Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzymająca w napięciu fabuła, która prężnie posuwa się naprzód. Książkę czyta się naprawdę szybko i z ciekawością czeka się na zaskakujące zakończenie. Polecam.

Trzymająca w napięciu fabuła, która prężnie posuwa się naprzód. Książkę czyta się naprawdę szybko i z ciekawością czeka się na zaskakujące zakończenie. Polecam.

To moje pierwsze spotkanie z Harlanem Cobenem i muszę przyznać, że się nie rozczarowałam. Książkę czytało się naprawdę przyjemnie. Fabuła wartko toczy się naprzód trzymając w napięciu. Zakończenie jest przemyślane i rozwiewa wszelkie wątpliwości. Z ciekawością sięgnę po kolejne pozycje tego autora.

To moje pierwsze spotkanie z Harlanem Cobenem i muszę przyznać, że się nie rozczarowałam. Książkę czytało się naprawdę przyjemnie. Fabuła wartko toczy się naprzód trzymając w napięciu. Zakończenie jest przemyślane i rozwiewa wszelkie wątpliwości. Z ciekawością sięgnę po kolejne pozycje tego autora.

Kolejna część przygód komisarza Forsta, którą miło i sprawnie się czyta. Możnaby się pewnie szczegółowiej skupić na zbyt wybujałej fantazji autora i przez to w pewnych momentach wręcz małej wiarygodności opisywanych zdarzeń, ale ze względu na głównych bohaterów, których nie da się nie lubić, można przymknąć na to oko. Polecam i czekam na dalsze losy komisarza.

Kolejna część przygód komisarza Forsta, którą miło i sprawnie się czyta. Możnaby się pewnie szczegółowiej skupić na zbyt wybujałej fantazji autora i przez to w pewnych momentach wręcz małej wiarygodności opisywanych zdarzeń, ale ze względu na głównych bohaterów, których nie da się nie lubić, można przymknąć na to oko. Polecam i czekam na dalsze losy komisarza.

Miałam dylemat, na ile ocenić tę pozycję. Książka rozkręca się dopiero od połowy i uczciwie muszę przyznać, że już do końca akcja płynie wartko i ciekawie. Natomiast początek był trudny do przebrnięcia, przez co podejść do tej historii miałam naprawdę sporo. Podsumowując - można, ale zdecydowanie nie jest to pozycja typu „umrę, jak nie przeczytam”.

Miałam dylemat, na ile ocenić tę pozycję. Książka rozkręca się dopiero od połowy i uczciwie muszę przyznać, że już do końca akcja płynie wartko i ciekawie. Natomiast początek był trudny do przebrnięcia, przez co podejść do tej historii miałam naprawdę sporo. Podsumowując - można, ale zdecydowanie nie jest to pozycja typu „umrę, jak nie przeczytam”.

Bardzo przyjemna, napawająca optymizmem książka, którą czyta się z uśmiechem na ustach, a przyjaźń i relacja głównych bohaterek godna pozazdroszczenia. Może sama opowieść trochę nierealnie zbyt pozytywna, ale naprawdę miło się ją czyta. Idealna na długie, jesienne wieczory.

Bardzo przyjemna, napawająca optymizmem książka, którą czyta się z uśmiechem na ustach, a przyjaźń i relacja głównych bohaterek godna pozazdroszczenia. Może sama opowieść trochę nierealnie zbyt pozytywna, ale naprawdę miło się ją czyta. Idealna na długie, jesienne wieczory.

Ciężko mi było zdecydować, jak ocenić tę pozycję. Z jednej strony książka jest zgrabnie napisana i czyta się ją szybko, z lekkim dreszczykiem niepewności, ale z drugiej strony sama opowieść jest tak nieprawdopodobna, że naprawdę trudno uwierzyć, że podobna historia mogłaby kiedykolwiek mieć miejsce. Ot, kolejna pozycja, którą można przeczytać bez poczucia straconego czasu, ale na pewno nie jest to książka typu „umrę, jak nie przeczytam”.

Ciężko mi było zdecydować, jak ocenić tę pozycję. Z jednej strony książka jest zgrabnie napisana i czyta się ją szybko, z lekkim dreszczykiem niepewności, ale z drugiej strony sama opowieść jest tak nieprawdopodobna, że naprawdę trudno uwierzyć, że podobna historia mogłaby kiedykolwiek mieć miejsce. Ot, kolejna pozycja, którą można przeczytać bez poczucia straconego czasu,...

Udana, a co najważniejsze, trzymająca w napięciu kontynuacja przygód komisarza Forsta. Kolejna pozycja Remigiusza Mroza, którą bardzo przyjemnie się czyta.

Udana, a co najważniejsze, trzymająca w napięciu kontynuacja przygód komisarza Forsta. Kolejna pozycja Remigiusza Mroza, którą bardzo przyjemnie się czyta.

Mimo, że to już piąta część serii o komisarzu Forście, ani na chwilę nie zwalniamy tempa. Fabuła tej części jest bardzo sprawnie utkana, przez co książkę praktycznie się pochłania, jak najszybciej chcąc poznać zakończenie. Samo zakończenie nie rozczarowuje, jak to często ma miejsce i co najważniejsze, odpowiada na wszystkie palące przez całą serię pytania i rozjaśnia niedopowiedzenia. Zdecydowanie polecam.

Mimo, że to już piąta część serii o komisarzu Forście, ani na chwilę nie zwalniamy tempa. Fabuła tej części jest bardzo sprawnie utkana, przez co książkę praktycznie się pochłania, jak najszybciej chcąc poznać zakończenie. Samo zakończenie nie rozczarowuje, jak to często ma miejsce i co najważniejsze, odpowiada na wszystkie palące przez całą serię pytania i rozjaśnia...

Świetna książka! Trzyma w napięciu aż do samego zakończenia, mega szybko się ją czyta, super pomysł na fabułę plus bohaterzy, którym kibicuje się od początku do końca. Po prostu ma wszystko, co dobra książka powinna mieć. Serdecznie polecam.

Świetna książka! Trzyma w napięciu aż do samego zakończenia, mega szybko się ją czyta, super pomysł na fabułę plus bohaterzy, którym kibicuje się od początku do końca. Po prostu ma wszystko, co dobra książka powinna mieć. Serdecznie polecam.

Po drugiej, zdecydowanie słabszej moim zdaniem części przygód komisarza Forsta, „Trawers” wraca na odpowiednie tory. Nie jest to wprawdzie mistrzostwo świata i opowieść zaczyna się trochę dłużyć, ale czyta się ją o niebo lepiej niż poprzednią. Zastanawiam się, jaki pomysł na zakończenie ma autor, bo większość wątków wydaje się być skończona, dlatego sięgnę i po czwartą i pewnie po piątą część. Na plus zdecydowanie postać głównego bohatera, bo komisarza nie da się lubić.

Po drugiej, zdecydowanie słabszej moim zdaniem części przygód komisarza Forsta, „Trawers” wraca na odpowiednie tory. Nie jest to wprawdzie mistrzostwo świata i opowieść zaczyna się trochę dłużyć, ale czyta się ją o niebo lepiej niż poprzednią. Zastanawiam się, jaki pomysł na zakończenie ma autor, bo większość wątków wydaje się być skończona, dlatego sięgnę i po czwartą i...

O ile pierwsza część przygód komisarza Forsta mnie szczerze zachwyciła i zachęciła do natychmiastowego sięgnięcia po kolejny tom, o tyle drugą część zaczynałam i odkładałam kilka razy. W końcu po wielu podejściach udało mi się ją skończyć, ale uczucia nadal mam mieszane. Na pewno na plus kolejne mega zaskakujące zakończenie, ale mimo wszystko to nie było to. Miejscami powieść jest zbyt przerysowana, a opisy są zbyt rozciągnięte. Poziom nierealności również został zdecydowanie przekroczony. Liczę, że trzeci tom wróci na odpowiednie tory, bo nadal ciekawi mnie jaki pomysł na zakończenie całości ma autor.

O ile pierwsza część przygód komisarza Forsta mnie szczerze zachwyciła i zachęciła do natychmiastowego sięgnięcia po kolejny tom, o tyle drugą część zaczynałam i odkładałam kilka razy. W końcu po wielu podejściach udało mi się ją skończyć, ale uczucia nadal mam mieszane. Na pewno na plus kolejne mega zaskakujące zakończenie, ale mimo wszystko to nie było to. Miejscami...

Książkę czyta się super. Pochłonęłam ją w trzy wieczory. Po pewnym czasie staje się wprawdzie dość przewidywalna, ale nie zmienia to faktu, że jest to bardzo sprawnie opisana i wciągająca historia, którą mogę polecić z czystym sumieniem.

Książkę czyta się super. Pochłonęłam ją w trzy wieczory. Po pewnym czasie staje się wprawdzie dość przewidywalna, ale nie zmienia to faktu, że jest to bardzo sprawnie opisana i wciągająca historia, którą mogę polecić z czystym sumieniem.

”Ekspozycja” to moje pierwsze spotkanie z Remigiuszem Mrozem i muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Książka trzyma w napięciu przez cały czas i miejscami nie można się od niej oderwać, mimo, że fabuła może wydawać się lekko naciągana, przez co czasem przypomina wręcz hoolywoodzki film. Dodatkowy punkt za zaskakujące zakończenie.

”Ekspozycja” to moje pierwsze spotkanie z Remigiuszem Mrozem i muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Książka trzyma w napięciu przez cały czas i miejscami nie można się od niej oderwać, mimo, że fabuła może wydawać się lekko naciągana, przez co czasem przypomina wręcz hoolywoodzki film. Dodatkowy punkt za zaskakujące zakończenie.

Ciekawy pomysł na powieść. Pozycja bardzo wciągająca, szybko się ją czyta, a opisana historia trzyma w napięciu do samego końca.

Ciekawy pomysł na powieść. Pozycja bardzo wciągająca, szybko się ją czyta, a opisana historia trzyma w napięciu do samego końca.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, aczkolwiek w mojej ocenie, trochę brakuje jej czaru, który ma chociażby „Duma i uprzedzenie”.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie, aczkolwiek w mojej ocenie, trochę brakuje jej czaru, który ma chociażby „Duma i uprzedzenie”.

„Upał” to już druga książka z serii „meteo”, którą przeczytałam. Podobnie jak pierwszą, czyta się ją bardzo przyjemnie. Akcja jest gładko poprowadzona i co równie ważne, bez problemu można polubić głównych bohaterów, kibicując im do samego końca. Z chęcią sięgnę po kolejną część.

„Upał” to już druga książka z serii „meteo”, którą przeczytałam. Podobnie jak pierwszą, czyta się ją bardzo przyjemnie. Akcja jest gładko poprowadzona i co równie ważne, bez problemu można polubić głównych bohaterów, kibicując im do samego końca. Z chęcią sięgnę po kolejną część.

Ciekawa, sprawnie napisana i trzymająca w napięciu pozycja. Czytając łatwo wczuć się w akcję i w skórę głównych bohaterów, do tego stopnia, że w pewnych momentach namacalnie czuć MRÓZ. Polecam na długie jesienne wieczory.

Ciekawa, sprawnie napisana i trzymająca w napięciu pozycja. Czytając łatwo wczuć się w akcję i w skórę głównych bohaterów, do tego stopnia, że w pewnych momentach namacalnie czuć MRÓZ. Polecam na długie jesienne wieczory.

Przyznam, że spora ilość negatywnych komentarzy trochę mnie zraziła do tej pozycji i bardzo długo się do niej zabierałam. Na szczęście pozytywnie się rozczarowałam. Książkę czyta się super, naprawdę ciężko mi się było od niej oderwać. Z łatwością można polubić głównych bohaterów, którym kibicuje się do samego końca. Nie tylko broni się sam pomysł na powieść, którym jest trafiony w dziesiątkę, ale także sposób opowiedzenia całości historii. Serdecznie polecam.

Przyznam, że spora ilość negatywnych komentarzy trochę mnie zraziła do tej pozycji i bardzo długo się do niej zabierałam. Na szczęście pozytywnie się rozczarowałam. Książkę czyta się super, naprawdę ciężko mi się było od niej oderwać. Z łatwością można polubić głównych bohaterów, którym kibicuje się do samego końca. Nie tylko broni się sam pomysł na powieść, którym jest...

Piąta część sagi o Fjällbace i zdecydowanie najlepsza ze wszystkich dotychczasowych książek pisarki. Zręcznie napisana i bardzo wciągająca pozycja o ciekawym wątku dotyczącym II wojny światowej. Zdecydowanie polecam.

Piąta część sagi o Fjällbace i zdecydowanie najlepsza ze wszystkich dotychczasowych książek pisarki. Zręcznie napisana i bardzo wciągająca pozycja o ciekawym wątku dotyczącym II wojny światowej. Zdecydowanie polecam.