Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dla mnie jedna z najlepszych Space Oper jakie czytałem. Ktoś tu w recenzjach zarzuca książce, że świat jest za mało obcy i coś w tym zarzucie jest, jednak mnie to nie przeszkadzało. Da się to jakoś wyjaśnić (choć niestety autor sam tego nie robi wystarczająco dobrze), ale gdy już to zaakceptujemy, trafiamy do magicznego świata, czerpiącego garściami to co dobre zarówno z Military SF jak i z klasycznych powieści marynistycznych czy nawet obyczajowych dworskich intryg. Całość tworzy świat znacznie bogatszy i bardziej przekonujący niż większość znanego mi SF... jakiś taki bardziej prawdziwy, ludzki i "swojski". Autor koncentruje się na losach ludzi, ich osobistych problemach i charakterach dużo mocniej niż na technologii czy walce (choć przy okazji udaje mu się stworzyć jedne z najbardziej przekonujących opisów bitew kosmicznych jakie znam), a kosmos i Obcy stanowią tu tylko egzotyczne tło. Gdyby zamienić planety w wyspy gdzieś na oceanie, a statki kosmiczne na okręty wojenne, książka nadal nie straciłaby "tego czegoś". Bardzo Polecam zarówno fanom SF (jako odskocznię od fabuły obracającej się wokół techniki, fizyki i rozwoju) jak i tym, do których SF zazwyczaj nie przemawia.

Jak dla mnie jedna z najlepszych Space Oper jakie czytałem. Ktoś tu w recenzjach zarzuca książce, że świat jest za mało obcy i coś w tym zarzucie jest, jednak mnie to nie przeszkadzało. Da się to jakoś wyjaśnić (choć niestety autor sam tego nie robi wystarczająco dobrze), ale gdy już to zaakceptujemy, trafiamy do magicznego świata, czerpiącego garściami to co dobre zarówno...

Trochę irytowały mnie niektóre manieryzmy autora (jak np. to że prawie cały sprzęt opisany w książce musiał być określony jako najnowszy, najszybszy, najmocniejszy itp.). Czytałem i narzekałem na różne drobiazgi, a potem czytałem dalej... aż w końcu spostrzegłem, że jest druga w nocy, a ja nie tylko nadal czytam, ale też co chwilę poprawiam koc, którym owinąłem się, żeby nie zmarznąć. Nie byłoby w tym nic ciekawego, gdyby nie fakt że był właśnie środek lata i pogoda, jak na polskie warunki, była przepiękna. Mróz w jakiś sposób, pomimo swoich niedoskonałości, wciągnął mnie do tego stopnia, że zacząłem odczuwać na własnym ciele opisywaną tam katastrofę. Fabuła nie jest szczególnie ambitna, a wszystkie postaci są lekko przerysowane i przesadzone, ale poza tym Mróz czyta się świetnie. Jedno z lepszych "czytadeł" na jakie trafiłem. Polecam jeśli ktoś lubi akcję z elementami politycznej intrygi i ma ochotę rozluźnić się przy czymś lekkim.

Trochę irytowały mnie niektóre manieryzmy autora (jak np. to że prawie cały sprzęt opisany w książce musiał być określony jako najnowszy, najszybszy, najmocniejszy itp.). Czytałem i narzekałem na różne drobiazgi, a potem czytałem dalej... aż w końcu spostrzegłem, że jest druga w nocy, a ja nie tylko nadal czytam, ale też co chwilę poprawiam koc, którym owinąłem się, żeby...

Przeczytałem z zapartym tchem już ponad rok temu i do tej pory uważam ją za niedościgniony ideał. To oczywiście kwestia osobistego gustu, ale jak dla mnie ta książka jest doskonale wyważona. Zawiera dokładnie tyle science fiction ile było potrzebne aby mnie przyciągnąć, tyle tajemniczości i grozy żebym czytał ją w napięciu, dokładnie tyle akcji, żeby całość nie wydała się powolna i w sam raz filozofii, żebym nie zapomniał o niej po zakończeniu. Czytałem gdzieś, że dla Lema była to raczej "chałtura" którą napisał dla zysku. Cóż, może właśnie to sprawiło, że Niezwyciężony jest bardziej przystępny niż niektóre głębsze dzieła Lema. Nie odstrasza trudnymi tematami, za to porywa wizją, akcją i nastrojem. Gorąco polecam.

Przeczytałem z zapartym tchem już ponad rok temu i do tej pory uważam ją za niedościgniony ideał. To oczywiście kwestia osobistego gustu, ale jak dla mnie ta książka jest doskonale wyważona. Zawiera dokładnie tyle science fiction ile było potrzebne aby mnie przyciągnąć, tyle tajemniczości i grozy żebym czytał ją w napięciu, dokładnie tyle akcji, żeby całość nie wydała się...