Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwie Śmierci D'artagnana
Oj przemijanie jest częścią życia bardzo ważną... I może dlatego często autorzy chcą uśmiercić swoich bohaterów, by niejako podsumować ich życie. Choć w wypadku takich bohaterów, jak trzej muszkieterowie to ja się zastanawiam, czy nie wolałbym sobie wyobrażać, że żyli wiecznie... Bo śmierć bohaterów książkowych odbiera się prawie, jak prawdziwych osób...
No i tutaj widzimy, jak trzech z czterech muszkieterów opuszcza nasz padół...
Portos, jak tytan, Atos spokojnie, a D'artragnan trochę komicznie.
Więc gdy skończyłem to czytać podczas świątecznej nocy to musiałem jeszcze obejrzeć film ,,Człowiek w żelaznej masce" gdzie przeżyłem kolejną śmierć D'artagnana, choć zupełnie inną, bo tam wszystko było zupełnie inne:)

Dwie Śmierci D'artagnana
Oj przemijanie jest częścią życia bardzo ważną... I może dlatego często autorzy chcą uśmiercić swoich bohaterów, by niejako podsumować ich życie. Choć w wypadku takich bohaterów, jak trzej muszkieterowie to ja się zastanawiam, czy nie wolałbym sobie wyobrażać, że żyli wiecznie... Bo śmierć bohaterów książkowych odbiera się prawie, jak prawdziwych...

Nie wiem, czy to zasługa Pana Dumas, czy Pana Bedofrd-Jones, ale czytało mi się to spoko:) Choć nie miałem większych wymagań niż chwila rozrywki;)

Nie wiem, czy to zasługa Pana Dumas, czy Pana Bedofrd-Jones, ale czytało mi się to spoko:) Choć nie miałem większych wymagań niż chwila rozrywki;)

Mój los był długo związany z losem Hansa Castorpa. I smutny był to los. Nasz bohater spędził wiele lat w uzdrowisku w górach i stracił tam swą młodość tracąc chęć do życia i popadając w otępienie.
I chyba nawet autor nie spodziewał się pisząc książkę, że zostanie z niego wyrwany. Wyrwany przez wojnę.
I tak autor zostawił naszego bohatera na froncie nie dając dużych szans na przeżycie...
Musiał go zostawić, bo wojna wkroczyła wtedy i w ten fikcyjny i ten prawdziwy świat...
I jedyne co autor mógł zrobić to zadać pytanie...
Czy z tego zgiełku, gdy opadnie kurz wyłoni się jeszcze miłość?

Mój los był długo związany z losem Hansa Castorpa. I smutny był to los. Nasz bohater spędził wiele lat w uzdrowisku w górach i stracił tam swą młodość tracąc chęć do życia i popadając w otępienie.
I chyba nawet autor nie spodziewał się pisząc książkę, że zostanie z niego wyrwany. Wyrwany przez wojnę.
I tak autor zostawił naszego bohatera na froncie nie dając dużych szans na...