Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeden przykład dla zilustrowania szkodliwej pseudonaukowości tej pozycji:
Autor: "Święty Tomasz jako ojciec kościoła uważał że kobieta jest okaleczonym mężczyzną".
Fakt: Święty Tomasz który nota bene był doktorem kościoła a nie ojcem kościoła (ale kto by się tam fatygował żeby sprawdzić czy to jakaś różnica), w "Sumie teologicznej" przytoczył cytat z Arystotelesa mówiący jakoby to kobieta była "mężczyzną niewydarzonym" jednakże argumentację tą po polemice ostatecznie odrzuca wpisując kobietę i mężczyznę na równi w Boży plan zbawienia.
Więc..... książka ta jest jak scenka z filmu Nic śmiesznego w której to bohater poszukiwał planu zdjęciowego do "wyłaniającego się lasu" po czym na miejscu odkrył że chodziło o "las krzyży".
Czytelniku. Chcesz się czegoś dowiedzieć o modlitwie? Poczytaj lepiej np. "O modlitwie" Ewagriusza z Pontu. Szanuj swoją inteligencję, nie daj się robić w balona.

Jeden przykład dla zilustrowania szkodliwej pseudonaukowości tej pozycji:
Autor: "Święty Tomasz jako ojciec kościoła uważał że kobieta jest okaleczonym mężczyzną".
Fakt: Święty Tomasz który nota bene był doktorem kościoła a nie ojcem kościoła (ale kto by się tam fatygował żeby sprawdzić czy to jakaś różnica), w "Sumie teologicznej" przytoczył cytat z Arystotelesa mówiący...

Ja to, ja tamto, ja wiem że... , bo ja znam. JA. A Ty jak uważasz? No ja to, ja tamto, ja wiem bo ja znam. Bo ja. JA. Taki mam odbiór tej książki. Wyszła z głów teoretyków-egotyków, gimbo-ateistów którzy mam wrażenie nigdy nie dotknęli praktycznie żadnej ścieżki kontemplacyjnej chrześcijaństwa. Nigdy nie wzieli pod uwagę tego, że doświadczenie Boga zaczyna się w ciszy, poza słowami i po zdarciu własnych masek ego. Rozumienie autorów jest podobne ludziom z których tu szydzą - płytkie, wtórne i niewarte uwagi. Kolektywizm i antyindywidualizm zamiast przykazania miłości i osobistej relacji, posłuszeństwo Bogu zamiast miłości do Boga mierzonej poprzez stosunek do bliźniego...
Św. Augustyn po przeczytaniu takiej książki zapewne uśmiechnął by się pod nosem i odrzekł im jak to zwykł mawiać: "Za każdym razem kiedy uznasz, że już znalazłeś Boga to wiedz że jego już tam nie ma".

Ja to, ja tamto, ja wiem że... , bo ja znam. JA. A Ty jak uważasz? No ja to, ja tamto, ja wiem bo ja znam. Bo ja. JA. Taki mam odbiór tej książki. Wyszła z głów teoretyków-egotyków, gimbo-ateistów którzy mam wrażenie nigdy nie dotknęli praktycznie żadnej ścieżki kontemplacyjnej chrześcijaństwa. Nigdy nie wzieli pod uwagę tego, że doświadczenie Boga zaczyna się w ciszy, ...

Wobec książki miałem spore oczekiwania zwłaszcza że mieszkam w kamienicy obok której mieszka główna bohaterka. Plusy? Miejscówa, nostalgia, dobry pomysł na fabułę. Minusy? Książka jest napompowana detalami lat 90tych i to jest jej problem. Autorka czasem zbyt duży nacisk kładzie na wymienienie wszystkich detali które jest sobie w stanie przypomnieć więc miejscami wieje wikipedią. Miałem też problem z dość drewnianym językiem powieści. Końcowa ocena jest dość wyśrodkowana. Nie mniej jednak warto sięgnąć po tą pozycję, a jeśli mieszkasz w 3mieśćie to trzeba.

Wobec książki miałem spore oczekiwania zwłaszcza że mieszkam w kamienicy obok której mieszka główna bohaterka. Plusy? Miejscówa, nostalgia, dobry pomysł na fabułę. Minusy? Książka jest napompowana detalami lat 90tych i to jest jej problem. Autorka czasem zbyt duży nacisk kładzie na wymienienie wszystkich detali które jest sobie w stanie przypomnieć więc miejscami wieje...