Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zachęcona dosyć wysoką oceną sięgnęlam po trylogię Perversion i niestety, ale się zawiodłam. Jestem po wszystkich trzech częściach, więc wypowiadam sie za całością.
Pomysł na książkę dobry, ale sposób jej przedstawienia kompletnie nie przypadł mi do gustu. W połowie pierwszej cześci pojawiło się wrażenie jakbym ominęła dużą część kartek. Po prostu moment ich ponownego spotkania i to jak się wobec siebie dalej zachowywali wzbudziło we mnie myśli: halo, czy mnie coś ominęło?! Kiedy oni zdążyli sie tak zbliżyć do siebie skoro widzieli sie tylko raz, raptem 10 minut kilka lat wczesniej?! Czy ja pominęłam jakieś kartki?
I to wrażenie w ogóle nie zniknęło do końca książki. W dodatku sposób przedstawienia Tristana zostawia wiele do życzenia. Nazywany katem z Bedlam, ok, ale kompletnie nie odczuwałam tego, że on jest zabójcą. Kat brzmi groźnie i takie odczucia powinien wzbudzać, a dla mnie Tristan był zwykłym chłopakiem, który tylko należał do gangu, ale nic wiecej w nim nie robił.
Chyba po prostu przeczytałam za dużo o wiele lepszych romansów w podobnej tematyce żeby móc tą trylogię polecić komuś innemu.

Zachęcona dosyć wysoką oceną sięgnęlam po trylogię Perversion i niestety, ale się zawiodłam. Jestem po wszystkich trzech częściach, więc wypowiadam sie za całością.
Pomysł na książkę dobry, ale sposób jej przedstawienia kompletnie nie przypadł mi do gustu. W połowie pierwszej cześci pojawiło się wrażenie jakbym ominęła dużą część kartek. Po prostu moment ich ponownego...

Książka dobra na wieczór lub dwa. Taka z rodzaju: przeczytać i zapomnieć. Fakt, czasami śmiałam się z dialogów, ale raziło mnie, że dużo wątków, które miały potencjał w książce autorka po prostu nie wykorzystała. I to zachowanie bohaterki. Emily całkowicie miała rację, była jak chorągiewka na wietrze, jak Jamson dmuchnął tak wiała.
Jeżeli chcesz się odmóżdżyć i nie przeszkadza ci styl pisania ( dużo dialogów, mało wewnętrznych przemyśleń, w dodatku nie przypominam sobie książki, w której bohaterowie tak dużo klną) to śmiało czytaj, nie jest to najgorsza pozycja, ale do najlepszych też nie należy.

Książka dobra na wieczór lub dwa. Taka z rodzaju: przeczytać i zapomnieć. Fakt, czasami śmiałam się z dialogów, ale raziło mnie, że dużo wątków, które miały potencjał w książce autorka po prostu nie wykorzystała. I to zachowanie bohaterki. Emily całkowicie miała rację, była jak chorągiewka na wietrze, jak Jamson dmuchnął tak wiała.
Jeżeli chcesz się odmóżdżyć i nie...

Bardzo lubię książki Hoover, ale "Gdyby nie Ty" jest jedną z gorzej napisanych książek w kontekście fabuły. Historia dobra, ale napisana trochę po łebkach, bo wszystko kręci się wokół w sumie sześciu osób, ale żadną z nich nie poznaje się do końca.
Ani Morgan ani Clara nie zachwyciły mnie swoimi chrakterami. Clara nazwała matkę przewidywalną, ja bym dodała do tego flegmatyczkę. Za to Clara znów zachowywała się jak typowa nastolatka, ale miałam czasami wrażenie, że autorka na siłę te cechy wyolbrzymiała. Sama byłam nastolatką i część jej zachowań byłam w stanie zrozumieć, ale czasami była to przesada, a Clara w ogóle nie ponosiła za nic konsekwencji. Jakby wszystkie jej zachowania nic nie znaczyły ani dla Morgan ani dla jej chłopaka, który również wybaczał jej od tak wszystkie błędy. Jonah był ciekawą postacią, niestety mało co o nim w ogóle wiadomo. Niby jedna z głównych postaci, ale kompletnie pominięta.
Poczatek książki jest bardzo rozwleczony, przez 130-150 stron miałam wrażenie, że nic się ciekawego nie dzieje, jakbym oglądała słabego taśmowca, z nudną fabułą i nieciekawą obsadą.
Parę wątków nie zostało dokonczonych jak na przykład ten hotel. Od strony Morgan zamknięty w jednym rozdziale, ale potem nagle Clara trzy razy wspomina o tym hotelu, więc daje to czytelnikowi do myslenia. Niestety nic więcej się nie rozwinęło.
Drugim wątkiem sa listy. Teoretycznie zakończony, bo Morgan ich nie czytala, ale kiedy doszłam do tego momentu czułam rozczarowanie. Z jednej strony super, że zachowała się dorośle i nie chciała żeby ich treść wpłynęła na nią negatywnie, ale z drugiej strony przez całą książkę romans męża z siostrą był niczym więcej niż... romansem. Nie czułam ani krzty negatywnych emocji do tej dwójki, bo nic, kompletnie nic o nich nie widziałam i może otwarcie tych listów wyzwoliłoby jakieś uczucia również we mnie. Niestety nic takiego się nie stało.
Nie polecam, bo książka owszem, czyta się szybko i przyjemnie, ale bez żadnych emocji. Po jej skończeniu miałam w głowie mnóstwo pytań, na które nigdy nie dostanę odpowiedzi, ale najważniejsze, ze wśród nich nie było tego najważniejszego, któro zawsze pojawia się po dobrej książce: Już koniec, fin, end, finito?! Ale ja chcę wiecej!

Bardzo lubię książki Hoover, ale "Gdyby nie Ty" jest jedną z gorzej napisanych książek w kontekście fabuły. Historia dobra, ale napisana trochę po łebkach, bo wszystko kręci się wokół w sumie sześciu osób, ale żadną z nich nie poznaje się do końca.
Ani Morgan ani Clara nie zachwyciły mnie swoimi chrakterami. Clara nazwała matkę przewidywalną, ja bym dodała do tego...