Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Zastępcza żona" - Eileen Goudge - recenzja
Eileen Goudge to jedna z najpopularniejszych amerykańskich powieściopisarek. Na początku swojej kariery pisała dla młodych czytelniczek, lecz w 1986 r. stworzyła pierwszą powieść dla dorosłych, która od razu trafiła na listę bestsellerów New York Timesa. Mieszka i pracuje w Nowym Yorku.

Zastępcza żona„Co byś zrobiła na wieść o tym,
że zostało ci pół roku życia?

Dla Camille odpowiedź jest prosta:
musi znaleźć swoją następczynię
w roli matki i żony.”
Camille Heart to szczęśliwa żona i matka. Prowadzi ekskluzywne biuro matrymonialne, pomagając ludziom znaleźć swoją "drugą połówkę". Już gdy była małą dziewczynkę los jej nie oszczędzał. Po tym jak zmarła matka, ojciec zostawił ją i jej siostrę, musiała sobie sama radzić w życiu, wychowując przy tym niesforną siostrę. Teraz, gdy wydaje się, że pokonała wszystkie przeciwności losu, jak grom z jasnego nieba spada na nią przerażająca informacja. Rak powrócił.


Teraz, tak naprawdę licząc dni do śmierci, Camilla chce działać. Jako, że w swoim fachu jest bardzo dobra postanawia znaleźć swoją następczynię. Chce znaleźć kobietę, która zapewni bezpieczeństwo jej dzieciom oraz która będzie stanowić wsparcie dla jej męża.
Czy jej się to uda?
Co o tym pomyśle sądzi jej mąż Edward ?
Aby się tego dowiedzieć musisz przeczytać książkę. Historia Camilli jest bardzo piękna i wzruszająca. Choć nie wiemy, jakbyśmy postąpiły na jej miejscu, to pomysł wydaje nam się trochę dziwny. Na początku byłam zaskoczona, przecież ta kobieta jeszcze żyje, nie powinna myśleć o sobie w czasie przeszłym. Z czasem zrozumiałam ją, przecież chciała tylko dobra dla swojej rodziny. Ale jakim kosztem…
Książka Eileen Goudge Zastępcza żona mile mnie zaskoczyła. Myślałam, że będzie to nudna książka z przewidywalnym zakończeniem. Lecz czytając wymazałam tę myśl z głowy. Historia Camille - jak już pisałam - jest bardzo wzruszająca. Muszę przyznać, że czytając parę razy łza zakręciła mi się w oku. Choroba zmienia człowieka, kiedy ktoś dowiaduje się, że za kilka miesięcy nie będzie go na tym świecie, na pewno chce pomóc swoim bliskim, aby mniej cierpieli. Tak też zrobiła Camilla. Jedynym minusem, który dostrzegłam to parę wątków, które zaczynały mnie nudzić. Ale to jest tylko moje zdanie, z którym możecie się nie zgodzić. Kiedy przeczytałam tytuł serii Leniwa niedziela to uśmiechnęłam się "pod nosem"- no tak spędziłam całą niedzielę czytając tylko tę książkę. Lecz nie uważam, aby był to czas stracony. Tak pięknej i wzruszającej historii dawno nie czytałam. Mimo zauważonego jednego minusa cała książka jest wspaniała i z chęcią kiedyś do niej wrócę.

"Zastępcza żona" - Eileen Goudge - recenzja
Eileen Goudge to jedna z najpopularniejszych amerykańskich powieściopisarek. Na początku swojej kariery pisała dla młodych czytelniczek, lecz w 1986 r. stworzyła pierwszą powieść dla dorosłych, która od razu trafiła na listę bestsellerów New York Timesa. Mieszka i pracuje w Nowym Yorku.

Zastępcza żona„Co byś zrobiła na wieść o...

Andrew Dilger to redaktor i doceniany poeta, a także miłośnik chartów. Suka z klasą to jego debiut prozatorski. Autor obecnie pracuje nad kolejną książką.
Trzydziestosiedmioletni Andrew marzy o psie. Lecz nie może być to byle jaki pies. I tu pojawiają się pewne dylematy: czy ma to być kundel czy rasowy, zaadoptowany ze schroniska czy kupiony. W wyborze Andrew’owi pomaga jego dziewczyna Sarah. I tak wybór pada na Dash - charcicę, medalistkę ścigającą się kiedyś w wyścigach oraz zdobywczynię tytułu Suki Roku.
Od tej chwili Andrew i Sarah zaczynają zmagania z opieką nad psem, nauczonym innego życia. W dodatku Andrew przygotowuje swój ślub i zastanawia się jak włączyć w tę uroczystość niesfornego psiaka.
"Suka z klasą" Andrew'a Dilgera to lekka i przyjemna lektura dla osób lubiących tematykę związaną z psami. W książce w bardzo fajny i ciekawy sposób są ukazane zmagania z wychowaniem nadaktywnego psa. Dash do tej chwili była przyzwyczajona do gonitw, więc na początku nie było łatwo sobie z nią poradzić. W moim odczuciu jeżeli ktoś chce zaopiekować się chartem, książka Suka z klasą to lektura obowiązkowa. W bardzo przystępny sposób autor ukazuje to z czym można się liczyć biorąc do swojego domu czworonoga. Ciekawym aspektem są także przygotowania do ślubu, które jednak muszą być pogodzone z wychowaniem Dash.

Podsumowując książkę polecam tym, którzy akurat lubią psie historie. Książka ukazuje typowe rozterki właściciela czworonoga, szczególnie tak ruchliwego jak Dash. Jest to lektura zabawna. Dla mnie dużym plusem była okładka, która przeciągnęła mój wzrok.

Andrew Dilger to redaktor i doceniany poeta, a także miłośnik chartów. Suka z klasą to jego debiut prozatorski. Autor obecnie pracuje nad kolejną książką.
Trzydziestosiedmioletni Andrew marzy o psie. Lecz nie może być to byle jaki pies. I tu pojawiają się pewne dylematy: czy ma to być kundel czy rasowy, zaadoptowany ze schroniska czy kupiony. W wyborze Andrew’owi pomaga...

Katarzyna Kołczewska pochodzi z Kraśnika na Lubelszczyźnie. Z wykształcenia lekarz, w wyboru przedsiębiorca. W 2013 roku znalazła się w gronie dziesięciu najbardziej przedsiębiorczych kobiet w Polsce. Jej pierwsza książka Kto jak nie ja?, głosami internautów otrzymała tytuł „Najlepsza książka na jesień”.
Ewie wydaje się, że jej siostra Elżbieta prowadzi idealne życie. Ma idealną rodzinę, jej syn studiuje za granicą, kochający mąż oraz brak problemów finansowych. Jednak gdy Ela popełnia samobójstwo, ta bajka okazuje się fikcją. Ewa, która nie wierzy z samobójczą śmierć swojej siostry bliźniaczki, chce rozwiązać tą zagadkę. Informacje które odkrywa są coraz bardziej niepokojące. Okazuje się, że Ewa tak naprawdę nie znała swojej siostry.
Książka Katarzyny Kołczewskiej Idealne życie to naprawdę wciągająca lektura. Mój wzrok przeciągła na pewno okładka jak i tytuł który bardzo mnie zaciekawił. Sięgając po tą książkę tak szczerze nie byłam pewna czy mi się spodoba, ale gdy tylko coraz bardziej zagłębiałam się w tą historie nie mogłam się oderwać od książki. Ela, która wyskoczyła ze swojego biurowca, to jakby mogło by się wydawać kobieta w czepku urodzona. Kochająca się rodzina oraz brak problemów na pierwszy rzut oka tylko poza jednym - śmiertelną chorobą. Gdy zagłębiałam się w historii bliźniaczek zastanawiałam się o relacji je łączącej. Dlaczego Ewa prawie nic nie wiedziała o swojej siostrze. W pewnej chwili zaczęłam się zastanawiać o relacjach istniejących w rodzinie, nie zawsze są one takie jak byśmy chcieli. Książka według mnie skłania do zastanowienia nad swoim życiem jak i już mówiłam nad relacjami z naszą rodziną czy przyjaciółmi. Pani Katarzyna Kołczewska w lekki i przyjemny sposób przekazała nam tą historie, pomimo dość smutnego tematu, jakim oczywiście jest śmierć.
Podsumowując, książkę Idealne życie Katarzyny Kołczewskiej czyta się bardzo szybko. Prosty język, ciekawy tytuł i okładka są na pewno dużym plusem tej lektury. Sama nie doszukałam się jakiej wady, ale wiadomo każdy może odebrać tą historie inaczej. Ja na pewno polecam ją każdemu z czystym sercem. :D

Katarzyna Kołczewska pochodzi z Kraśnika na Lubelszczyźnie. Z wykształcenia lekarz, w wyboru przedsiębiorca. W 2013 roku znalazła się w gronie dziesięciu najbardziej przedsiębiorczych kobiet w Polsce. Jej pierwsza książka Kto jak nie ja?, głosami internautów otrzymała tytuł „Najlepsza książka na jesień”.
Ewie wydaje się, że jej siostra Elżbieta prowadzi idealne życie. Ma...

Keith Schafferius to prywatny detektyw zajmujący się głównie odzyskiwaniem dzieci, które zostały porwane przez jednego z rodziców. Pomógł blisko stu uprowadzonym dzieciom powrócić do tego rodzica, z którym będzie mu się na pewno lepiej żyło. Na odnajdywanie dzieci poświęcił około 30 lat. Pracował w takich krajach jak Jemen, Filipiny a także w Polsce.
Książka Odzyskane dzieci to napisane przez Keitha Schafferiusa i Grantlee Kieze zbiór paru poruszających historii odzyskiwania dzieci poprzez prywatnego detektywa. Dwie z nich rozgrywają się w Polsce. Sytuacje dzieci wydawały mi się beznadziejnie, ale Keith Schafferius w wielu przypadkach ratował ich często z narażeniem własnego życia.
Nawet nie podejrzewałam, że historie opisane w książce są tak poruszające a zarazem opisane w bardzo fajny i przystępny sposób. Możemy zobaczyć jak naprawdę wygląda praca prywatnego detektywa zajmującego się tak delikatnymi sprawami. Rodzice, który chcieli odzyskać swoje pociechy często wpędzali detektywa w jeszcze większe problemy, ale większość spraw udało się rozwiązać w sposób dobry dla dzieci jak i rodziców.
Książka dobitnie pokazuje postawy dorosłych osób, które często nie patrząc na dobro dziecka odbierają je swojemu współmałżonkowi, aby po prostu się na nim zemścić. Uzmysławiamy sobie, że przecież dziecko nie jest niczemu winne, a tak często jest krzywdzone, tylko dla tego, żeby dopiec drugiej stronie.
Książka jest dobrze napisana, czyta się ją z zapartym tchem. Polecam każdemu, gdyż dzięki niej możemy sobie uzmysłowić, że w życiu ponosimy odpowiedzialność nie tylko za sobie, ale także za innych.
„Dzieci rodzą się po to, by były kochane. To straszne, że czasami dorośli- przez egoizm, nieodpowiedzialność, chciwość bądź złośliwość- przysparzają im cierpień lub wykorzystują je, żeby zniszczyć i upokorzyć byłych współmałżonków. Na szczęście udało mi się naprawiać niektóre błędy dorosłych.”

Keith Schafferius to prywatny detektyw zajmujący się głównie odzyskiwaniem dzieci, które zostały porwane przez jednego z rodziców. Pomógł blisko stu uprowadzonym dzieciom powrócić do tego rodzica, z którym będzie mu się na pewno lepiej żyło. Na odnajdywanie dzieci poświęcił około 30 lat. Pracował w takich krajach jak Jemen, Filipiny a także w Polsce.
Książka Odzyskane...

Maria Nurowska to jedna z najbardziej znanych polskich pisarek, której książki zostały przetłumaczone na 16 języków. Bohaterki jej książek niejednokrotnie muszą zmierzyć się z własnym życiem i rozpocząć je na nowo.
Joanna to młoda dziennikarka, która w obliczu kryzysu szuka dobrego materiału na artykuł. W czasie służbowej podróży do Zakopanego do jej przedziału w pociągu wsiada tajemniczy mężczyzna. Pod wpływem chwili Joanna postanawia odkryć jego tajemnice, więc postanawia go śledzić. I właśnie w tej chwili Joanna odkrywa materiał na genialny artykuł, ale także poznaje Adama - człowieka, który wiele przeżył i nie do końca na początku chce się tą historią podzielić.
Powieść Marii Nurowskiej pt. Zabójca to na pewno nie kryminał, co może nam wskazywać tytuł, ale historia miłosna głównej bohaterki Joanny. Gdy przyjeżdża na Podhale styka się z mentalnością góralską, której tak do końca nie może zrozumieć. Poglądy na temat górali utrwalane przez wiele lat, po przyjeździe do Zakopanego "walą" się jednego dnia. Joanna, która udała się na Podhale napisać artykuł, poznała Adama -mężczyznę, który swoją trudną historią mógłby obdzielić kilkoro ludzi. Dla niej to materiał na artykuł, dla niego zmaganie z ciężką przeszłością.
Co wyniknie ze znajomości szczerej i trochę wścibskiej dziennikarki, z zamkniętym w sobie góralem z twardym charakterem…
Książka Zabójca to pierwsza powieść pani Marii Nurowskiej z jaką się spotkałam. Muszę stwierdzić, że było to interesujące doświadczenie. Książkę czyta się szybko, jest wprost idealna na jeden wieczór. Według mnie minusem tej książki jest przewidywalny i dość oczywisty koniec, a także nie wykorzystany potencjał tej historii. Czytelnik ma zapewne niedosyt kończąc tę książkę. Mimo tego w swej prostocie chwyta za serce. Dużym plusem są fragmenty pamiętnika Adama, który został spisany w amerykańskim więzieniu znanym ze swojego rygoru.
Tak szczerze, mimo tego, że na pierwszy rzut oka, to historia miłosna jakich wiele, połączona z tragedią człowieka, to język i sposób pisania autorki w jakiś sposób mnie zauroczyły i na pewno sięgnę po inne pozycje tej autorki.

Maria Nurowska to jedna z najbardziej znanych polskich pisarek, której książki zostały przetłumaczone na 16 języków. Bohaterki jej książek niejednokrotnie muszą zmierzyć się z własnym życiem i rozpocząć je na nowo.
Joanna to młoda dziennikarka, która w obliczu kryzysu szuka dobrego materiału na artykuł. W czasie służbowej podróży do Zakopanego do jej przedziału w pociągu...

Książka Danielle Steel to nie jest to co spodziewałam sie po tak dobrej autorce. Na początku czytania książki czułam sie znudzona. Potem historia się rozkręca, ale torami którymi sie spodziewamy. Mimo to zachęcam do sięgnięcia po książkę w czasie dość nudnych wieczorów i chęci przeczytania romansidła z happy endem.

Książka Danielle Steel to nie jest to co spodziewałam sie po tak dobrej autorce. Na początku czytania książki czułam sie znudzona. Potem historia się rozkręca, ale torami którymi sie spodziewamy. Mimo to zachęcam do sięgnięcia po książkę w czasie dość nudnych wieczorów i chęci przeczytania romansidła z happy endem.

Barbara Ciwoniuk Ania
Barbara Ciwoniuk to polska autorka książek dla młodzieży. Jej powieść Igor, która opowiada o szkolnych doświadczeniach dyslektyka została nominowana przez Polską Sekcje IBBY do Programu „Outstanding Books for Young People with Disabilities 2007”. A książka Ania znalazła się wśród dziesięciu książek wyróżnionych nominacją do nagrody „Książka Roku” przyznawanej przez Polską Sekcje IBBY.
Ania to normalna nastolatka, która dorasta w nieco pozytywnie zakręconym domu. Jej tata w domu nie jest częstym gościem. Ania mieszka z matką oraz młodszym bratem Jaśkiem. Starszy brat Daniel wyprowadził się na studia z domu. Na co dzień zmaga się z problemami które ma każda nastolatka. Lecz pewnego dnia w domu zjawia się dość dziwna dziewczyna, która w życie rodziny wprowadza prawdziwy zamęt.
Książka Ania Barbary Ciwoniuk to naprawdę dobra i wartościowa książka dla każdej nastolatki. Czyta się ją bardzo dobrze i szybko. Na początku zniechęciła mnie trochę okładka, która po prostu wydaje mi się dość dziwna i nie pasująca do tej historii. Pierwsze strony zapowiadały, że będę chciała chyba odłożyć książkę, lecz im dalej czytając tym bardziej mi się podobała. Szczerze opowiada o problemach głównej bohaterki bez zbędnego owijania w bawełnę. Radze wam nie zniechęćcie się okładką bo wnętrze książki jest naprawdę warte uwagi.

Barbara Ciwoniuk Ania
Barbara Ciwoniuk to polska autorka książek dla młodzieży. Jej powieść Igor, która opowiada o szkolnych doświadczeniach dyslektyka została nominowana przez Polską Sekcje IBBY do Programu „Outstanding Books for Young People with Disabilities 2007”. A książka Ania znalazła się wśród dziesięciu książek wyróżnionych nominacją do nagrody „Książka Roku”...

książka naprawde super czyta sie ją nie tylko lekko ale i szybko

książka naprawde super czyta sie ją nie tylko lekko ale i szybko

To pierwsza książka jaką wogóle zaczełam czytać bo do wielu 13 lat nienawidziłam książek. Teraz wiem co straciłam

To pierwsza książka jaką wogóle zaczełam czytać bo do wielu 13 lat nienawidziłam książek. Teraz wiem co straciłam

Książka genialna nie można sie od niej oderwać

Książka genialna nie można sie od niej oderwać

Książka fajnie napisana ale jednak nie dla mnie ;)

Książka fajnie napisana ale jednak nie dla mnie ;)

Najlepsza książka Nory Roberts. Od tej książki zaczeła sie moja przygoda z ta autorką ;]

Najlepsza książka Nory Roberts. Od tej książki zaczeła sie moja przygoda z ta autorką ;]

Niezbyt fajnie napisana a czyta sie tez nie za dobrze

Niezbyt fajnie napisana a czyta sie tez nie za dobrze

niezbyt fajna ale może być

niezbyt fajna ale może być

Super książka wciąga

Super książka wciąga