O zgrozo. Dałoby się w to wszystko uwierzyć i zdecydowanie lepiej by się czytało po jednym wątku na jedną książkę. A tak, wszystko razem ze sobą jest dosłownie niestrawne. Brakuje tylko informacji, że w Bujanach wylądował statek kosmiczny albo że matka głównej bohaterki rozwiodła się z ojcem z powodu Jose Armando z brazylijskiej telenoweli, który napisał autobiografię i przyjechał ją promować na wieczorek autorski do Bujan ! Litości !

Średnia. Przeciętna. Przewidywalna.
Ilość wątków po podzieleniu mogłaby spokojnie wystarczyć na kilka powieści obyczajowych. Przesyt historyjek, z których aż kapie jakieś drugie dno, jakiś misyjny przekaz (schronisko dla psów, opieka nad dzieckiem sąsiadki, które jest tzw. "euro-sierotą", koncert charytatywny itp.) jest nie do zniesienia już w połowie książki.
Główna...