Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo swojego wrodzonego sceptycyzmu, starałam się mieć otwarty umysł i po każdej stronie zabijałam każdą negatywną myśl, która rodziła się w mojej głowie, błagając, żebym odłożyła tę książkę. Starałam się, naprawdę.
Nie mam pojęcia, jak udało mi się dotrwać do końca powieści.Kiedy nareszcie nadeszło wielkie BANG, nie byłam zaskoczona. Raczej rozczarowana, bo mimo wszystko miałam małą nadzieje, że autorka olśni mnie swoją pomysłowością. Historia tak przesłodzona, że chyba będę musiała wybrać się do dentysty. Miłość zwycięży każdą przeciwność losu. Wszystko się ułoży, nieważne jak byłoby źle. Może bym to kupiła, gdybym już dawno całkowicie nie wyzbyła się dziecięcej wiary w, no cóż, bzdury. To miało poruszać, sprawić, że docenimy to, co mamy. No cóż, niestety/stety chyba dawno wypisałam się z długiej listy osób, które są wstanie zatracić się w opowiadaniach tego typu. Szarość życia albo jeszcze mnie nie napiętnowała, czym samy nie pozwalając cieszyć mi się takimi romansidełkami, albo znam już je wystarczająco długo, żeby zwyczajnie w to nie wierzyć.

Mimo swojego wrodzonego sceptycyzmu, starałam się mieć otwarty umysł i po każdej stronie zabijałam każdą negatywną myśl, która rodziła się w mojej głowie, błagając, żebym odłożyła tę książkę. Starałam się, naprawdę.
Nie mam pojęcia, jak udało mi się dotrwać do końca powieści.Kiedy nareszcie nadeszło wielkie BANG, nie byłam zaskoczona. Raczej rozczarowana, bo mimo wszystko...

ta książka nie jest tylko o zombie, ta książka jest bardziej o przetrwaniu, ludzkich słabościach, nadziei i jak ważne jest być człowiekiem dla człowieka. o tym, jaki nasz współczesny świat jest wygodny i przykry. kiedy naprawdę powinniśmy się zjednoczyć, walczymy ze sobą.

ta książka nie jest tylko o zombie, ta książka jest bardziej o przetrwaniu, ludzkich słabościach, nadziei i jak ważne jest być człowiekiem dla człowieka. o tym, jaki nasz współczesny świat jest wygodny i przykry. kiedy naprawdę powinniśmy się zjednoczyć, walczymy ze sobą.

do książek podchodzę bardzo emocjonalnie, więc kiedy czytałam tę, czułam wstyd, zażenowanie i radość głównej bohaterki. nie powiem, że to arcydzieło ale sprawdza się w zimne, jesienne wieczory.

do książek podchodzę bardzo emocjonalnie, więc kiedy czytałam tę, czułam wstyd, zażenowanie i radość głównej bohaterki. nie powiem, że to arcydzieło ale sprawdza się w zimne, jesienne wieczory.