Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słyszę, jak ktoś traci nadzieję stawia na sobie krzyżyk. Ktoś, kogo znam. Kogo lubię. Słyszę. ale jestem już spóźniony.

Słyszę, jak ktoś traci nadzieję stawia na sobie krzyżyk. Ktoś, kogo znam. Kogo lubię. Słyszę. ale jestem już spóźniony.

Woleli nam wbijać do głowy, ile jest x do π, zamiast pomagać lepiej zrozumieć siebie i innych.

Woleli nam wbijać do głowy, ile jest x do π, zamiast pomagać lepiej zrozumieć siebie i innych.

Przede wszystkim zaś chciałam, by mnie poznali. Dostrzegli coś więcej niż te bzdury, które sądzili, że o mnie wiedzą. Prawdziwą mnie.

Przede wszystkim zaś chciałam, by mnie poznali. Dostrzegli coś więcej niż te bzdury, które sądzili, że o mnie wiedzą. Prawdziwą mnie.

W końcu powiedziała zdanie, które tłukło mi się po głowie przez resztę tej nocy. -Nie musisz się o mnie troszczyć, Clay. Ale to robiłem, Hannah. I chciałem robić. Mógłbym ci pomóc. Tylko że kiedy próbowałem, odepchnęłaś mnie. Niemal słyszę jej głos, słyszę, jak wypowiada moją następną myśl. -Więc dlaczego nie próbowałeś bardziej?

W końcu powiedziała zdanie, które tłukło mi się po głowie przez resztę tej nocy. -Nie musisz się o mnie troszczyć, Clay. Ale to robiłem, H...