Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to pozycja polemizująca z poglądami Dawkinsa, propagatora ateizmu. Autor w ciekawy sposób ukazuje, że chrześcijaństwo nie musi być synonimiczne ze średniowiecznym obrządkiem. Lektura pozwala odetchnąc z ulgą tym, których światopoglądem zachwiał Dawkins ze swoją memologią i okrutną wizją świata bez celu.
Co prawda część argumentów McGratha nie jest dopracowana i ów brak dopracowania maskowany jest krasomówstwem, retoryką, zamiast konkretnymi przykładami, jednak całość wciąż stanowi w miarę logiczny wywód. Polecam.

Jest to pozycja polemizująca z poglądami Dawkinsa, propagatora ateizmu. Autor w ciekawy sposób ukazuje, że chrześcijaństwo nie musi być synonimiczne ze średniowiecznym obrządkiem. Lektura pozwala odetchnąc z ulgą tym, których światopoglądem zachwiał Dawkins ze swoją memologią i okrutną wizją świata bez celu.
Co prawda część argumentów McGratha nie jest dopracowana i ów brak...

Esencja egzystencjalizmu. Wcale nie musi być odczytywana w kontekście totalitaryzmu, powiedziałabym nawet, że taka interpretacja jest zwyczajnie nudna i odbiera "Pamiętnikowi" całą jego metafizykę. Dlatego "Pamiętnik" mogę polecić osobom z zacięciem filozoficznym :)

Esencja egzystencjalizmu. Wcale nie musi być odczytywana w kontekście totalitaryzmu, powiedziałabym nawet, że taka interpretacja jest zwyczajnie nudna i odbiera "Pamiętnikowi" całą jego metafizykę. Dlatego "Pamiętnik" mogę polecić osobom z zacięciem filozoficznym :)

Jak dla mnie, najlepsza powieść Lema! Tajemnicza, wciągająca, dopracowana, przemyca zagadnienia egzystencjalne.

Jak dla mnie, najlepsza powieść Lema! Tajemnicza, wciągająca, dopracowana, przemyca zagadnienia egzystencjalne.

Bardzo wymagająca powieść, dla dojrzałego i wytrwałego czytelnika. Urzeka modernistycznym klimatem, przesiąknięta melancholią tamtego świata, intrygująco wykreowana postać Borowskiego (dziś nazwalibyśmy osobą o histrionicznym zaburzeniu osobowości).

Bardzo wymagająca powieść, dla dojrzałego i wytrwałego czytelnika. Urzeka modernistycznym klimatem, przesiąknięta melancholią tamtego świata, intrygująco wykreowana postać Borowskiego (dziś nazwalibyśmy osobą o histrionicznym zaburzeniu osobowości).

Kafka jest autorem specyficznym, więc też nie każdemu się może podobać. Prawda jest taka, że Zamek ma ciekawy "posmak" jako powieść, ma uroczy klimat zamkniętego, tajemniczego świata, ale niestety przegrywa z "Procesem" w przedbiegach, jeśli chodzi o wartość filozoficzną dzieła.

Kafka jest autorem specyficznym, więc też nie każdemu się może podobać. Prawda jest taka, że Zamek ma ciekawy "posmak" jako powieść, ma uroczy klimat zamkniętego, tajemniczego świata, ale niestety przegrywa z "Procesem" w przedbiegach, jeśli chodzi o wartość filozoficzną dzieła.