Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Będąc ostatnio w bibliotece sięgnęłam na szybko po tę książkę. Szukałam czegoś lekkiego do poczytania przed snem. Rzuciłam okiem na opis: Teo Avelar to stroniący od ludzi student medycyny. Wszystko zmienia się, kiedy poznaje Clarice, śmiałą i przebojową dziewczynę. Brawo dla mnie bo nie popatrzyłam nawet na wydawnictwo, które mogło mi sporo podpowiedzieć. Jak okazało się po kilku stronach czytania, z romantyczną historią miłosną ta książka ma nie wiele wspólnego. Chociaż nie byłam wcale tak daleka od prawdy.

Raphael Montes to brazylijski pisarz, z zawodu jest prawnikiem. Zadebiutował mroczną i szokującą powieścią Roulette. Po jej sukcesie matka poprosiła go, o napisanie jakiejś historii miłosnej. Tak właśnie powstała dziewczyna w walizce.

Droga do szczęśliwej miłości rzadko przebiega bez komplikacji. To zdanie również możemy przeczytać w opisie książki, i ono już zdecydowanie bardziej opisuje sytuację. Teo nie lubi ludzi. Właściwie najlepiej czuje się wśród tych, którzy już nie żyją. Swoją najlepszą przyjaciółkę poznaje podczas studenckich zajęć z patologii. Ma na imię Gertruda. Nie jest zwyczajną przyjaciółką, dlatego darzy ją taką sympatią. Gertruda to zwłoki kobiety dobrze po 60-tce. Chłopak lubi przy niej przesiadywać i myśleć o rzeczach, które mogliby razem robić.

Życie Tea zmienia się kiedy zostaje zmuszony udać się z matką na przyjęcie u jej znajomych. Poznaje tam Clarice, która jest jego zupełnym przeciwieństwem. Wyluzowana, żądna przygód i życia pełną piersią. Z jakiś powodów Teo uznaje, że to ta jedyna. Zakochuje się i w głowie ma już plan na ich długie szczęśliwe życie. Rzadko odczuwał jakieś emocje w stosunku do ludzi, więc teraz ma pewność, że to coś wyjątkowego. Podstępem zdobywa numer wybranki, śledzi ją, pomaga w przypadkowych tarapatach i wyznaje miłość. Clarice szybko sprowadza go na ziemię proponując przyjaźń. Teo nie przyjmuje tego do wiadomości, ma już w głowie plan na ich szczęśliwe życie. Dostajemy zetem jedną dziewczynę, która nie ma świadomości co ją czeka, jednego psychopatę, dużą, różową walizkę oraz długą podróż przed nimi.

Kiedy zapytałam Was na Instagramie co myślicie o tej książce, opinie były podzielone. Jednych z Was przeraziła już sama okładka, inni byli zachwyceni. Książce nie można odmówić tego, że jest naprawdę świetnie napisana i wciąga. Chociaż przez większą jej część nie podobało mi się to, co się w niej działo i nie polubiłam szczególnie bohaterów (raczej trudno ich polubić) to śledziłam akcje z zapartym tchem. Zwyczajnie ciekawiło mnie co będzie działo się dalej. Dziewczyna w walizce jest też doskonałym portretem psychologicznym psychopaty. Ze zdumieniem obserwowałam jak myśli i reaguje na zaistniałe sytuacje, wypiera niektóre wydarzenia i uczucia. Myślę, że pod tym względem książka jest warta przeczytania. Na pewno nie będziecie się przy niej nudzić. Jeszcze tydzień temu nie sięgnęłabym po nią, wiedząc o czym jest. Teraz jednak jestem otwarta na nowe czytelnicze doznania. 🙂

Przy tej książce sprawdzi się powiedzenie, że kto czyta, żyje podwójnie. Nigdy nie zastanawialiście się pewnie jak było by wieść życie w skórze psychopaty. Po przeczytaniu tej książki będziecie wiedzieć czy taki scenariusz Wam odpowiada.

Autor nie szczędzi nam opisów mocnych scen i sytuacji, o których zwyczajny człowiek by nie pomyślał. Nie jest to książka dla każdego. Raczej dla osób o mocnych nerwach. Niektóre sytuacje tak mnie bulwersowały, że miałam ochotę rzucić książką w kąt ale ciekawość zawsze brała górę. Nie brakuje również zwrotów akcji, a to kolejny plus bo budzą wiele emocji. Jeśli jeszcze Was nie zniechęciłam do tej książki to przeczytajcie. Polecam.

www.calmplace.pl/jak-to-jest-byc-psychopata-dziewczyna-w-walizce/

Będąc ostatnio w bibliotece sięgnęłam na szybko po tę książkę. Szukałam czegoś lekkiego do poczytania przed snem. Rzuciłam okiem na opis: Teo Avelar to stroniący od ludzi student medycyny. Wszystko zmienia się, kiedy poznaje Clarice, śmiałą i przebojową dziewczynę. Brawo dla mnie bo nie popatrzyłam nawet na wydawnictwo, które mogło mi sporo podpowiedzieć. Jak okazało się po...

Kolejny thriller za mną. Na ten podobno czekał cały świat. 🙂 Sięgnęłam po tę książkę z czystej ciekawości. Przewijała się na co drugim bookstagramowym zdjęciu z #czytam. Zaczęłam ją podczytywać przed snem, kiedy nie mogłam zasnąć. Początkowo mnie zaciekawiła. Lubię książki o podłożu psychologicznym, a główna bohaterka jest “ciekawym” przypadkiem.

KIM JEST KOBIETA W OKNIE?

Kobieta w oknie to Anna Fox. Spędza dnie na szpiegowaniu sąsiadów. Mieszka sama w dużym domu, z którego okien śledzi ich każdy ruch. Przy pomocy aparatu fotograficznego przybliża i oddala sceny. Niestety nie słyszy dialogów. Facebook i Google świetnie sprawdzają się w uzupełnianiu informacji. Pozostały wolny czas Anna zabija oglądaniem czarno-białych filmów. Ma go całkiem sporo bo od miesięcy nie wychodzi z domu. Wydaje jej się, że zbudowała sobie nowy, bezpieczny świat. Do czasu, kiedy w jej okolicy wprowadzają się nowi sąsiedzi – Russellowie. To właśnie w ich oknach Anna widzi coś czego nie powinna była zobaczyć. Czy jednak to wydarzyło się naprawdę, czy są to tylko halucynacje spowodowane mieszanką silnych leków i alkoholu?

Ciężko mi sobie wyobrazić co czują osoby zmagające się z agorafoobią czyli lękiem przed przebywaniem na otwartej przestrzeni. Jak pisałam Wam już wcześniej, jestem typową domatorką. Lubię swoje cztery ściany i mój dom (małe wynajęte mieszkanie 🙂 ) jest miejscem gdzie czuję się najlepiej na świecie. Nie wyobrażam sobie jednak żebym nie mogła z niego wychodzić, a zwykłe otwarcie okna i wpuszczenie trochę świeżego powietrza napawałoby mnie lękiem.

WCIĄGA… NUDZI… DENERWUJE… I ZNÓW WCIĄGA…

Książka na początku wciąga, opisuje coś innego. Zachowanie, z którym nie mamy do czynienia na co dzień. Zaciekawiło mnie co myśli główna bohaterka i jak wygląda jej życie w zamknięciu. Po jakimś czasie, z każdą kolejną stroną stało się to jednak trochę nudne i irytujące. Denerwowało mnie patrzenie jak ktoś zamiast wychodzić na prostą coraz bardziej się pogrąża w swoich problemach i robi to na własne życzenie. Bohaterka zamiast iść do przodu omijała kolejne dawki leków, po czym brała podwójne, mieszając je przy okazji z alkoholem. Z każdą kolejną butelką wina, którą wypijała czytało mi się coraz gorzej. Z tego powodu zeszło mi z tą książką kilka dni, aż w połowie rozkręciła się na dobre i pochłonęłam resztę w jeden wieczór. Kiedy dowiedziałam się co tak naprawdę doprowadziło do całej tej sytuacji “zamknięcia”, spojrzałam na Annę w zupełnie inny sposób.

W książce nie brakuje zwrotów akcji i to takich o 180 stopni. Nie brakuje tajemnic i zagadek do rozwiązania. Sama dałam się kilka razy nabrać i do samego końca nie wiedziałam już co jest prawdą, a co halucynacją głównej bohaterki.

CHCESZ PRZECZYTAĆ?

Problem z tą książką jest taki, że długo się rozkręca. Jednak później autor nas za to solidnie wynagradza. Kiedy o jakiejś książce jest głośno to oczekiwania wobec niej wzrastają. Kobieta w oknie, nie jest jakąś niesamowitą pozycją, którą za wszelką cenę trzeba przeczytać. Jest jednak godna uwagi. Patrząc na tę książkę jako całość mogę Wam ją polecić. Pod warunkiem, ze jesteście na tyle cierpliwi żeby zaczekać, aż się rozkręci.

http://www.calmplace.pl/dziewczyna-w-walizce/

Kolejny thriller za mną. Na ten podobno czekał cały świat. 🙂 Sięgnęłam po tę książkę z czystej ciekawości. Przewijała się na co drugim bookstagramowym zdjęciu z #czytam. Zaczęłam ją podczytywać przed snem, kiedy nie mogłam zasnąć. Początkowo mnie zaciekawiła. Lubię książki o podłożu psychologicznym, a główna bohaterka jest “ciekawym” przypadkiem.

KIM JEST KOBIETA W...