Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak bym czytała o sobie, swoich uczuciach, przeżyciach, myślach... Dla mnie genialna książka. Pod warunkiem, że mamy do siebie dystans i nie bierzemy wszystkiego zbyt mocno do siebie ;-)
Ach... jak ta książka podniosła mnie na duchu i w pewnych momentach rozbawiła. Dzięki niej wiem, że nie jestem jedyną Mamą, która:
- Ma ochotę czasami uciec z domu, ucieka przed dziećmi do łazienki, je po kryjomu słodycze i ma ochotę je rozszarpać na strzępy ;-)
- Nie ja jedna miałam obawy, że nie pokocham drugiego dziecka tak mocno jak pierwszego. A po urodzeniu drugiego skarba uświadomiłam sobie, że nie istnieje coś takiego jak niedobór matczynej miłości. Niewyczerpane są pokłady czułości i dumy. Na szczęście każde z dzieci otrzyma tyle ile Mu trzeba, chociaż jest jedna rzecz której nie da się podzielić sprawiedliwie - zainteresowanie. Jeszcze do niedawna nad tym ubolewałam, miałam sobie za złe, ale wiem, że nie jestem sama i nie można się rozdwoić.
-Potwierdziłam się w przekonaniu, że Mama nie choruje. Oczywiście tak nie do końca, bo od jakiegoś czasu sama ciągle się przeziębiam, źle sie czuję, mam fatalne wyniki badań, ale nie mam czasu na chorowanie, odpoczynek, nic nie robienie, wylegiwanie się w łóżku przez cały dzień... W przeciwieństwie do tatusiów, którzy w te dni zamieniają się w kolejne małe dziecko...
-I jedzenie... cieszyłam się jak moje dziewczynki kiedy były małe (tak do dwóch lat) jadły wszystko, wszystkiego próbowały... Ale się to zmieniło. Słyszę "Fuj" i "Ochyda" na widok czegoś, co wczoraj jadła ze smakiem. Najlepsze teraz są tosty, ale tylko te białe, z serem i ketchupem. Nic więcej. Kiedyś obiecałam sobie, że będę żywić dzieci zdrowo, pięć posiłków dziennie, owoce, warzywa... a teraz cieszę się jak przez cały dzień zjedzą tego tosta lub serek z kulkami ;-)
Mogłabym tak wymieniać i wymieniać... Przeczytajcie sami. Polecam!

Jak bym czytała o sobie, swoich uczuciach, przeżyciach, myślach... Dla mnie genialna książka. Pod warunkiem, że mamy do siebie dystans i nie bierzemy wszystkiego zbyt mocno do siebie ;-)
Ach... jak ta książka podniosła mnie na duchu i w pewnych momentach rozbawiła. Dzięki niej wiem, że nie jestem jedyną Mamą, która:
- Ma ochotę czasami uciec z domu, ucieka przed dziećmi do...

Pochłonęłam w kilka dni. Pewnie gdybym nie musiała robić nic innego, przeczytałabym w jeden dzień ;-) Do tego czytając na huśtawce w ogródku, gdzie obok bawiły się moje córeczki, płakałam ze śmiechu, co Je bardzo dziwiło :-)Co jakis czas wybuchałam takim śmiechem, że stawał się zaraźliwy i w końcu i One się zaśmiewały, tak na prawdę nie wiedząc dokładnie dlaczego ;-) Polecam gorąco. Rewelacyjna na poprawę nastroju i zapomnienie choć przez chwilę o trudach dnia codziennego.

Pochłonęłam w kilka dni. Pewnie gdybym nie musiała robić nic innego, przeczytałabym w jeden dzień ;-) Do tego czytając na huśtawce w ogródku, gdzie obok bawiły się moje córeczki, płakałam ze śmiechu, co Je bardzo dziwiło :-)Co jakis czas wybuchałam takim śmiechem, że stawał się zaraźliwy i w końcu i One się zaśmiewały, tak na prawdę nie wiedząc dokładnie dlaczego ;-)...

Przeczytałam dość szybko, choć przyznaję, że pierwsza częsć podobała mi się bardziej :-) A przynajmniej podczas czytania poprzedniej częściej wybuchałam szczerym śmiechem ;-)

Przeczytałam dość szybko, choć przyznaję, że pierwsza częsć podobała mi się bardziej :-) A przynajmniej podczas czytania poprzedniej częściej wybuchałam szczerym śmiechem ;-)