Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Pandemonium" rozpoczyna się niczym typowy kryminał, od zbrodni w klasztorze. Kryminału samego jest tu jednak niewiele, co akurat nieszczególnie mnie zmartwiło, ponieważ nie jestem wielką fanką tego gatunku. Zaciekawiło mnie natomiast miejsce akcji - Autonomiczna Republika Góry Athos, do której od wieków żadna z kobiet nie ma wstępu. Zwyczaje tamtejszych mnichów, dysputy teologiczne - wszystkie te elementy mogły zbudować wyjątkowy, nietuzinkowy klimat, będący idealną otoczką dla niebanalnej historii. Niestety wątek głównego bohatera i jego zakazanej miłości wypadł wyjątkowo ckliwie i mało przekonująco. Zaprawdę można tu mówić o "Ptakach ciernistych krzewów" w nowym wydaniu. Oczywiście miałam również luźne skojarzenia z "Imieniem róży", lecz w trakcie lektury podobieństwa uległy zatarciu. Można przeczytać, naturalnie - szczególnie dla opisów klasztornego życia i jeśli lubi się proste i przewidywalne historie miłosne. Mnie niestety ta lektura średnio zadowoliła.

"Pandemonium" rozpoczyna się niczym typowy kryminał, od zbrodni w klasztorze. Kryminału samego jest tu jednak niewiele, co akurat nieszczególnie mnie zmartwiło, ponieważ nie jestem wielką fanką tego gatunku. Zaciekawiło mnie natomiast miejsce akcji - Autonomiczna Republika Góry Athos, do której od wieków żadna z kobiet nie ma wstępu. Zwyczaje tamtejszych mnichów, dysputy...