Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W ostatnich latach powstały genialne komiksy, które nie skupiały się na samej historii, ale na jej zilustrowaniu. Mamy np. "Przybysza" albo "Węża Wodnego", w których autorzy stawiali na rysunki.
Nie inaczej jest w "Pictures That Tick", Dave McKean przerabia graficznie zdjęcia i rysunki, pisze skomplikowanie, wymaga ciągłej interpretacji.

Klimat omawianego komiksu jest ciężki, surrealistyczny. Można by rzec, że jest przeniesieniem snów autora do świata rzeczywistego, polecam czytać do akompaniamentu muzyki Jana Jelinka, można się wtedy odpowiednio wczuć.

W ostatnich latach powstały genialne komiksy, które nie skupiały się na samej historii, ale na jej zilustrowaniu. Mamy np. "Przybysza" albo "Węża Wodnego", w których autorzy stawiali na rysunki.
Nie inaczej jest w "Pictures That Tick", Dave McKean przerabia graficznie zdjęcia i rysunki, pisze skomplikowanie, wymaga ciągłej interpretacji.

Klimat omawianego komiksu jest...

Zazwyczaj jestem sceptycznie nastawiona do bestsellerów, lecz "Warkocz" warto przeczytać. Debiut literacki Laetitiy Colombani (od razu przepraszam za błędy) opowiada o losach trzech kobiet.

Smita, Hinduska i nietykalna dalitka, która walczy o możliwość edukacji dla swojej córki. Giulia, 20-letnia Włoszka, która pracuje w zakładzie perukarskim ojca, jednak gdy ten ulega wypadkowi musi zająć się firmą. Sara, Kanadyjka, pnąca się na szczyt kariery prawniczka, walcząca nie tylko z dyskryminacją, ale i rakiem.

Trzy różne postacie i trzy różne problemy. Pozornie różniące się, jednak dają bohaterkom wspólny cel - walkę o lepsze jutro. Gdzieś w połowie można było przewidzieć zakończenie, książkę mimo wszystko czyta się szybko i przyjemnie.

Zazwyczaj jestem sceptycznie nastawiona do bestsellerów, lecz "Warkocz" warto przeczytać. Debiut literacki Laetitiy Colombani (od razu przepraszam za błędy) opowiada o losach trzech kobiet.

Smita, Hinduska i nietykalna dalitka, która walczy o możliwość edukacji dla swojej córki. Giulia, 20-letnia Włoszka, która pracuje w zakładzie perukarskim ojca, jednak gdy ten ulega...

"Odkąd byłem zupełnie mały, chciałem zabić niebo" - tak swoją opowieść rozpoczyna dziewięcioletni Ikar, zwany przez przyjaciół (i siebie samego też) cukinią.

Tytułowy bohater żyje wraz z matką, która opuszczona przez męża, popada w uzależnienie alkoholowe. Niestety, tragiczny wypadek sprawia, że Cukinia musi zamieszkać w domu dziecka, tym samym poznając sympatycznego glinę, który będzie miał spore znaczenie w dalszej części historii.

Okazuje się jednak, że w sierocińcu nie jest tak źle, oczywiście każdy z przedstawionych nam wychowanków ma własny powód, dla którego znalazł się w tym miejscu.

Mnie samą urzekły postacie Simona i Camille. Przyjaciółka Cukinii jest bardzo dojrzała, główny bohater interpretuje sytuację oczami dziecka. Tak samo jak w "Teatrze niewidzialnych dzieci" historia kończy się szczęśliwie - ale nie dla wszystkich.

"Odkąd byłem zupełnie mały, chciałem zabić niebo" - tak swoją opowieść rozpoczyna dziewięcioletni Ikar, zwany przez przyjaciół (i siebie samego też) cukinią.

Tytułowy bohater żyje wraz z matką, która opuszczona przez męża, popada w uzależnienie alkoholowe. Niestety, tragiczny wypadek sprawia, że Cukinia musi zamieszkać w domu dziecka, tym samym poznając sympatycznego...