Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetny humor w oparach absurdu, z wielką historią w tle. Życie tytułowego stulatka wciąga czytelnika, a niektóre fragmenty wywołują autentyczny, głośny śmiech. Styl pisarski oraz fabuła przywodzi na myśl skojarzenie z "Obsługiwałem angielskiego króla" Hrabala. Zdecydowanie warto!

Świetny humor w oparach absurdu, z wielką historią w tle. Życie tytułowego stulatka wciąga czytelnika, a niektóre fragmenty wywołują autentyczny, głośny śmiech. Styl pisarski oraz fabuła przywodzi na myśl skojarzenie z "Obsługiwałem angielskiego króla" Hrabala. Zdecydowanie warto!

Książka z serii herbaciane czytadła weekendowe. Ale uwaga - czytanie w czasach widma kryzysu i galopującego bezrobocia może aktywować pokłady frustracji - zwłaszcza w momentach, gdy szampan się leje, migają czarne karty kredytowe, torebka staje się celem życia, a udręczona bohaterka walczy z wewnętrzynym konfliktem na temat plastikowych przyjaźni, sącząc drinka na pokładzie prywatnego odrzutowca. Ale nie martwcie się, drodzy czytelnicy, idylla wkrótce się skończy i świat przedstawi swoje okrutne oblicze - wartości moralne zwyciężą, a porzucenie ułudy zaskoczy cudownymi odkryciami - że bogaty wujek załatwi nową, lepszą robotę; że porzucona przyjaźń nie rdzewieje, że superprzystojniak wyzna nam miłość zaraz po tym, jak zrobi oszałamiającą karierę w miesiąc. Wszak książę musi mieć pełny portfel, zanim odważy się ucałować Śpiącą Królewnę i odkryć przed nią Prawdziwe Życie. Ot, realizm po amerykańsku.

Książka z serii herbaciane czytadła weekendowe. Ale uwaga - czytanie w czasach widma kryzysu i galopującego bezrobocia może aktywować pokłady frustracji - zwłaszcza w momentach, gdy szampan się leje, migają czarne karty kredytowe, torebka staje się celem życia, a udręczona bohaterka walczy z wewnętrzynym konfliktem na temat plastikowych przyjaźni, sącząc drinka na pokładzie...

Cukierkowa, przegadana historyjka, ciągnąca się niczym opera mydlana. Plus papierowa bohaterka główna, odznaczająca się całkowitym brakiem realizmu. Kocha, a nie przeżywa emocji. Gotuje, a nie je. Tylko popija herbatę i śpi. Dużo ciekawiej zarysowane zostały postacie drugoplanowe, chociażby energiczna przyjaciółka, Dominika, czy sympatyczna gospodyni domowa. Całość - weekendowa powieść, jakich wiele, przynosząca chwilowe oderwanie od rzeczywistości. Chyba dlatego książka tak przeciętna zdobyła sobie taką popularność - bo przecież w każdym z nas drzemie mała księżniczka czy książę, wierzący w mit o wielkiej miłości...

Cukierkowa, przegadana historyjka, ciągnąca się niczym opera mydlana. Plus papierowa bohaterka główna, odznaczająca się całkowitym brakiem realizmu. Kocha, a nie przeżywa emocji. Gotuje, a nie je. Tylko popija herbatę i śpi. Dużo ciekawiej zarysowane zostały postacie drugoplanowe, chociażby energiczna przyjaciółka, Dominika, czy sympatyczna gospodyni domowa. Całość -...