Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyobraźcie sobie książkę strasznie nielogiczną, dodajcie do tego bezsensowną wulgarność i sztucznych bohaterów. Oto powstaje "Kiedy Bóg był królikiem". Dodatkowo odniosłem wrażenie, że autorka strasznie lubi zboczeńców, bo tylko trójka bohaterów jest hetero, reszta to homoseksualiści, jest też pedofil. :]

Nie polecam.

Wyobraźcie sobie książkę strasznie nielogiczną, dodajcie do tego bezsensowną wulgarność i sztucznych bohaterów. Oto powstaje "Kiedy Bóg był królikiem". Dodatkowo odniosłem wrażenie, że autorka strasznie lubi zboczeńców, bo tylko trójka bohaterów jest hetero, reszta to homoseksualiści, jest też pedofil. :]

Nie polecam.

Całość dostaje ode mnie 8/10, jednak gdybym miał oceniać wszystkie części po kolei bez wahania postawiłbym pierwszej tzn. "Czarnej Kompanii" 10/10. Jednak według mnie tylko pierwsza część była cholernie wciągająca, tyle bitew na wielką skalę, intryga, a także tajemnica. To było coś. "Cień w ukryciu" nie był zły, historia Marona Zalewacza wciągała, ale całość bardzo długo się rozkręcała. Postawiłbym tu więc 8/10. Natomiast "Biała Róża" była dla mnie koszmarnie nudna. Pierwsze dwa tomy pochłonąłem w ciągu jednego dnia, natomiast "Białą Różę" czytałem przez trzy dni. Na zasadzie trzy rozdziały i trzeba trochę odpocząć. Największym atutem tej książki jest akcja i bitwy na olbrzymią skalę. W Białej Róży mało było obu tych rzeczy. Najbardziej jednak zasmucił mnie fakt, że na kulminacyjny moment zostało przeznaczone ledwie 10 kartek. 6/10. Całości wystawiłem 8/10 choć gdyby nie ostatni tom ocena byłaby znacznie wyższa.

Całość dostaje ode mnie 8/10, jednak gdybym miał oceniać wszystkie części po kolei bez wahania postawiłbym pierwszej tzn. "Czarnej Kompanii" 10/10. Jednak według mnie tylko pierwsza część była cholernie wciągająca, tyle bitew na wielką skalę, intryga, a także tajemnica. To było coś. "Cień w ukryciu" nie był zły, historia Marona Zalewacza wciągała, ale całość bardzo długo...

Do Zemsty podchodziłem raczej sceptycznie, gdyż wśród moich starszych kolegów nie cieszyła się zbytnim poważaniem, jednakże szybko swoje nastawienie zmieniłem. Humor powala, rzadko zdarza mi się śmiać przy książkach, jednak przy tej naprawdę się uśmiałem. Kolejnym wielkim plusem Zemsty są postacie, które według mnie są niepowtarzalne i posiadają swój własny, bardzo ciekawy charakter. Książkę oceniam na 8/10 z czystym sumieniem.

Do Zemsty podchodziłem raczej sceptycznie, gdyż wśród moich starszych kolegów nie cieszyła się zbytnim poważaniem, jednakże szybko swoje nastawienie zmieniłem. Humor powala, rzadko zdarza mi się śmiać przy książkach, jednak przy tej naprawdę się uśmiałem. Kolejnym wielkim plusem Zemsty są postacie, które według mnie są niepowtarzalne i posiadają swój własny, bardzo ciekawy...

Czytałem "W pustyni i w puszczy" kiedy chodziłem jeszcze do podstawówki, co wpłynęło na moją ocenę (mimo, że mam książkę na regale jakoś nie potrafię się zabrać do powtórnego jej przeczytania). Kiedy książkę zaczynałem nudziła mnie, nie potrafiłem przebrnąć przez opisy Sienkiewicza (które teraz niezwykle doceniam), jednak im dłużej czytałem, tym bardziej książka mi się podobała. W pewnym momencie się w niej zakochałem. Jednak, jeśli mam patrzeć na całokształt, wystawiam 7/10

Czytałem "W pustyni i w puszczy" kiedy chodziłem jeszcze do podstawówki, co wpłynęło na moją ocenę (mimo, że mam książkę na regale jakoś nie potrafię się zabrać do powtórnego jej przeczytania). Kiedy książkę zaczynałem nudziła mnie, nie potrafiłem przebrnąć przez opisy Sienkiewicza (które teraz niezwykle doceniam), jednak im dłużej czytałem, tym bardziej książka mi się...

Co tu dużo pisać, jest to niewątpliwie klasyk. Niewątpliwie godny przeczytania. Język wręcz zachwyca. Nie wiem co jeszcze napisać, by nie spoilerować, jednakże coś by wypadało, więc pochwalę się swoim dość nietypowym wydaniem. Otóż mam okładkę przyszytą na odwrót i do góry nogami. :D

Co tu dużo pisać, jest to niewątpliwie klasyk. Niewątpliwie godny przeczytania. Język wręcz zachwyca. Nie wiem co jeszcze napisać, by nie spoilerować, jednakże coś by wypadało, więc pochwalę się swoim dość nietypowym wydaniem. Otóż mam okładkę przyszytą na odwrót i do góry nogami. :D

Książkę dorwałem w bibliotece, trafiłem na nią raczej przypadkiem, jednakże fakt, iż opowiada o sagach zachęcił mnie do wypożyczenia jej. Nie żałuję, jest napisana językiem przystępnym, jednak nie dziecinnym (co zarzucam sporej ilości tytułów). Ciekawi bohaterowie oraz równie ciekawe uniwersum to zdecydowanie jej zalety. Co prawda w niektórych miejscach mnie irytowała, jednak z czystym sumieniem daję 7/10.

Książkę dorwałem w bibliotece, trafiłem na nią raczej przypadkiem, jednakże fakt, iż opowiada o sagach zachęcił mnie do wypożyczenia jej. Nie żałuję, jest napisana językiem przystępnym, jednak nie dziecinnym (co zarzucam sporej ilości tytułów). Ciekawi bohaterowie oraz równie ciekawe uniwersum to zdecydowanie jej zalety. Co prawda w niektórych miejscach mnie irytowała,...

Książkę dostałem pod choinkę od ojca, nie powiem, ucieszyłem się. Już następnego dnia zacząłem pochłaniać książkę i choć jest to cegła, to szło mi nad wyraz szybko. Powodem był oczywiście kunszt autora, jak i świetna tematyka dzieła (uwielbiam kryminały). Mym skromnym zdaniem, każdy szanujący się fan Sherlocka powinien mieć ten zbiór, ba! Każdy szanujący się fan kryminałów.

Książkę dostałem pod choinkę od ojca, nie powiem, ucieszyłem się. Już następnego dnia zacząłem pochłaniać książkę i choć jest to cegła, to szło mi nad wyraz szybko. Powodem był oczywiście kunszt autora, jak i świetna tematyka dzieła (uwielbiam kryminały). Mym skromnym zdaniem, każdy szanujący się fan Sherlocka powinien mieć ten zbiór, ba! Każdy szanujący się fan kryminałów.

Najgorsza część ze wszystkich. Dziecinność wkracza tu na zupełnie nowy poziom. Historia jest naciągana, a całość kontynuowana jakby na siłę. Uważam, że serii na dobre wyszłoby, gdyby została zakończona na Lordzie Duszku.

Najgorsza część ze wszystkich. Dziecinność wkracza tu na zupełnie nowy poziom. Historia jest naciągana, a całość kontynuowana jakby na siłę. Uważam, że serii na dobre wyszłoby, gdyby została zakończona na Lordzie Duszku.

Książka dobra nie powiem, że nie, jednakże nie wybija się niczym specjalnym. Zarzucam jej to samo co poprzednim seriom (jeśli ktoś chce się dowiedzieć co konkretnie to polecam przeczytać komentarze do owych). Seria ma jednak ode mnie plusa, za [spoiler] śmierć jednego z ważniejszych bohaterów. [/spoiler]

Książka dobra nie powiem, że nie, jednakże nie wybija się niczym specjalnym. Zarzucam jej to samo co poprzednim seriom (jeśli ktoś chce się dowiedzieć co konkretnie to polecam przeczytać komentarze do owych). Seria ma jednak ode mnie plusa, za [spoiler] śmierć jednego z ważniejszych bohaterów. [/spoiler]

Książka raczej przeciętna. Tak samo jak przy poprzednich seriach, zarzucam jej, iż jest dziecinna, często nielogiczna oraz ma ubogi asortyment słów.

Książka raczej przeciętna. Tak samo jak przy poprzednich seriach, zarzucam jej, iż jest dziecinna, często nielogiczna oraz ma ubogi asortyment słów.

Kiedy czytałem tą książkę po raz pierwszy, byłem zakochany w jej poprzedniczce. Wówczas styl Herbie Brennan wydawał mi się czymś niezwykłym, książka była wtedy czymś świetnym! Niestety, kiedy wróciłem do niej po trzech latach... To nie było to samo. Język, jak i niektóre rozwiązania wydawały się dziecinne. Przy czym rozwiązaniom mam więcej do zarzucenia, były nie tylko dziecinne, ale także naciągane i nielogiczne. Mimo wszystko ta część podobała mi się bardziej od poprzedniczki, chyba ze względu na większą ilość politycznych intryg. ^^

Kiedy czytałem tą książkę po raz pierwszy, byłem zakochany w jej poprzedniczce. Wówczas styl Herbie Brennan wydawał mi się czymś niezwykłym, książka była wtedy czymś świetnym! Niestety, kiedy wróciłem do niej po trzech latach... To nie było to samo. Język, jak i niektóre rozwiązania wydawały się dziecinne. Przy czym rozwiązaniom mam więcej do zarzucenia, były nie tylko...

No więc tak, książkę dostałem na dziesiąte urodziny od cioci. Odrzuciły mnie już pierwsze strony i wziąłem się za nią ponownie dopiero po dwóch latach. Wówczas przypadła mi do gustu, chociaż nie. To mało powiedziane. Zakochałem się w niej i kupiłem kolejne dwie części serii, jednakże kiedy wróciłem doń po kolejnych trzech latach... Język był niezadowalający, niekiedy chwytałem się za głowę patrząc jak bardzo ta książka jest dziecinna, ogólnie ocena zmieniła się o 180 stopni. Wedle mnie przeciętniak, dobry dla kogoś kto dopiero zaczyna przygodę z książkami fantasy.

No więc tak, książkę dostałem na dziesiąte urodziny od cioci. Odrzuciły mnie już pierwsze strony i wziąłem się za nią ponownie dopiero po dwóch latach. Wówczas przypadła mi do gustu, chociaż nie. To mało powiedziane. Zakochałem się w niej i kupiłem kolejne dwie części serii, jednakże kiedy wróciłem doń po kolejnych trzech latach... Język był niezadowalający, niekiedy...