Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sposób w jaki Grzędowicz przedstawia swojego bohatera, Vuko Drakkainena od początku wydaje się być nietypowy.

Dystans do siebie i każdej możliwej sytuacji, sarkanie na prawo i lewo, świetnie ujęte przemyślenia na wielu poziomach, od przezabawnych uwag po bardzo przemyślane strategie.

W tle niesamowicie ujęta "utopijna" wersja przyszłości unii Europejskiej, z której wywodzi się główny bohater. Opuściwszy Ziemię zostawia cały system i kontrolę za sobą i to on staje się jedynym wnoszoncym prawo Ziemskie w świat zupełnie mu obcy na planecie Midgaard. Z przyszłości ląduje w swoistym, lecz obcym średniowieczu.

To, co powoli odkrywa i z czasem okazuje się równie niespodziewanie (równe zaskoczenie i przetrawianie faktów po okazaniu się czegoś jak w Non Stop czy Enderze), sprowadzenie paru naukowców spowrotem na Ziemię, okazuje się być globalną sprawą.

Sposób w jaki Grzędowicz przedstawia swojego bohatera, Vuko Drakkainena od początku wydaje się być nietypowy.

Dystans do siebie i każdej możliwej sytuacji, sarkanie na prawo i lewo, świetnie ujęte przemyślenia na wielu poziomach, od przezabawnych uwag po bardzo przemyślane strategie.

W tle niesamowicie ujęta "utopijna" wersja przyszłości unii Europejskiej, z której...