Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie i rola kobiet.

,,Gołębiarki'' to książka polecana niemal przez wszystkich, od Jodi Picoult i Toni Morrison, po czytelników, którzy rekomendują ją, na formach poświęconych literaturze. Czy warto sięgnąć po książkę, która urzekła tak wielu ?



Już sama postać autorki, nie pozwala przejść obok książki obojętnie. Alice Hoffman to jedna z najbardziej poczytnych pisarek Nowego Kontynentu. Napisała ponad dwadzieścia powieści, dwa zbiory opowiadań oraz kilka książek o tematyce młodzieżowej. Sukcesywnie dostarcza pracy tłumaczom na całym świecie, gdyż jej książki znajdziemy w dwudziestu krajach. Co więcej, jej powieść ,,Totalna Magia'' została zekranizowana, a w rolę głównych bohaterek wcieliły się Sandra Bullock i Nicole Kidman. Jeszcze większą sławę przyniosła autorce ostatnia powieść...

Od wieków życie kobiet nie było usłane różami. To mężczyźni tworzyli historię, podczas gdy kobiety pozostawały w ich cieniu. Strzegły domowego ogniska, opiekowały się dziećmi, ale w różnych kręgach kulturowych były uznawane za osoby drugiej kategorii. Spętane przez niedorzeczne zakazy płynące z religii i obyczajów, pozostawały same ze swoimi problemami, słabe uzależnione od ojców, mężów, braci. Bohaterki ,,Gołębiarek'' zupełnie nie pasowały do stereotypowego opisu żydowskiej niewiasty, żyjącej u progu pierwszego tysiąclecia.

Akcja powieści dzieje się w czasie i miejscu niezwykle odległym od współczesności. Pierwszy wiek, naszej ery rok 71. Rzymianie od roku prowadzą oblężenie twierdzy Maasad, w której schroniła się grupa Żydów. Po niemal trzech latach beznadziejnej walki i rosnącej siły Rzymian, ben Jari wysunął propozycję zbiorowego samobójstwa. Tak zginęło 900 osób; mężczyzn, kobiet i dzieci. Jednakże, przez trzy lata w Maasadzie toczyło się życie. Jak ono wyglądało ? O tym opowiadają kobiety- tytułowe ,,Gołębiarki''.

Cztery niezwykłe kobiety, których losy splotły się w jedną, wzruszającą i przejmującą historię. Jeal, rudowłosa piękność. Wychowana przez ojca, który obwiniał ją za śmierć matki. Nieszczęśliwie zakochana, nie pasująca do żydowskiej społeczności, naznaczona piętnem morderczyni własnej matki. Riwka, której życie przekreślili rzymscy żołnierze. Z ich rąk zginął mąż bohaterki, a jej córka została brutalnie zgwałcona i zabita. Równie okrutnie skrzywdzona została trzecia bohaterka- Aziza. Wychowywana przez matkę na mężczyznę, aby pozbyć się piętna zgwałconej dziewczynki. Szira- dzisiaj nazwalibyśmy ją intelektualistką, w tamtych czasach nazywana czarownicą. Zna się na medycynie i ziołolecznictwie. Co więcej, w twierdzy poznaje swojego dawno ukochanego. Pomimo, że ma męża i dzieci, jej uczucie do mężczyzny nie wygasło.

Życie każdej z kobiet jest związane z gołębnikiem. To właśnie gołębie stanowiły jedyną drogę komunikacji Maasadu z resztą świata. Ich losy i życie, toczy się na tle krwawej historii Żydów, często pomijanej lub bagatelizowanej. Bohaterki, kobiety z krwi i kości, mogą być wzorem dla niejednej zagubionej współczesnej dziewczyny, matki, kobiety.

Powieść Hoffman czyta się jednym tchem. Świetnie skonstruowana powieść historyczna z rozbudowaną fabułą społeczno-obyczajową , daje przekrój społeczeństwa żydowskiego. Oszczędne słowa, ale wzbogacone o niezwykłą symbolikę, tworzą barwny, plastyczny obraz tak bardzo odległej rzeczywistości.

Kobiecy punkt widzenia na tragiczną sytuację sprzed ponad dwóch tysięcy lat powodują wzruszenia. Piękne opisy życia i przemyśleń kobiet, a także opisy żydowskich rytuałów przesądów, powodują że o książce nie da się zapomnieć. Obrazy stworzone przez autorkę pozostają przed oczyma czytelnika na długi czas. Autorka w najprostszych słowach najpiękniej mówi o rzeczach najważniejszych. To chyba główna zaleta książki. Nadto piękne wydanie, stosunkowo duże litery, powodują że lektura to uczta dla ducha. Polecam każdemu, warto tej powieści poświęcić czas.

Życie i rola kobiet.

,,Gołębiarki'' to książka polecana niemal przez wszystkich, od Jodi Picoult i Toni Morrison, po czytelników, którzy rekomendują ją, na formach poświęconych literaturze. Czy warto sięgnąć po książkę, która urzekła tak wielu ?



Już sama postać autorki, nie pozwala przejść obok książki obojętnie. Alice Hoffman to jedna z najbardziej poczytnych...

Dokąd zmierza ludzkość? Czyli filozoficzne rozważania z Ianem Douglasem
Patrząc w niebo, widzimy miliony gwiazd. Wielu, z nas nasuwa się pytanie: Czy na którejś z nich istnieje życie? Ian Douglas rozwiewa te wątpliwości , w serii ,,Star Carrier’’. Pierwszy tom pt. ,,Pierwsze uderzenie’’ to preludium, do tego co wydarzy się w drugim tomie pt. ,,Środek ciężkości’’… Autor jeszcze raz udawania, że w wąskim gatunku, o tajemniczej nazwie military science fiction, nie ma sobie równych.
Star Carrier: Środek ciężkości - Ian Douglas
Tak właściwie, to, czym jest owy podgatunek fantastyki naukowej? Większość czytelników, widzi popularne scf, jako bezmyślną walkę kosmitów. Nic bardziej mylnego! Wykorzystanie obecnego stanu wiedzy naukowej oraz dodanie do niego zaawansowanych, futurystycznych przemyśleń, na temat tego, jakim torem potoczy się współczesny świat, to nie lada wyzwanie. Takie pisarstwo wymaga od autora nie tylko wyobraźni, ale i gruntownego wykształcenia .Autor wprost idealnie spełnia te warunki.
Ian Duglas, a właściwie William H. Keith, pisarz, o niezwykłym dorobku literackim. Napisał ponad sto książek, z których większość została umieszczona na liście bestsellerów : ,, New York Time'sa''. Niestety, w Polsce zostały wydane zaledwie dwie książki z serii ,, Star Carrier''. Keith żongluje gatunkami literackimi. Pisze technothrillery polityczne (cokolwiek to jest), powieści historyczne, kryminały, a także... military science fiction. Tematy związane z nauką jak również z militariami i wojskowością, nie są obce pisarzowi. Weteran wojny w Wietnamie, były członek Korpusu Medycznego Stanów Zjednoczonych, wykładowca na Uniwersytecie w Pensylwanii i... można tak wymieniać. Autor, dzięki wszechstronnemu wykształceniu, wie, o czym pisze. Potężna dawka rozrywki i równie ogromna doza wiedzy. ,,Star Carrier’’ to niemalże z naukową precyzją stworzona wizja świata w XXV w
Pierwszy tom, kończy się spektakularnym zwycięstwem Ziemian nad Turuschami. Admirał Koening, zostaje okrzyknięty bohaterem, awansuje, a Konfederacja Teksańska oferuje mu tytuł prezydenta. Każdy byłby zadowolony, z takiego obrotu spraw, ale nie główny bohater. Oddany żołnierz, niemalże wychowany w kosmicznym dronie, nie chce rozstawać się z służbą wojskową. Co więcej pragnie przesunąć tytułowy środek ciężkości daleko poza granice wroga. Jak łatwo się domyślić senatorzy Konfederacji są całkowicie przeciwni takiemu rozwiązaniu. Nastawieni pokojowo politycy chcą rozpocząć pertraktacje pokojowe z Imperium Sh’daar, z którym toczyli zacięte boje, niespełna dwa miesiące wcześniej. Zbuntowany admirał postanawia działać na własną rękę. Jak potoczy się dalsza akcja? Wystarczy sięgnąć po Środek Ciężkości.
Seria jest powiązana ze sobą, aby odnaleźć się w pierwszym tomie, niezbędne jest przeczytanie pierwszej części, czyli Pierwszego Uderzenia. Nie znajdziemy w nim wątków obyczajowych, ani portretów psychologicznych bohaterów. To klasyka gatunku w najczystszej postaci. Opisy broni, walk, a nawet stopni wojskowych, tworzą z niej powieść od początku do końca militarną. Drugi tom porusza już nieco inne wątki. Mamy tutaj rozbite małżeństwa, wpływ pracy na życie prywatne, czy mniej lub bardziej udane próby analizy postaw psychologicznych bohaterów.
Sami bohaterowie są wykreowani w dużo ciekawszy sposób. Są przedstawieni jak ludzie nam bliscy, z własnymi słabościami, emocjami i namiętnościami. W podobny sposób pisarz zaprezentował obcą cywilizację Turuschów. Koncepcja ich umysłu, który składa się z trzech części, a mianowicie umysłu: Ponad-Poniżej- Tutaj, do złudzenia przypomina freudowską teorię Id-Ego- Super ego. Kolejnym plusem tej książki jest fakt, że wątki poboczne dotyczące życia prywatnego bohaterów, zostały tutaj dopowiedziane i rozwinięte. Dynamika w opisie bohaterów, sprawia, że od książki trudno się oderwać.


W gatunku military science fiction niezbędne są odniesienia do nauki czy techniki. W powieści znajdziemy ich, co nie miara. Oprócz opisów planet, okraszonych informacjami na temat: fauny, flory czy zjawisk fizycznych na niej zachodzących, autor funduje czytelnikowi wędrówkę przez wszystkie epoki historyczne. Autor cytuje Juliusza Cezara, nawiązuje do średniowiecznego badacza Korneliusza z Agrypy czy zachwyca się przemianami zachodzącymi w renesansie. Nazwisko Einsteina czy postaci historyczne takie jak Helmut von Moltke pojawiają się niemal na każdej stronie. Dzięki temu zapaleni fizycy poznają trochę historii, a kochający czytać humaniści dowiedzą się, czym jest Prawo Moya. Co więcej, autor, już od pierwszej części dopisuje alternatywną historię do wydarzeń z XXI wieku. Pisze, czym skutkuje polityka ustępstw wobec Chin czy zbytnie eksploatowanie złóż naturalnych. Między wierszami możemy wyczytać, jak autor odnosi się do innych religii, jaki ma stosunek do Islamu. Gratka dla miłośników polityki? Dlaczego nie, biorąc pod uwagę, fakt, że autor, (weteran wojny w Wietnamie), zna mechanizmy konfliktów oraz dyskusyjny udziału polityków w działaniach zbrojnych. Poza tym, sama Konfederacja Teksańska przypomina swoją działalnością ONZ i odwieczny dylemat: wypowiedzieć wojnę czy też nie?
Książkę czyta się niezmiernie szybko. Duże litery i dość obszerne marginesy ułatwiają lekturę. Wrażliwszych czytelników mogą odstraszyć przekleństwa, nieodłączny element wojskowego życia, a także momentami slangowy, kolokwialny język.
,,Star Carrierr ‘’ nie jest czytadłem, które zachwyci każdego czytelnika. Nie każdy lubi czytać o wojnie, polityce i obcych cywilizacjach. Jeśli nie należysz do tej grupy, zakochasz się w pisarstwie Iana Douglasa. ,,Punkt Ciężkości’’ to intelektualna rozrywka na wysokim poziomie, a po jej lekturze każdy czytelnik zada sobie pytanie ‘’Co to znaczy być człowiekiem’’

Dokąd zmierza ludzkość? Czyli filozoficzne rozważania z Ianem Douglasem
Patrząc w niebo, widzimy miliony gwiazd. Wielu, z nas nasuwa się pytanie: Czy na którejś z nich istnieje życie? Ian Douglas rozwiewa te wątpliwości , w serii ,,Star Carrier’’. Pierwszy tom pt. ,,Pierwsze uderzenie’’ to preludium, do tego co wydarzy się w drugim tomie pt. ,,Środek ciężkości’’… Autor...

Nauka a fikcja. Najbliższa przyszłość czy wróżenie z fusów ?
O tym, że gatunek ludzki stanowił zagrożenie dla Ziemi, wiedzieli już nasi przodkowie. Jednak, jeśli uświadamia to inny gatunek, mieszkający na planecie, którą chcą skolonizować Ziemianie, sprawy zaczynają się komplikować. Dlaczego? Wystarczy przeczytać: ,, Star Carrier: Pierwsze uderzenie''
Takie problemy, niemal natury egzystencjalnej, stawia przed czytelnikiem Ian Duglas, a właściwie William H. Keith. Autor, o niezwykłym dorobku literackim. Napisał ponad sto książek, z których większość została umieszczona na liście: ,, New York Time'sa''.Niestety, w Polsce zostały wydane zaledwie dwie książki z serii ,, Star Carrier''. Keith żongluje gatunkami literackimi. Pisze technothrillery polityczne (cocokolwiek to jest), powieści historyczne, kryminały, a także... militarne science fiction. Właśnie do tego gatunku należy recenzowana przeze mnie książka. Autor, nie jest laikiem w tej dziedzinie. Weteran wojny w Wietnamie, były członek Korpusu Medycznego Stanów Zjednoczonych, wykładowca na Uniwersytecie w Pensylwanii i... można tak wymieniać. Autor, dzięki wszechstronnemu wykształceniu, wie o czym pisze. Niemalże z naukową precyzją tworzy militarną wizję świata w XXV w.n.e
Star Carrier: Pierwsze uderzenie - Ian Douglas Akcja powieści dzieje się we wrześniu i październiku 2404r. na pokładzie statku kosmicznego, o sugestywnej nazwie Ameryka. Głównymi bohaterami są żołnierze Marines, którzy walczą z istotami, którym nie podoba się szybki rozwój ziemi. Owe istoty to Turuschowie, należąće do imperium Shadaarów. Ni to zwierzęta (żywią się za pomocą fotosyntezy). Ni to rośliny, myślą i działają jak ludzie. I to właśnie ludziom zarzucają zbyt wysoki rozwój techniki i nauki. Eksperymenty DNAm, galopujący kolonializm może doprowadzić do... wojny. Uczestniczą w niej pracownicy Kongresu Międzyplanetarnego (coś podobnego do Kongresu ONZ), którzy wysyłają żołnierzy na wojnę w imię pokoju. Skąd my to znamy? Jednak, to tylko początek smaczków, o zabarwieniu politycznym, jaki serwuje nam autor.
Main Charkters- czyli żołnierze Marines, a wśród nich aspołeczny Trevor Gray, walczą z dronami Turuschów. Douglas daje czytelnikowi niepowtarzalną możliwość przejęcia sterów statku i walki. Nuklearne eksplozje, awaryjne lądowania, widziana oczami żołnierza. Opanowanie pola walki, wydawanie rozkazów, widziane oczami dowódcy. Czytelnik może to przeżyć na własnej skórze ! Stwierdzenie nad wyrost? Wystarczy przeczytać kilka plastycznych opisów, czy zapoznać się z kawałeczkiem nomenklatury Marynarki Wojennej. Od pierwszej do ostatniej strony czuć, że autor jest ekspertem, w dziedzinie, którą opisuje. Smaczku dodaje specyficzna narracja, widziana z różnych stron- żołnierzy, dowódcy i wroga. W pewnym momencie czytelnik dochodzi do wniosku, że nie wie po której stronie się opowiedzieć. Tą nieco zawiłą narrację porządkuje autor, szczegółowymi opisami, dnia, miejsca i godziny, w której dzieje się akcja. A tak poza tym zastanawialiście się ze Echo Whisky to tak na prawdę empty weapon czyli brak broni. A Wy myśleliście, że tylko uliczni blokersi mają swój slang.
Ian Douglas Jestem osobą dziwną, bo interesuję się polityką i to nie tylko polskim piekiełkiem. W książce doszukałam się średnio co dziesięć stron, nawiązań do bieżących ( tych z XXI wieku) problemów, konfliktów czy zamachów. Owy XXI jest bazą rozważań autora. Choćby: 100 lat po atakach na WTC, podpisano Białą Konwencję (co to za dokument, zdradzać nie będę), w XXII wieku wybuchła wojna chińsko-zachodnia, a kraje arabskie, które się zliberalizowały np. dopuściły kobiety do udziału w polityce przetrwały. Poza tym wspominany przeze mnie Kongres Międzyplanetarny to wypisz wymaluj, nieudolni urzędnicy ONZ. Wypowiedzieć wojnę czy nie? Pytanie, które dziś jest bardzo na czasie ( sprawa Syrii) czy opisy obozów dla uchodźców (tego nie trzeba wyjaśniać).
Niestety książka nie stanie się bestsellerem. Dlaczego? Niewielu interesuje taka tematyka. Trzeba się orientować w tym co się dzieje na świecie, bo inaczej książka stanie się tandetnym opisem jakiś tam światów które nigdy nie było i nie będzie. Czytelniku jeśli wolisz czytać książki obyczajowe to przy nich pozostań. Autor plastycznie i bez skrupułów opisuje wojnę. Jeśli masz słabe nerwy odpuść. Jeśli nie spełniasz ani jednego ani drugiego punktu, przeczytaj serię Star Carrier. Tymczasem, parzę sobie kawkę i zabieram się za drugi tom.

Nauka a fikcja. Najbliższa przyszłość czy wróżenie z fusów ?
O tym, że gatunek ludzki stanowił zagrożenie dla Ziemi, wiedzieli już nasi przodkowie. Jednak, jeśli uświadamia to inny gatunek, mieszkający na planecie, którą chcą skolonizować Ziemianie, sprawy zaczynają się komplikować. Dlaczego? Wystarczy przeczytać: ,, Star Carrier: Pierwsze uderzenie''
Takie...