Profil użytkownika thouner (1683607)

Profil użytkownika: thouner

Nie podano miasta Nie podano

Status Czytelnik

Aktywność 2 lata temu

Przeczytanych
książek

Książek
w biblioteczce

Opinii

Polubień
opinii

Nie podano
miasta Nie podano

Dodane| 5 cytatów

Więc... Hmmm... "O sobie"... Hmmm... Nie mam pomysłu. "O sobie"... No dobra. Nie dokońca wiem co tu napisać. OK, można by powiedzieć, że jestem zakręcona, no bo może troche jestem, dobra kogo ja oszukuje, jestem bardzo zakręcona. Numer dwa na liście? Inna. I teraz taki znak zapytania w głowie, nie myle się, prawda? No więc... Kiedy większość moich rówieśników słucha na przykład techno, ja słucham klasyki. Chyba cała moja klasa nienawidzi religi.A ja? Jak można się domyślić jest to jeden z dwóch moich ulubionych przedmiotów. Tak samo z matematyką. Większość uczniów, i nie mówie tu tylko o mojej klasie, jej nie rozumie. Ba, nawet nie wiem czy nie jestem jedyną osobą, która nie uczy sie do sprawdzianów z tego przedmiotu, no chyba że dostaje 1, ale ja dostaje 6- i to jest kolejny podpunkt: KUJON. Strasznie nie nawidze tego określenia. Kujon to taki ktoś, kto, moge nawet zaryzykować, żyje nauką. KUJon- KUJ! Ktoś kto kuje! Może nawet nie cały czas, ale jednak-KUJE. A ja prawie nigdy sie nie ucze. Więc wkurza mnie to. Bo ktoś myśli, że ja taka jestem, może mnie nawet wziąść za wzór. I to mmie boli, wziąść MNIE za wzór, naśladować mnie, ale za co? Nawet gdy próbuje coś z tym zrobić, wychodzi gorzej, dużo gorzej. Okej, do niektórych przedmiotów, na przykład historię, trzeba się uczyć, no to wtedy dobrze ucze sie, ale to tylko historia, czasami przyroda. Kolejne... Do tej nauki... Informatyka. Tak samo jak z matematyką, tylko na odwrót. Radze sobie z matematyką, ale z informatyką nie. Taka już jestem- inna, kąpletne przeciwieństwo rówieśników. Dalej... Kolejna inność? Nieśmiałość. Wszyscy są tacy... Nie umiem znaleźć określenia. Chodzi mi o to, że ja bardzo trudno przyzwyczjam sie do ludzi. Tak naprawde dopiero po 5,5 roku z moją klasą potrafie porozmawiać z każdym (w sensie z klasy), przedyskutować, tak jak w domu, z rodziną, z przyjaciółmi. Może za szybko palnęłam o rodzinie, z nimi jest gorzej, bo tyle lat ile jestem na świecie swobodnie rozmawiam z: mamą, tatą, siostrą, moją pół roku starszą, rok młodszą i o sześć lat młodszą kuzynką, młodszym o rok, młodszym o dwa lata i młodszym o sześć lat kuzynem, troche z dwoma ciociami i zmarłą babcią (nie w sensie że widze duchy czy coś tylko że jak jeszcze żyła). Kolejna, główna inność. Większiść ludzi cały czas siedzi w telefonach, a ja? W książkach! Dokończe to pisanie później ponieważ napisałam bardzo dużo i bolą mnie palce. Nie to nie koniec to dopiero początek.