Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety, srogi zawód. Nie kupiła mnie w tej książce koncepcja "łaski zapomnienia". Nie mówię, że jest niewiarygodna - ale tutaj przydarzyła się zdecydowanie zbyt wielu osobom, żebym mógł ją łyknąć bez zastrzeżeń. Zabrakło mi też silniejszego umocowania w rzeczywistości - niby akcja dzieje się w PRL-u, ale jakoś nie czułem tego klimatu. Gdyby zamienić 1985 na 1995, a milicję na policję nie widziałbym różnicy. Tak, to nie jest rzecz dla miłośników kryminałów z bogatym tłem społeczno-obyczajowym. Tutaj ciężar opowieści spoczywa tylko i wyłącznie na pytaniu "kto zabił", co samo w sobie nie musi być wadą , ale kiedy tożsamość zabójcy zaczynamy podejrzewać szybciej niż bohaterowie to finał musi przynieść rozczarowanie, w tym przypadku spotęgowane naciąganym wyjaśnieniem motywów i okoliczności przestępstwa.

P.S. Fajny był za to pomysł na bohaterkę w depresji, bo porucznik Bogusz robi się ciekawy dopiero w końcówce kiedy wychodzi z niego karierowiczowska małostkowość.

Niestety, srogi zawód. Nie kupiła mnie w tej książce koncepcja "łaski zapomnienia". Nie mówię, że jest niewiarygodna - ale tutaj przydarzyła się zdecydowanie zbyt wielu osobom, żebym mógł ją łyknąć bez zastrzeżeń. Zabrakło mi też silniejszego umocowania w rzeczywistości - niby akcja dzieje się w PRL-u, ale jakoś nie czułem tego klimatu. Gdyby zamienić 1985 na 1995, a...

Da się czytać, ale dopiero po przełknięciu drewnianych bohaterów i niezwykłych zbiegów okoliczności, bo sama koncepcja ludzi uwięzionych w ścianach została przedstawiona dosyć sugestywnie. Warto jednak przebrnąć przez "Dom Kości" dla trzech opowiadań zamieszczonych w bonusie do tego wydania. W przeciwieństwie do tekstu tytułowego mogą przyprawić o gęsią skórkę.

http://bibliozerca.blogspot.com/2013/03/zgubne-skutki-kupowania-domu-czyli-dom.html

Da się czytać, ale dopiero po przełknięciu drewnianych bohaterów i niezwykłych zbiegów okoliczności, bo sama koncepcja ludzi uwięzionych w ścianach została przedstawiona dosyć sugestywnie. Warto jednak przebrnąć przez "Dom Kości" dla trzech opowiadań zamieszczonych w bonusie do tego wydania. W przeciwieństwie do tekstu tytułowego mogą przyprawić o gęsią...

Fajni bohaterowie, ale fabuła minęła się z moimi oczekiwaniami. Uważam, że nie wyszło na dobre historii zmarginalizowanie głównego wątku (nazwijmy go kryminalno-horrorowym), na rzecz próby scharakteryzowania polskiej mentalności i pokazania jakiejś prawdy o tamtych czasach. Dla mnie wyglądało to tak jakby autor przestraszył się, że napisze co najwyżej „zwykły” kryminał albo horror, więc zapobiegawczo wzbogacił go o ważkie i trudne tematy (tu obowiązkowo antysemityzm), które podlał gęstym sosem popkulturowych nawiązań. Na ogół z otwartymi rękami przyjmuję taki misz-masz, ale tutaj według mnie wyszło troszkę łopatologicznie, schematycznie i obrzydliwie pompatycznie. Jeśli był to celowy zabieg autora, to moim zdaniem przeholował.

http://bibliozerca.blogspot.com/2013/02/w-sidach-schematow-i-nawiazan-czyli.html

Fajni bohaterowie, ale fabuła minęła się z moimi oczekiwaniami. Uważam, że nie wyszło na dobre historii zmarginalizowanie głównego wątku (nazwijmy go kryminalno-horrorowym), na rzecz próby scharakteryzowania polskiej mentalności i pokazania jakiejś prawdy o tamtych czasach. Dla mnie wyglądało to tak jakby autor przestraszył się, że napisze co najwyżej „zwykły” kryminał albo...